Gergin Uykulardan

Bölüm 1;Kanlı Oda

"Bizim dirimiz asker,ölümüz şehittir
Sizin diriniz kalleş ölünüz leştir"

Bölüm 1;Kanlı Oda

Vatan kimi için basit bir kelime gibi gözüksede değildi"Vatan bir milletin evidir,vatansız bir millet kimsesiz bir çocuğa benzer"sözüde tam buna uygun bir sözdür.Vatansız bir insan ne özgür olur ne huzurlu,ne mutlu.Vatansız bir insan ölmeye mâhkumdur.

"Pencereden baktığınızda güneşi esirgemiyorsa gökyüzü, birileri bu günlerin bedelini ödediği içindir"

Geceleri rahatça başımızı yastığa koyuyorsak bazı kişiler uykusuz kalıp bizi koruduğu içindi,biz ölmeyelim diye bizim için şehit olurlarken sizcede askerlerimize borçlu değil miydik?

Özel günlerde çıkıp şehitlerimiz hakkında protestolar yapıyorsunuz,peki ertesi gün? Ertesi gün aklınıza geliyor muydu şehitler?

Askerlerimiz sadece 1 dakikalık haberlerde yer almak için şehit olmamıştır.Biz rahatça gezelim,biz rahatça okuyalım,biz rahatça işimize gidelim diye kendi hayatlarından vazgeçip,sırf bizi korumak  için şehit oluyorlardı.Peki hangi şehidimizi hatırlıyordunuz? En çok gündemde olanlar dışında şehitlerimizden kaçı aklınızdaydı? Bir şehidin en büyük korkusu unutulmaktı ve biz şehitlerimizin birçoğunu ertesi gün,ertesi hafta unutup hayatımıza devam ediyorduk.

Gençlerimizin birçoğu tarihimizle alakalı en ufak soruyu dahil bilmiyorken yazdığımız destanları hayranlıkla okuyan yabancı ülkelerin gençleride vardı,kimisi dünyanın öbür ucundan Türkiyenin tarihini görmek için ziyarete gelip tarihi yerlerimizi geziyordu.Biz ise bulunduğumuz şehirdeki tarihi yerlerin birçoğundan bihaberdik.

Atalarımızın bize bıraktıklarına böyle mi sahip çıkıyorduk? Onlar destanları kimin için yazmıştı,kimin için günlerce uykusuz kalıp savaşmıştı?

Aynı Mustafa Kemal Atatürkünde dediği gibi "Tarihini bilmeyen bir millet yok olmaya mâhkumdur"

Atalarımızın uğruna şehit olduğu bu vatanımızın tarihini biliyor muyduk? Attığımız her adımda şehitlerimizin kanı varken rahatça gezebiliyor muyduk? İntikamlarını almadan,şehitlerimize bakmaya yüzümüz var mıydı? Şahsen benim yoktu.Ne diye oturup bekliyorduk,Niçin intikam almıyorduk?

Yavaş yavaş yok olmaya başlıyorduk ve bunu kimse farketmiyordu.İşgalci bir devlet değildik,savunma üzerine gidiyorduk fakat bu hareket nereye kadar mantıklıydı? Sınırlarımızda Türkiyenin gelip onları kurtarmasını bekleyen onlarca insan vardı.Topraklarından vazgeçmeyen bu insanları nereye kadar koruyabilirdik? Kendi topraklarımızda olmadığımızdan bir süre sonra orayı terketmemiz gerekecekti peki biz gidince onları kim koruyacaktı?

Atalarımız yüzyıllar boyunca bu devleti ayakta tutmak için ellerinden gelen herşeyi yapmışlardı şimdi ise sıra bizdeydi.

Kanlardan gözükmeyen yüzümü hala dik bir şekilde tutuyordum bunun en büyük gayeside türk olmamdı.Damarlarımda akan kan türk kanı olduğu sürece boyun eğeceğim tek kişi Allahtı.

"Ahh!"sinirle bağıran ite sırıtarak baktım.Karşımda öylesine kudurması beni yeterince tatmin ediyordu"Lanet olsun,aptal karı konuş artık belgeler nerede!"

Yüzüme inen kaçıncı yumruktu bilmiyordum artık hiçbir etki yaratmıyordu,canım yansada,acımı belli etmeyecektim.Düşmanı güldürmeyecektim.