Lurk |taekook|texting

33.bokum

   

    "Ee şey arkadaşların?"
Taehyung ne cevap vereceğini düşünmemişti ama bazen çok kısa sürede düşünebiliyordu.

"Okul çıkışı ayrıldık. Zaman kaybetmeyelim diye burda buluşma kararı aldık. Aradım açmadılar.
Senin arkadaşların?"

Jungkook ne demeliydi?
Jimin'in dediğine göre onları yalnız bırakmak için geç geleceklerdi.
Jungkook her ne kadar utansa, hislerini kabul etmek istemese de Taehyung ile yalnız  vakit geçirmek çok cazip geliyordu.
Bu yüzden Jimin'in söylediği şeyi utanarak kabul etti. Jimin'in sonradan dalga geçeceğini bilerek...
Muhtemelen Taehyung'un arkadaşlarını da bu işe alet etmişlerdi.
O yüzden Taehyung ile gelmemiş, aramalarını açmamışlardı.

"Bir kaç eksik malzeme vardı, onları alıyorlardır."

"Oh,ne zaman gelirler?"

"Yarım saat sürer galiba."

İkisi de birbirinden habersiz yalnız kalmak için kurulan plana gülümsüyorlardı.

"O zaman pizzayı biz yapalım mı?"
Taehyung Jungkook ile daha yakın vakit geçirebilmek için sordu.

30 dakika fazla değildi zaten.
Bir an önce harekete geçmeli,vakit kaybetmemelilerdi.

"Sen yorulma ben yaparım."
Jungkook Taehyung ile vakit geçirmek istese de onu yormak istemiyordu.
Hem  Taehyung misafirdi. Misafire yemek mi yaptırılır?

"Saçmalamaa."

Taehyung Jungkook'un koluna girip onu bilmediği mutfağa doğru sürükledi.

Yanlışla mutfak yerine  banyonun kapısını açınca özür dileyip yürümeye devam etti.

Jungkook ise kalbi yerinden çıkacak gibiydi. Taehyung onun koluna girmişti. Taehyung'un ne dediğini duymamıştı bile.

Sonunda mutfağa girdiklerinde Taehyung kolunu çekip ensesini kaşıdı.
Birbirlerine utangaç bir şekilde gülümsediler.

Jungkook malzemeleri dolaptan çıkarmaya başladı. Taehyung ise onu tüm dikkatine izliyordu ve malzemeleri masanın üstüne bırakırken 2 kere göz göze gelmişlerdi. Bu Jungkook'u utandırmıştı.

Jungkook pizzanın hamurunu açacak, Taehyung ise sosu hazırlanacaktı.

Hemen yan yana işe koyuldular.

Birbirlerine bakıp göz göze gelip hemen bakışlarını kaçırıyorlardı. Ve başlarını eğip gülümsüyorlardı.

Dışarıdan izleyen birinin onları komik  bulmama ihtimali yoktu. En azından Jungkook için.
Hamur yoğurma işi bittiğinde Jungkook  hamuru açmaya çalışıyor ama bir türlü olmuyordu. Taehyung yanındayken heyecanlanıyordu.

Taehyung Jungkook'un hamurla boğuşmasını izliyor. Ve Jungkook'u ısırmamak için zor duruyordu.

Taehyung bunun böyle devam etmeyeceğini anladı.

   Jungkook'un üzerine doğru eğilip elini merdaneye attı.
Jungkook Taehyung'un ani hamlesiyle birlikte gözlerini büyüttü ve merdanenin ileri geri hareketini istemsiz durdurdu.
Taehyung'un göğsü Jungkook'un sırtındaydı.
Ve çok yakınlardı. Jungkook Taehyung'un hızlı nefeslerini ensesinde hissetmişti ama bu kısa sürdü.
Jungkook'un omuzunun üstünden hafif aşağı doğru boynunu uzattı.
Jungkook yüzünü çevirse öpüşürlerdi.
JUNGKOOK YÜZÜNÜ ÇEVİRSE ÖPÜŞÜRLERDI.
Taehyung Jungkook'un merdane üstündeki elinin üstüne elini koyup merdaneyi ileri geri ilerletmeye başladı.
Jungkook'a aldığı nefes az geliyordu.

"Öyle hamurla boğuşursan olmaz."
Taehyung'un sesi aşırı flörtöz çıkmıştı.
Taehyung Jungkook'un kızaran yanaklarını görüp gülümsemişti.
Ama ya rahatsız hissettiyse diye düşünmeden edemedi.

Hamur yuvarlak şeklini sonunda almıştı ama elleri hala üst usteydi.

Taehyung elini çekmek üzereydi ama Jungkook çekmesin istiyordu.

"Hadi diğer hamuru da açalım."
Jungkook'un sonlara doğru sesi kısılmıştı çünkü utanmıştı.
Bu seninle bu pozisyonda kalmak istiyorum demekti.

Taehyung Jungkook'un dediğiyle birlikte rahatsız olma düşüncesini ortadan kaldırmıştı. Rahatsız olsa geri çekilmesini isterdi, devam etmesini değil.
Taehyung sırıttı.

Jungkook da Taehyung'un güzel gülümsemesine gülümsedi ama sonra utanıp kafasını eğdi.

Zilin çalmasıyla birbirlerine baktılar.
Taehyung masanın üstündeki saatine baktığında sadece 15 dakika geçtiğini gördü daha 30 dakika bile dolmamıştı ki.
Hem çocukların yarım saat demesine rağmen 1 saat belki de daha fazla onları yalnız bırakacağına emindi.

"Birini mi bekliyordun?"
Taehyung Jungkook'un beline temas eden ellerini yavaşça çekti.

"Hayır."
Jungkook düşündü.
Jimin yarım saatle 1 saat arası demişti niye bu kadar erken gelmişlerdi ki?
Jimin sözünü tutardı.
Belki de Jimin ve Namjoon değildir.
Taehyung'un arkadaşlarıdır.

"Yani bizimkiler bu kadar erken mi gelmişler demek istemiştim."

"Aynen ben de."

Jungkook kapıyı açmak için adımladığında Taehyung da arkasından gidiyordu. O da kim olduğu merak etmişti.

Jungkook kapıyı açtığında ikisininde gözleri büyümüş ve şaşırmışlardı.

"Seokjin?"

"Seokjin?"
İkisi de aynı anda söylediklerinde Seokjin sırıtmıştı.

"Efendim?"

"Sen ne alaka?"
Taehyung gözünün tekini kırpıp hesap sorarcasına başını salladı.

"Evimi nerden biliyorsun ve neden geldiğini öğrenebilir miyim?"

Taehyung ve Jungkook hala anlayamamıştı. Seokjin burada ne arıyordu ve evlerini nereden biliyordu?

"Off sakin olun çocuklar hoşgeldin diyeceğinize şu yaptığınıza bak.
Diğerleri nerede yarım saat dolmuştur artık ya."

Seokjinin bahsettiği yarım saat yalnız kalmaları için anlaştıkları süreydi.
Seokjin bunu nerden biliyordu?
Umuyorlardı ki Seokjin planı açık edecek bir şey demezdi.

"Hadi ama çocuklar öyle bakmayın.
Bugün ki planda ben de varım.
Beni de çağırdılar."

"Nasıl,sen ne alaka?"
Taehyung hala anlamıyordu.

"Ben de artık sizdenim.
Biz arkadaş değil miyiz ,nasıl ne alaka yaa ?"

"Ne?"
Taehyung hala anlamıyordu.

İkisinin de boş,anlamaz bakışlarını görünce Seokjin puflayıp açıklamaya karar verdi. Yani biraz değiştirerek.

"Sabah okulda gidersek ne yapalım falan konuşuyorlardı. Ben de nereye diye sordum bir baktım Jimin ev adresi attı bir tane.
Dedim ne oluyor bu ne falan.
dedi ki bugün Taehyung Namjoon Yoongi Bize geliyorlar. Sonra sen de gel falan dedi.
Ben dedim yok siz daha samimisiniz ben orda kötü hissederim falan bir şey olmaz sen de artık bizdensin dedi.
Ben de geldim yani."

"Eee"
Seokjin'in açıklamasına bir şey dememiş birbirlerine bakmışlardı.
İkisi de yavaşça kenara çekildiğinde Seokjin sırıtarak salona ilerledi.

"Siz pizzayı yapın görüşürüz."
Seokjin televizyonu açıp izlemeye başladı. Ha bir yandan da yanında getirdiği cipsi yiyordu.

Jungkook ve Taehyung aynı anda birbirlerine şaşkınca baktı ve gülmeye başladılar.

Seokjin de onlara yandan bakıp gülümseyip televizyona döndü.