Intenta amarne por sequnda vez

3

Po paru minutach siedziałam na trybunach czekając na rozpoczęcie meczu. Kolejne wspomnienie uderzyło w moją głowę.

Trybuny oszalały a Gavi zamiast w stronę kolegów z drużyny kierował się w naszym kierunku. Cały czas wpatrywał się w moją osobę. Sprawnie przeskoczył przez barierkę i podbiegł do mnie staną przede mną.

- Gdy pierwszy raz cię zauważyłem liczyłaś się tylko ty. Nawet z tą dziewczyną co byłem na twojej osiemnastce była tylko dlatego aby wzbudzić u ciebie zazdrość. Ale ty mnie nienawidziłaś. Nie powiem bolało mnie to ale rozumiem solidarność koleżeńska. Gdy zostaliśmy przyjaciółmi cieszyłem się jak małe dziecko. Możesz zapytać chłopaków z drużyny i trenera jak całe dnie o tobie gadałem że mieli mnie ochotę wysłać na pustynię- popatrzyłam na chłopaków a oni jedynie kiwnęli głową na znak tak- Ale wiesz co było najlepsze a zarazem najgorsze to że byłaś za moim zasięgiem. Ale nie przedłużając. Wiem że nie zawsze będzie idealnie. Będą kłótnie, będą momenty w których będziesz chciała mnie udusić gołymi rękami ale właśnie tego chce. Chce budzić się codziennie budzić koło ciebie. Chce być twoim powodem do szczęścia ale też ramieniem do wypłakania się. Chce tego rozumiesz? Dlatego tu przy wszystkich chcę zadać ci bardzo ważne pytanie. Czy ty Anno zostaniesz moją dziewczyną?- zapytał a ja straciłam tak jakby mowę. Cały stadion czekał na moją odpowiedź. W końcu stanęłam naprzeciwko Pabla.

- Tak. Tak zostanę twoją dziewczyną. - powiedziałam a cały stadion jak tykająca bomba wybuchł. Pablo złapał mnie za talię i pocałował. Oddałam pocałunek od razu. Oderwaliśmy się gdy brakło nam powietrza- powodzenia- wyszeptałam a on jeszcze raz musną moje wargi i wrócił na boisko.

W moich oczach pojawiły się łzy jednak szybko je otarłam i wzięłam kilka głębokich wdechów aby się uspokoić. Chciałam aby to wróciło. Chciałam znowu być głupią nastolatką która zakochała się w piłkarzu. Może było to kłamstwo ale przynajmniej było ono piękne.