Forced Marriage/TAEKOOK

Müstakbel Koca-1. bölüm

Bu fic brz cringelik icerir ama ilk ficlerimden biri olduğu için saygı duymanızı rica ediyorum

Ha bide ben bu ficde kufur ve bazi seyler kullandim o zamanlarda bunlar yoktur falan onlara takilmayin ben herseyi o zamana gore yazsam sıkici olırdu o yuzden takilmayin lutfen🫶🏻🎀

♡

Odamda kitap okurken kapımın tıklatılmasıyla kafamı kapıya çevirdim. "Girin!"

"Majesteleri, babanız sizi odanıza çağırıyor" kişisel hizmetçim Min Sun önümde eğilerek konuşmuştu.

"Tamam çıkabilirsin" Tekrardan önümde eğilip odadan çıktı. Yataktan ayaklanıp kitabımı başucuma koydum ve odamdan çıktım

Uzun koridoru geçip babamın kapısını çaldım. İçerden "Gir!" sesi gelmesiyle yavaşça odaya girdim.

"Baba, beni mi çağırmıştın" Babam masasından kafasını kaldırıp bana baktı ve oturmam için eliyle masasının önündeki koltukları işaret etti. Koltuğa oturmam ile konuşmaya başladı.

"Jungkook sana önemli bir şey söylemem lazım" kaşlarımı kaldırarak devam etmesini bekledim. "Bildiğin gibi ben ölünce kral sen olacaksın ve bütün toprakları yanlız yönetemezsin." Ne diyeceğini az çok anlamıştım ama anlam veremiyordum.

"Seni evlendireceğim" Hışımla ayağa kalktım "Ne evliliği baba ne diyorsun!" Eliyle tekrar koltuğu göstermesiyle oturdum. "Sakin ol. Ben seni evlendireceğimi yakın krallıklara yaymıştım ve şey.." dedi ve düşündü "Şey.. çok sevdiğim bir arkadaşımın oğlu seninle evlenmek istedi"

"Baba ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu. Ben tanımadığım bir adamla falan evlenmek istemiyorum!" O sırada kapının tıklatılmasıyla içeri tanımadığım bir prens girdi. "Beni mi çağırmıştınız, kralım" Çok uzun boylu vr kaslıydı ancak aşırı sert bakıyordu.

Babamın kocaman gülümsemesiyle bu prensin kim olduğunu az çok anlamıştım. "Hoş geldiniz, prens Taehyung" Sonra bana döndü "Müstakbel kocan"

"Baba ben kabul ettiğimi söylemedim" Babam zoraki gülümsemesiyle bana susmamı işaret etti "Sana soran olmadı zaten sevgili oğlum," Gözlerimi devirdim. Babam ise yeni prens bozuntusuna dönüp saçma konuşmasına devam etti "Taehyung'cuğum otursana şöyle" Karşımdaki koltuğa oturup gözlerini koltuğuna yerleşen babama çevirdi.

Babam bana baktı "Oğlum sen çıksana biraz, biz konuşalım" Hışımla ayağa kalkıp kapıya yöneldim ve odadan kapıyı çarparak çıktım.

"Hah," diye dalga geçercesine güldüm "Beni evlendirecekmiş çok komik ya tch" odama girip ergen gibi oranın da kapısını çarparak kendimi yatağa attım.

Ben daha 23 yaşındayım, 20'lerimin baharındayım ne evliliği. Sanki babam da haftaya ölecek de beni düşünüyor. Öyle olsa bile bi baba çocuğunu neden evlendirir ki eğer çocuğunu önemsiyorsa evlendirmez. Her şeyi geçtim evlendireceği adama bak insan selam verir, odun! Ne kadar yakışıklıysa o kadar da sert biri. Şimdi yakışıklı mı yakışıklı ona lafım yok ama çok sert bakıyor, ki sert baksa bile ben onun ne kadar istemesem de gelecekteki kocasıyım selam vermese de bi kafa hareketi yapar. Gelecekteki kocası olacağımı geçtim bizim sınıf farkımız var o daha cahil bir prens ben ise geleceğin kralıyım selam vermek yerine "Majesteleri" diyerek önümde eğilmesi lazımdı.

Sinirle yataktan kalkıp dik pozisyona geldim ve yatak başlığına yaslandım. "Mi Sunn!" Kişisel hizmetçime seslenip onu bekledim. Şirin yüzü ile kapıyı tıklatarak içeri girdi "Buyurun efendim"

"Mi Sun bana falcıyı çağırır mısın ya" Gülümsedi "Tabii efendim hemen çağırıyorum" Önümde eğilip kapıdan çıktı. Kendimi huzursuz, sinirliri veya üzgün hissettiğimde hep falcının yanına giderdim. Bir kaç dakika sonra falcı kapımı tıklatarak içeri girdi ve saygıyla eğildi. "Girebilir miyim, majesteleri" Kafamı sallayıp yatağın kenarına oturması için kenara kaydım.