(unicode)
လပြည့်ဝန်း တစ်ယောက် သူငယ်ချင်းများနဲ့မိတ်ဆုံစားပွဲရောက်နေသည်။
လပြည့်ဝန်းရဲ့ကိုယ်ဝန်က ရှစ်လကျော် ကိုးလထဲရောက်နေပြီ။
ဒီကိုတောင်ဘုန်းမြတ်တည်ကလာစေချင်သည်မဟုတ်။မရရအောင်ပြောထားမှသာ ပို့ပေးသည်။
ဒါတောင်အပြင်မှာစောင့်နေတုန်း။
"ဂုဏ်ယူပါတယ်။ လပြည့်ဝန်းက Merry ဥက္ကဌနဲ့တောင်ရထားတာ၊မိုက်လိုက်တာ"
"အင်း"
"လပြည့်ဒါသောက်ကြည့်။ဒါက ဆေးအရက် ငါကြားတာ ဒီဆေးအရက်က ကိုယ်ထဲအောင်းနေတဲ့စိတ်တွေကိုရှငး်ထုတ်ပေးတယ်တဲ့"
"တကယ်လား"
"အင်း"
စားသောက်ဆိုင်က လပြည့်ဝန်းထွက်လာတော့ ဘုန်းမြတ်တည်က လာကြိုသည်။
ကျန်သူများမှာလည်း သက်ရှိထင်ရှား ဥက္ကဌကြီးကို မြင်လိုက်ရ၍ ကျောက်ရုပ်ဖြစ်ကုန်ကြသည်။
"လပြည့်လေးသောက်လာတာလား!???"
"အဲ့..အဲ့တာက ဆေးမက်ဝင်တဲ့အရက်ပါ။ဗိုက်ကြီးသယ်တွေအတွက်ထုတ်ထားတာ"
"အာ။ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။သွားလိုက်ပါအုံးမယ်"
"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့"
ဘုန်းမြတ်တည် ကလပြည့်ကိုချီကာ ကားထဲဝင်သွားသည်။ထို့နောက် ထို့နောက် ကျန်ကား၆စီးက ဝန်းရံကာထွက်သွားကြသည်။
ဘုန်းမြတ်တည်က ကလေးအတွက်စဉ်းစားကာ ခြံအကြီးကြီးရှိတဲ့ အိမ်ကြီးကို လပြည့်ကိုယ်ဝန်ရပြီးကတည်းကပြောင်းခဲ့ကြသည်။
လပြည့်ကအိပ်နေပြီမို့ ရေချိုးပေးလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။
ထိုညရောက်တော့ ဘုန်းမြတ်တည်နိုးလာခဲ့သည်။ မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ချင်းမြင်လိုက်ရတာက လပြည့်ရဲ့တင်ပါး။
"လပြည့်လေးဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ဟင်ခင်များနိုးလာပြီလား"
သူ့ဆီလှည့်လာပြီးလက်ဖဝါးလေးထဲမျက်နှာကိုထှည့်ကာ ပွတ်သပ်နေသည်။
"ကျွန်တော် စောက်ပတ်လေးကယားတယ်။အရမ်းလည်းနေရခက်တယ်"
ဘုန်းမြတ်တည် ဘောင်းဘီကိုနှိုက်ကြည့်လိုက်တော့ အမှန်ပင်စိုရွှဲနေသည်။
