Episode-2

389 26 9
                                    

Evet annemle ufak bir kavgadan sonra canım sıkıldı ve yazayım dedim. İyi okumalar.

Cenanın Anlatımından

Eve vardığımda üzerimdeki yorgunlukla beraber açlık hissiyatı sardı bedenimi. Ne yemek söyleyeyim diye düşünürken dedim ki Arifi neden davet etmiyorum? Baş başa eğlenceli bir yemek yeriz... derken aklıma Hacı ile birlikte yaşadığım geldi. O zaman neden bir lokantaya davet etmiyorum? Şu an neden Arife sardığıma alakalı en ufak bir fikrim yok. Arif yemek yemeden onu aramalıyım diye düşünüp telefonumu çıkarttım.

Aradığınız kişi şu an da başka birisiyle görüşüyor. Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.

Acaba kim diye düşünmeden edemedim. Bi 5-10 dakka sonra tekrar ararım diye düşündüm ve üzerime çekidüzen vermek için banyoya doğru adımladım.

Banyoda saçımı tararken dış kapıdan kapı açılma sesi geldi ve kim geldi diye merakla aklımda geçirirken kapıyı açmamla birlikte Hacının gelmiş olduğunu anladım. Neden sürekli bu adamla birlikte yaşadığımı unutuyorum ki? Hacı "spor" yaparım diyerekten metroyla gelmişti. Bayağı ironik.

Hacı: Oo Cenan bu ne hazırlık?

Cenan: Her zaman ki halim.

Hacı: Ee bu saçlar ne o zaman?

Dedi ve elimi saçıma attı. Saçımı bozmaması için...

Cenan: Dur, Hacı! Bunun için ne kadar uğraştım biliyor musun?

...dedim ve elimi onun eline atıp elini indirdim.

Cenan: Aa ben Arifi arayacaktım.

Hacı: Arif mi?

Sorusuna cevap vermeden telefonuma yöneldim ve açtıktan sonra Arifi aramaya başladım.

Aradığınız kişi şu an da başka birisiyle görüşüyor. Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.

Yine bu uyarıyı görmemle duraksadım. Aradan 10 dakika geçmesine rağmen Arif hala telefondaydı. Ve Arif telefonda asla uzun süre konuşmazdı. Önemli bir iştir diye kendi kendime geçiştirsem de düşünmeden edemedim. Kiminle konuşuyordu?

Ben bunları düşünürken Hacı çoktan uyumuştu. Hacı stüdyodan döner dönmez uyurdu hep.

Arif hala telefonda görüştüğü için televizyon izleyecek vakit bulabilmiştim ve salona doğru yöneldim.

Evet, cahilim. Boş zamanlarımı telefonla değil, televizyon izleyerek geçiriyorum.

Biraz televizyon izledikten sonra yine Arifi aramak istedim. Açma umuduyla beklerken...

Aradığınız kişi şu an da başka birisiyle görüşüyor. Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz.

...uyarısını görmemle sinirlenmeye başladığımı hissettim. Kimle bu kadar uzun süredir konuşuyordu ki?

Ani bir kararla Arifin evine gitmeye başladım. Çok uzak değildi. Hatta yakın denilebilirdi.

Apartmanın önüne geldiğimde dairesinin bulunduğu kata doğru çıktım ve ziline bastım. Arif kapıyı telefondaki kişiyle sırıtarak konuşurken açtı.

Telefondaki kişiye bir dakika dedi ve şaşkın bir şekilde bana baktı.

Arif: Hayırdır Cenan? Burda ne işin var?

Cenan: Hoş buldum. Sana da merhaba. Olum aramalarıma beden cevap vermiyorsun ve 1 saattir kiminle konuşuyorsun?

Arif: Bi arkadaşla. Bekle ben seni sonra arayacağım. Görüşürüz.

Cenan: Hangi arkadaş bu?

Arif: Tanımazsın. Hadi gel içeri.

Cenan: Yok sen gel, ben seni lokantaya davet edecektim ama malum, olmadı.

Arif: Tamam benim hazırlanmam uzun sürer, sen gel içeri.

İçeri girdim ve balkona çıktım. Çıkmamla beraber dışarıda fırtına olduğunu anlamam uzun sürmedi. Aslında arabayla gelirken de hava kötüydü ama fırtına yoktu.

Cenan: Arif, gel gel. Fırtına var bu havada gidemeyiz.

Arif: Ne var dedin?

Uzaktan geldi ve o da balkona çıktı.

Cenan: Fırtına var.

Arif: Aa. O zaman evde yeriz?

Cenan: Aynen.

Arif: Gel içeri geçelim, üşüme.

Elini belime attı ve beni içeriye itekledi.

Cenan: Ee söyle bakalım konuştuğun kişi kimdi?

Arif: Benim kuzen yaa.

Cenan: Erkek mi kız mı?

Arif: Ne yapıcaksın kardeşim? Kız olsa yürüyecek misin?

Cenan: Erkek olsa niye yürürü-

Dememle omzuma dirseğiyle vurması bir oldu. İkimiz de gülerek konuşuyorduk.

Arif: Olum saçmalama lan!

Cena: Bi espiri yapayım dedim abi, omzum çıktı. He bu arada söylesene kız mı erkek mi?

Bunu dememle birlikte omzuma bir tane daha vurdu ama biraz daha hafifti.

Arif: Bak hala soruyor yaa. Erkek kardeşim, erkek. Tamam mı?

Cenan: 👌

Arif: Neyse hadi daha yemek yapacağız.

Cenan: Biz mi yapacağız?

Arif: Evet olum kuryeye yazık.

Cenan: Madem öyle diyosun hadi o zaman. Ama baştan söyleyeyim yemekte berbatım.

Ayağa kalktık ve yemek yapmak üzere mutfağa doğru ilerlerledik.




VOTE ve YORUM istirem. Hafi bayy

Arcen ~ Dumb Boy^Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin