8

821 37 5
                                    

Kenan, Defne'nin gülümsemesi arasında bir şeyler hissetmeye çalışıyordu. Bakışları bir yağlı boya tablosuna takıldı; denizi resmedilmiş bir manzara vardı. Defne de onun baktığı yere döndü ve bu kez denize odaklandı. "Denizlere bayılırım," dedi, "kumsal yürüyüşleri çok özeldir." Kenan, Defne'nin ima etmeye çalıştığını düşündü. Sahil, bir şeyler istediğini ima ediyordu sanki.

Bir şey sormak istiyorsun gibi duruyorsun diye içinden düşündü Kenan ve "Sahil güzeldir. Peki, benimle güzel bir yürüyüş yapmaya ne dersin? Sen bana bu yeni şehri tanıtmış olursun." Diye ekledi.

Defne, çocuksu bir heyecanla "Tabii ki!" diye cevap verdi.

Bu sözleşmeden sonra Kenan, Defne'ye sipariş ettiği kitapları, düzenleme yapmak için yardım etmek istediğini söylediğinde, Defne yer olmadığını ve ek bir kitaplık gerektiğini ifade etti. Bu esnada Defne'nin telefonu hep titremekteydi, Defne bunu görmezden gelmeye çalışsa da eline telefonu aldı ve kulüp grubundan bildirimlerin geldiğini gördü. Bildirimde, Kenan'ın sahada fotoğraf ve video çekimi için bulunması gerektiği vurgulanıyordu. Yoğun fikstür nedeniyle ekip, bu işleri bir günde halletmek istiyordu. Defne, Kenan'a durumu anlattı ve birlikte odadan çıktılar.

Kenan, kendinden yönlendirici bir tavırla fakat bu kez kendinden emin bir şekilde elini nazikçe Defne'nin beline koydu ve onu kapıya doğru yönlendirdi.

Defne, Kenan'ın elini belinde hissettiğinde bariz bir şekilde hoşuna gitmişti. Bu jest, onun için nazik ve sıcak bir davranıştı. Kenan'ın bu hareketi, kendini özel hissettiriyordu. İçinde hafif bir heyecan ve merak beliriyordu; Kenan, Defne'nin içini ılık bir hisle dolduruyordu. Bu hareket, aralarındaki iletişimi daha da güçlendiriyordu ve Defne'nin Kenan'a olan ilgisini artırıyordu.

Kapıya varışlarında Kenan, kapıyı açtı ve eliyle koridoru işaret etti. Bu an, Defne için adeta prenseslere özgü bir jestti. Yeni tanıştığı ama sanki uzun zamandan beri tanıyor olduğu bu kişinin nezaketi ve nazik tavrı, Defne'yi etkiliyordu. Kenan'ın, her hareketinde içtenlik ve samimiyet vardı, Defne'nin bu kesinliğide bu yüzdendi çünkü Kenan'da ona karşı kesin adımlar atıyordu.

Koridorda yürürken, ışık huzmeleri camdan içeriye süzülüyor ve odaların içini aydınlatıyordu. İkisi de sessizce, bu sessiz aydınlıkta birbirlerini izliyor gibiydi. Kenan'ın bakışları, Defne'nin yanaklarına düşen hafif ışıkla daha da parıldıyordu. O anki sessizlik, gizemli bir şekilde ikisinin arasındaki bağı güçlendiriyordu.

Koridordaki her adımda, Defne'nin kalbinin ritmi hızlanıyordu. Kenan, onu biraz heyecanlandırıyor ama aynı zamanda da huzurlu hissettiriyordu. Onun bu halleri içinde hafif bir sıcaklık yaratıyordu.

Koridorun sonunda bekleyen Joseph, Kenan'ı Defne'nin yanından aldı. Kenan, ani bir üşüme hissetti sanki veya bu kısa süre içinde hissettiği sevgi bünyesinde beklenmedik bir şey olduğu için etkiye tepki diye düşünceleri hızlı bir şekilde zihninden geçiriyordu, o düşünürken Joseph ona bir şeyler anlatıyordu. Kenan az çok dinliyor sonra yeri incelemeye koyuluyordu, Defne'yi düşünüyordu hızlı bir şekilde birbirlerine yakınlaşmaları, belki de beklemediği bir bağın oluşmasına neden olmuştu.

Joseph, Kenan'ı sahaya götürürken eline bir top aldı, bir elinden bir eline topu atıyor, tutuyordu ve en sonunda topu Kenan'a attı, Kenan'ın aklının başka yerde olduğunu geç de olsa farketmişti. Kenan ise refleksleriyle hızla topu yakaladı. Joseph bu sefer, Kenan'ın yeteneklerini överken, Kenan bu sırada sahayı incelemek bahanesiyle Defne'ye baktı. Arkasında teknik heyetden bir adamla konuşuyordu, Kenan onların konuşmalarını duyamıyordu ama merak içindeydi.

Defne, izlendiği hissine kapılmasıyla döndüğünde Kenan'ın bakışlarıyla karşılaştı. İkisinin göz teması, aralarındaki bağı bir an daha kuvvetlendirdi. Defne yürürken ve yanındakini dinlerken -bu sırada kafasını dinlediğini göstermek için sallıyordu- Kenan'a bir tebessüm gönderdi.
O sırada çekimin yapılacağı yere ulaşılmıştı. Defne, görevlilerle hızlı bir şekilde konuştu ve Kenan'dan biraz daha uzaklaşıp onu izlemek için kendini konumlandırdı.

Kenan, Defne'nin izlediğini hissetti ve beni izlemek için ne kadar da meraklısın tarzı Defne'yi utandırmak adına şakalarını yapmak için bir an önce çekimin bitmesini beklemek zorunda kaldı. Bu düşünceyle hafifçe gülümsedi. Defne'nin yüzüne baktığında, sanki onun düşüncelerini okuyabilirmiş gibi bir buruşma belirdi.

Defne bu sırada onu düşünüyordu, onu her zaman utandırıcak sonrasında, harika ve bir o kadar da içini ısıtan o güzel gülümsemesini Defne'ye sunucaktı.
                                   ***************
Uzun zaman sonra yeni bölüm!!

Sahanın Dışında | Kenan YıldızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin