Devam
Cenanın Anlatımından
Cenan: Tamam. Olur.
Bu fikir benim için çok iyiydi. En başta şaşırsam da.
İkimiz de koltuktan kalktık ve yatak odasına ilerledik. Yata odasına girdiğimizde Arifin dolabına yöneldiğini gördüm. Bana kıyafet vereceğini anladığımda...
Cenan: Ay yok, vermene gerek yok. Ben böyle rahatım.
Arif: Sen bilirsin.
Arif elindeki kıyafetleri yerine bıraktı be yatağa yattı. Ben hala ayaktaydım. Arif bana bakıyordu. Ahh, bunu yapabileceğimi zannetmiyorum.
Cenan: Be salonda yatsam daha iyi yolur sanki. İyi geceler. Telaşımı hiç belli etmeden hızla konuşup çıktım odadan. Salona gittim ve üstüme battaniye bile almadan kıvranıp yattım.
:(:
