Chapter 1: Finally I'm Home
Woah !!! It's nice to be back !!! I really miss my COUNTRY ^_^ It's more fun in the PHILIPPINES <3
Tatawagan ko agad pag uwi si Lianne! Miss ko na yun super!!!
"Miss let's go?"
Hmm...one of my bodyguards. Yeah, I have bodyguards. Next time sabihin ko in detailed
Ang gusto ko lang naman bumalik sa dati kong buhay. Yung simple pero rock!
"Miss, shall we?"
"Ah I'm sorry Mae, let's go"
She's my personal bodyguard and my friend
"We're here"
"Mae?"
"Sabi po kasi ng lolo mo dito ka namin dalhin"
"Ang laki ng bahay na 'to para sa atin"
"Mr. Jung, Mr. Lee please pakipasok muna yung mga gamit, thank you. Wait...wait Miss"
"Sa room muna ko, tawagan ko lang si Lolo"
Kasi naman eh >.< may usapan kami pffft!
"Yeoboseyo?" (Hello?)
"Ne, Naya. Where's gra--I mean where's the chairman? Can I talk to him?" (Yes, Its me.)
Buti na lang marunong mag-english yung sumagot. Hindi pa rin ako sanay magkorean eh
"We have a deal Lolo. Ang daya mo naman po eh. Ang laki kasi ng bahay...opo...opo...araso" (okay)
Haixt :-( Kelan ba ko nanalo kay Lolo? Eh kasi naman 4 lang kami dito. Si Ate Mae, Kuya Jung, Kuya Lee at ako. Hmm add na din natin yung mga housemaids. Ang laki pa rin eh!
Magalang naman ako, ayaw lang nila na tawagin sila na Ate and Kuya in public. Bawal daw. Ewan ko ba sa Lolo ko
Dito kami tumira bago nila ko dalhin sa South Korea kaya malaki talaga siya. Paano naman mababalik sa normal ang buhay ko? Kung yung bahay nga magarbo? Tawagan ko na nga lang si Lianne
BINABASA MO ANG
Point of no return
RomanceNo turning back Even if it hurts Even if you want You should go ahead Because you already reached the point of no return *** *** *** *** *** *** *** All characters, their names and backgrounds and even the happenings ay pawang imagination lamang fro...
