21

475 60 6
                                    

@shoyossz:
naptin canim

@tobiokags:
evdeyiz bizimkilerle oturuyoruz
daha doğrusu ben oturuyorum

@tobiokags: evdeyiz bizimkilerle oturuyoruzdaha doğrusu ben oturuyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

@shoyossz:
SALAKLAR PAUDHSPQHDJQLQHDBSLWHH

@tobiokags:
çok istersen sen de gelebilirsin

@shoyossz:
yok yaaa sinav cekesim yok pek

@tobiokags:
QWŞĞZGSLSJDBSPSDJLSDH
sen napıyorsun peki

@shoyossz:
bizde kenmayla oturuyoruz parkta

@shoyossz: kendisi benimle pek ilgilenmiyo

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

@shoyossz:
kendisi benimle pek ilgilenmiyo

@tobiokags:
kenma da salakmış
yanında sen varsın ve ilgilenmiyor

@shoyossz:
YA OFFF
DAHA COK ASIK OLUYORUM SANA

@tobiokags:
allaah allah
şansa bak ki ben de

@shoyossz:
o zaman yarin seni caliyorum ben

@tobiokags:
hmm
bana uyar

@shoyossz:
BU SEFER BOKUTO OLMAZSA SEVINIRIM PAUDHAIWGDAPOWBDLSPD

@tobiokags:
niye ya ben Bokuto'yla alışveriş yapmayı çok sevmiştim

@shoyossz:
benle yaparsin sende askim

@tobiokags:
yaparım aşkım

@shoyossz:
ya fenalastim ben.
kaciyorum simdi yazarjm

@tobiokags:
tamamdır
görüşürüüz

@shoyossz:
gorusuruz kocacim💘
@tobiokags liked your mesagge*

Kageyama'dan

"Ee abi şimdi napıyoruz?" Kuroo'nun sorusuyla yerimde gerindim. "Bilemiyorum ki size kalmış." Aklım tamamıyla başka bir yerdeyken -Hinata- gidecek bir mekan bulmam çok kolay olmuyordu.

"Şimdi siz çıkıyor musunuz?" Oikawa ortaya soruyu attığında sorunun bana olduğunu anlamıştım. "Evet." "Vay anasını satayım Kageyama'nın bile sevgilisi var." Herkes gülmüştü, kendimi insanlara pek açtığım söylenemezdi ama Hinata benim için o kadar farklıydı ki hayatımı onsuz hayal edemiyorum. Etmek de istemiyorum. Onlara ufak bir gülümseme sunup sustum.

"Darısı başına Oikawa'cım." Kuroo'nun İwaizumi'nin gözlerinin içine baka baka söylediği cümle yerimde dikleşip sanki bir dram dizisi izliyormuşum gibi bir hissiyat yaşamama sebep olmuştu. Şu ikisi çıksaydı dünyamız düzelecekti belki de.

"O zor be kanka." Kuroo kollarını Oikawanın omzuna attıktan sonra konuştu. "Niye ya, dolu değil mi gönlün?" İwaizumi kimsenin yüzüne bakmadan elindeki şişeyi çeviriyordu. Ortamdan rahatsız olduğunu fark etmem çok uzun sürmemişti, ancak müdahale de edemiyordum. "Dolu olsa ne olacak oğlum?"

İwaizumi'nin bu eziyete daha fazla katlanamayacağını anlayıp yerimden kalktım. Tüm gözler bana döndüğünde bir bahane bulmam gerektiğini anlamıştım. Akaashi de durumu fark etmiş olacak ki konuştu. "Markete mi gitse birimiz ya?"  Tsukishima'nın onu onayladığını gördüğümde ortamdaki salak olak tek ikilinin Kuroo ve Oikawa olduğunu anlamıştım.

"Ben giderim,ama birisi de benimle gelsin." İwaizumi'ye yandan yandan yaptığım göz hareketlerinin yeterince açıklayıcı olduğunu düşünmüştüm. "Ben gelirim." İwaizumi de pantolonun üstündeki tozları çırpıp sandalyeden kalktığında apartmandan çıkıp yürümeye başlamıştık.

Oluşan sessizliğe dayanamayıp konuştum. Birinin konuşması gerekiyordu ve maalesef ki o kişi benim.

"Oikawaya açılmayı düşünmüyor musun?" İwaizumi dediğim şeyle donakalmıştı. Gerçek anlamda. Kolundan tutup zorla yürütürken sonunda konuşmaya tenezzül etti. "Hayır, ayrıca belki de benden hoşlanmıyor bile."

Gerçekten de salaklardı. "Senden hoşlanıyor İwa, bunu sadece sen göremiyorsun."

İwaizumi ve Oikawa o kadar uzun zamandır birbirlerinden hoşlanıyordu ki bu durum ne zaman başlamıştı hatırlayamıyorum bile. Bu süre içerisinde Oikawa birkaç kişiyle çıkmıştı ancak hiçbiri üç haftadan uzun sürmemişti. İwaizumi ise en son hatırladığım kadarıyla 10.sınıfta birisiyle çıkmıştı.

"Her şeyi mahvedebiliriz mesela." Duyduğum cümleyle kaşlarım çatıldı.
"Peki ya etmezseniz?" İkisinin de acı çektiğini çok açık bir şekilde görebiliyordum, ama ikisi de hem itiraf edemeyecek kadar inatçı hem de bir şeyleri mahvedemeyecek kadar korkaklardı. "Sonsuza kadar bu şekilde kaçamazsın." Kafasını salladı. "Haklısın." Bu konuşma sonlanana kadar markete gidip yiyecek ve içecek bir şeyler almıştık bile.

"Eve gittiğimizde Oikawa'yla konuşacağım." Duyduğum şey sanki bir halüsinasyonmuş gibi gelmişti. "Gerçekten konuşacak mısın?"

"Evet anasını satayım, hadi bu sene sınava tekrardan hazırlanıyoruz yine beraberdik peki ya bu seneden sonra farklı şehirlere gidersek ne yapacağım? Sonsuza kadar bu pişmanlıkla yaşayamam."

Duyduğum şeylerin beni bu kadar mutlu edebilmesini beklemiyordum ama İwaizumi ve Oikawa benim için her zaman özel olmuştu. Onların mutluluğu benim mutluluğum demekti.
---------------------------------
Bir gece bölümüyle geldim
Okuyup oy veren herkese çok teşekkürlerr💕

İşlem|KagehinaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin