let's dance in our memories ׂׂૢ ༘「Verosika Mayday x Reader」

˚₊‧꒰ა3໒꒱ ‧₊

𖤣𖥧𖥧𖤣𖥧𖥧𖤣𖤣𖥧𖥧𖤣𖥧𖥧𖤣𖤣𖥧𖥧𖤣𖥧𖥧𖤣𖤣𖥧𖥧𖤣𖥧𖥧𖤣𖤣𖥧𖥧𖤣𖥧𖥧𖤣𖤣𖥧𖥧𖤣

"Akıl almaz güzelliği ve kutsanmış sesiyle Verosika Mayday!"

Gülümsedim.

İşte buradasın.

Onu daha dikkatli izleyebilmek için bulunduğum masada biraz daha öne doğru eğildim. Gözleri kamaştıran sahne ışıklarından ve süs dumanlarının arasından onu görmeye çalıştım.

Benimle birlikte herkes de öyle yaptı.

Ve sonunda...

Verosika Mayday, sahneye çıktı.
Güçlü ama bir o kadar da tatlı ses tonuyla kulaklarımızı okşadı.

Onu hissettiğim anda kalp atışlarım hızlandı.

"Cennet, bu kanatlarıma derin günahlarımızı fısılda.
Neden katlanmamı istiyorsun ki 'sensizlik' denen acıya?
Cennet, beni senin beyaz göklerine ada.
Neden kalbimi senden alamıyorum ki asla?"

Tüm dikkatimi ona verdim.

O...

Her şeyiyle...

Çok güzeldi.

Gözlerimi onun üzerinden bir an bile çekmek istemedim.

Asla istemedim.

Koyu pembe teni sahne ışıklarının altında ışıldadı. Açık pembe ve uzun saçları gökyüzüne doğru dağıldı. Yanağında da minik bir kalp vardı.

Kaşlarımı çattım.

Hiçbir şeyden haberin yok.

Seni çok yakında öldüreceğimden haberin yok.

Her şeyin ziyan olacak.

Her bir parçanı mahvedeceğim.

Sanki zihnimden geçenleri duymuş gibi benim olduğum tarafa baktı. Güzel kirpiklerini kırpıştırarak etrafımı süzdü.

Ve sonra...

Sonra...

Gülümsedi.

Öfkeyle dişlerimi sıktım.
Nefeslerim düzensizleşmişti.

"Cennet, her gece her gündüz özlediğim sensin.
Tüm inandığım, inanacağım sadece sensin.
Cennet, her gece her gündüz aradığım sensin.
O büyülü tuzakların kalbimi en derinlerden kessin."

Verosika sahnenin dışına doğru, bizim yanımıza yürüdü.

Ona çok yakışan siyah bir elbise giymiş, saçlarını da arkadan bağlamıştı. Gözlerinin etrafına mor simler serpiştirmişti.

Bakışları kendinden emindi.
Bizim üzerimizde kendisinin nasıl bir etki yarattığını çok iyi biliyordu.

Siyah dudakları ile bize her bakıp baş döndürücü bir şekilde gülümsediğinde içimde minik hortumlar oluştu.

Etrafa saçılan şirin, pembe saçlarını gözlerinin önünden çekmeye çalıştı.

"Cennet, sakın bana evimin yolunu gösterme.
Yağmur yağıp, fırtına ve gök gürültüsü her şeyi alıp götürdüğünde bile,
Sadece sev beni tatlı ninnilerinle."

[Y/N: Bu şarkıyı düşünürken Fallen Angel'dan (Mitsunori Ikeda, Aimee B) kopya çektim.]

[Bu arada 'Panty & Stocking' çok sevdiğim bir dizidir.]

Verosika şarkısını bitirmişti.
Şarkısı bittiğinde kalbimde kelebekler uçuşuyordu.

Ama bunu görmezden gelmeye çalıştım.

Alkış sesleri yükseldi.

O nefes nefese kalmış ve terlemişti ama hâlâ bizi etkileyecek enerjisini kullanıyordu üzerimizde.

Kameralara şirince poz verdi.

Fanlarla arasında olan engelin yanına geldi ve onların ellerini tuttu.

Sürekli gülümsedi ve fanlarına komik şakalar yapmaya çalıştı.

Tatlı şeysin...

Gözlerimi kapattım. Başımı iki yana salladım.

Üzgünüm.

Üzgünüm Verosika.

Çok yakında...

Öleceksin.

Bu cümleyi kendime defalarca söyledim.

Öleceksin.

Öleceksin.

Öleceksin.

Öleceksin...

Gözlerimi yeniden açtığımda Verosika'nın dengesini kaybedip sahneden aşağıya düştüğünü gördüm.

𖤣𖥧𖥧𖤣𖥧𖥧𖤣𖤣𖥧𖥧𖤣𖥧𖥧𖤣𖤣𖥧𖥧𖤣𖥧𖥧𖤣𖤣𖥧𖥧𖤣𖥧𖥧𖤣𖤣𖥧𖥧𖤣𖥧𖥧𖤣𖤣𖥧𖥧𖤣