Kurşun İzi

-4. BÖLÜM

Medya: Açelya çiçeği

Hemen ayağa kalktım ve tuvalete gittim. İçeri girip kapıyı kapattım elimi yüzümü yıkadım günlük rutinler felan derken tuvaletten çıktım. Yemekhaneye doğru yürüdüm yürürken hala dün yaşadığım olayları düşünüyordum nasıl olabilirdi ki? Aklım almıyordu.

Yemekhaneden içeriye girdim ve onu gördüm...

Kıdemli Yüzbaşı Atilla Çelik namıdeğer komutanımız

Adımlarımı onun olduğu tarafa doğru atmaya başladım yaklaştıkça elindeki telefonunu gördüm dikkatle telefonuna bakıyordu. Yanına gittiğimde dikkati hala telefonundaydı karşısındaki sandalyeyi çekip oturdum bu sefer bakışları bana döndü ve doğrulup telefonu bıraktı. Yemekhanede ondan başka kimse yoktu sadece ikimiz vardık.

-Günyadın asker.

-Günaydın komutanım.

-Umarım iyi dinlenmişsindir malum bugün eğitim var.

Ne? eğitim mi benim neden haberim yoktu mala bakarmış gibi yüzüne bakmaya devam ederken düşündüm, düşündüm, düşündüm. Doğru ya bugün acemi askerlerin eğitimi vardı ve bu görevi komutanımız almıştı beni de yanında çağırmıştı umursamadan kabul etmiştim ama ne olacağından zerre fikrim yoktu.

-İyi uyudum komutanım. Bir şey sorabilirmiyim?

-Sor.

-Ben eğitimde ne yapacağım acaba?

-Canlı hedef olacaksın.

Bir an bocaladım daha önce canlı hedef vurmuşluğum vardı ama ilk defa kendi yerine geçecektim biraz ürkütücü duruyordu ama belli etmemeye çalıştım. Yani tabi yerse

-Korkma bütün önlemlerini alacağım.

Umarım öyle olurdu çünkü acemilerin vurduğu çok canlı hedef vardı. Aralarında ölenlerde dahil...

-Yemek mi yiyeceksin? Diye sordu yok canım ya ben öyle buraya sizin için geldim karnımda kurt yatıyordu eğer biraz daha etini vermezsem iç organlarımı yiyecekmiş gibime geliyordu.

-Ne için gelebilirim?

Diye çıkıştım ama anında lafı ağzıma tepti

-Sabah kahvesi içmek için mesela.

Kahvesini havaya kaldırıp bana gösterdi. Ben maldım.

-Ama ben yemek yemeğe geldim

-Sen bilirsin afiyet olsun.

-Sağolun komutanım

Ayağa kalktı ve ilerlemeye başladı. Öküz insan bir görüşürüz der amaann neyse banane ben canlı hedef olacağım ona yanayım. Kalktım ve yemek alıp yerime geri oturdum halen midem bulanıyordu ama bir yandan kurt gibi açtım. Yemeği yavaş yavaş yedim sonra acemilerin eğitildiği bölüme doğru ilerlemeye başladım.

*Atilla komutanın dilinden*

Yavaşça arkamı dönüp adım attım büyük bir ihtimalle hala arkamdan bakıyordu benim onu sevdiğimi felan düşünüyordu ama asla öyle bir şey olmamıştı. Aslında eskiden olsa seviyor olurdum ama sonra bu fikrin saçma olduğunu anlamıştım ki zaten o da bunu istiyordu. Ben Almira'yı bir ara sevdim yalan yok güzel kız ama o beni istemedi bende istenmediğim yere girmem deyip vazgeçtim.

Aklımda düşünceler varken kafamı yukarı kaldırdım bugün karamsar bir hava vardı böyle havaları genel olarak severdim ama böyle günlerde yaşadığım korkunç bir olay yüzünden artık pek sevmezdim.