İyileş artık-3. bölüm

209 23 10
                                    

Yorganın üzerimden çekilmesiyle buz kalıbına dönüşmüştüm. Ve evet uykum ne kadar derin olursa olsun üşürsem anında uyanırım. "Yorganı ver" diye kısık sesim ile konuşmaya çalıştım. "Hayır, Jungkook. Ateşin yine çok fazla artmış."

"Çok üşüyorum yorganı ver" eli ile yüzüme minik minik vurdu. "Uyan Jungkook" yapışan gözlerimi ellerim ile açıp dikeldim. Taehyung, üzerimdeki tişörtü bir çırpıda çıkartıp koltuğa fırlattı.

"Sen yat burada ben ıslak bez alıp geleceğim ve sakın ama sakın üzerini örtme" diye beni uyarıp banyoya koştu. Gözlerimi kapatıp uykuya dalacakken alnımda buz gibi bir şey hissetmem ile inledim. "Sakin ol"

Başka bir bezi boynuma ve göğsümün üzerine koydu ve bana üzüntüyle baktı. "Neden iyileşemiyorsun?" burnumu çektim "Normal. Her hastalandığımda böyle yatıyordum bir iki hafta, hemen iyileşiyordum. Bunlara gerek yoktu" gülümsedi "Bir iki hafta olunca hemen olmuyor, Jungkook. Ama neyse bundan sonra ben varım bir daha böyle iyileşmeyceksin. Benim gibi yakışıklı bir iyileştiricinin olması seni şanlı yapar. Neyse sen kıpırdama ben şifacıyı çağırıp geleceğim"

"Sor bakalım bana kıpırdayacak hali var mıymış veya istiyor muymuş" güldü "Böyle enerjik kalmaya devam et Kook" yumruğumu halsizce kaldırdım "Çok enerjiğim şuan."

Güldü ve koştura koştura odadan çıktı. Ben tam doksan yedinci rüyamı görüyorken kapının langırt diye açılması umurumda değildi. Uykum kaçmıştı evet ama gözlerimi açasım yoktu.

"Majesteleri gözlerinizi açar mısınız?" gözlerimi zar zor açıp şifacıya döndüm. "Gözleriniz kanlanmış. Neyse ateşinize bakabilir miyim?" kafamı olumlu anlamda aşağı yukarı salladım. "Ben bakmışt..." Taehyung'a susması için sertçe baktığımda susmuştu.

Şifacı alnımdaki bezi çekip yanağını alnıma değdirdi. Yanaklarıma ve omuzlarıma da hafifçe değdirip geri çekildi. "Ateşiniz baya artmış size daha güçlü bir ilaç vereceğim efendim. Ama ondan önce..." dedi "Bu bezler demek ki o kadar işe yaramıyor. Duşa girmeniz daha iyi olacaktır. Önce soğuk bir duşa girin sonra baş ucunuza bırakacağım ilaçları için. İsterseniz yine bezler ile yatabilirsiniz. Bir değişiklik olmazsa beni çağırtırsınız"

"Tamam teşekkürler" Taehyung şifacıyı kovduktan sonra yanıma geldi "Hadi Jungkook banyoya girelim" kafamı salladım "Uykum var sonra şey etsem" bezleri kenara attı ve kolumdan tutup beni dik pozisyona getirdi. "Olmaz. Hadi bak iç çamaşırın ile gir ben sana yardım edeceğim" beni zar zor yataktan kaldırınca düşecek gibi oldum.

"Oh, dikkat et. Yürüyebilecek misin?" bir adım atmaya çalışınca atamadığımı fark ettim "Şey...sanmıyorum" Kafasını salladı ve bir elini belime diğerini ise dizlerimin arkasına koyup bir çırpıda kucağına aldı. Beni taşıma konusunda zorlandığını sanmıyorum çünkü beni yavru kedi taşır gibi taşıyordu.

Beraber banyoya gittiğimizden sonra beni tek eli ile kolayca tutup dolaptan eline geçen bir havluyu alıp oturma taşına serdi ve beni üzerine oturttu bu sırada benim gözlerim kapanıyordu. "Ben kapının önündeyim üzerindekileri çıkart ve bana seslen" sesi ile gözlerimi aralayıp gözümü ovuşturdum. "Yardım etmemi ister misin?"

Kafamı salladım çünkü şuan uykum dışında hiç bir şey umurumda değildi. Gerçi o da iki dakika sonra kaçacaktı ama neyse. Taehyung yanıma geldi ve önümde durdu. Elini eşofmanımın paça lastiklerini tutup yavaşça aşağı çekti. Ve şu an o kadar halsizdim ki utanmaya bile halim yoktu.

Karşısında sadece iç çamaşırı ile kaldığımda görebildiğim kadarıyla Taehyung oralarıma bakmamaya çalışıyordu ama yine de kızarmıştı. Dolaptan bir bornoz alıp bacaklarıma örttü ve küveti doldurdu.

Forced Marriage/TAEKOOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin