Yaralarım günden güne kapanıyor. Artık yok oluyordu. Iyilesiyordum. Artık Cenk'ten hiçbir iz kalmamıştı .Tek bildiğim gördüğüm Poyraz 'dı.Onu seviyorum. Hem de çok ama çok. Aslında daha erkendi belkide .Şuan bunu bildiğin halde niye seviyorsun?diyenleriniz varsa benim de size diyeceğim var."Hangimiz kalbine söz geçirebiliyor ?" Öyle olsaydı ben hiç aşık olmazdım.Kim bile bile yara açmak isterdi ki kendine. Poyraz bana "kardeşim diyordu ve öyle görüyordu .Ama ben öyle görmüyordum.Ve zaten bir çok şey kardeşlikten başlamaz mıydı? O öyle diyince biraz üzülüyordum ama ben de ona öyle davranıyordum. Aslında kalbim öyle demiyordu ama işte .Bugün onunla tanışalı tam 1 ay oldu. Yani tam 1 aydır yaşıyorum.Ve hani derler ya " onu görünce midem de kelebekler uçuşuyo"diye.Ondan önce kelebek mezarlığı olan midem şimdi dirilmis.Onu seviyorum.Hem de çok ama çok.Baya samimiyizde. Artık belki de sıra yeni aşklara yelken açmaya gelmiştir .Belki de karakterler değişiyordur.Miray ve Poyraz hikayesinin başlangıcındayız..
BİRKAÇ GÜNDÜR YAZAMIYORUM ÜZGÜNÜM AMA ARTIK TEKRAR BURDAYIM.HER ZAMAN KI GIBI BEGENIP YORUM ATMAYI UNUTMUYORUZ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SADECE SEN VE BEN
RandomKızın biriydim BEN sen den önce şimdi sen geldin kızın biri değilim BEN...