Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"süper kahraman."
*
"seni görebiliyorum velet."
gözlerim fal taşı gibi açılırken alt dudağımı stresle ısırıyordum,onları dinlediğim için bana bir şey yaparlar mıydı?
yüreğim ağzımda atıyordu sanki,kafamda ise çok fazla soru vardı. bu kenny'de nerden çıkmıştı? kimdi bu adam?
bir sen eksiktin..
"buraya gel."
soğuk sesi bana ulaştığında korkunun ecele faydası olmadığını düşünerek ağır adımlarla aşağıya indim. kocaman bir salona açılıyordu burası,ne kadar büyük diye düşündüm. böyle bir yerde esir tutulduğumu tahmin etmiyordum.
görüş alanıma o bücür levi ve uzun boylu,yaşının epey büyük olduğunu tahmin ettiğim tuhaf bir adam girdi. yutkundum,bu adam ne kadar korkunçtu böyle. takım elbiseliydi ve epey özenli görünüyordu aslında,aynı levi gibi.
onlara yaklaşmadım ve sadece salonun giriş kısmında durup bir adının kenny olduğunu öğrendiğim adama,bir de levi'a baktım.
"ah,merhaba!" dedi yaşlı adam,yüzünde sahte bir neşe vardı sanki.
"buraya gel."
hırsla gözlerimi devirdim ve söylediğini yapıp temkinli adımlarla onlara yaklaştım.
"sen kimsin?" diye sordum fısıltıyla,sesim epey alçak çıkmıştı.
"sana fazla soru sormaman gerektiğini söylemiştim." dedi levi beni bölerek. korku saçan gözlerle bana bakıyordu.
yine bir ona,bir de kenny denen adama bakıp bana verilen odaya gitmek için arkamı döndüğümde gördüğüm silüetle olduğum yerde kaldım.
aşağı yukarı benim yaşlarımda genç bir çocuk vardı karşımda,kaşları havalanmış sanki ne olduğunu anlamaya çalışır gibi bana bakıyordu.
"jean,nerde kaldın?" diye sordu levi.
uzun boylu çocuk levi'a pek aldırış etmeden bana doğru yaklaştı.
"selam." dedi soğuk bir tavırla ve beni es geçip levi ve kenny'nin yanına doğru adımladı. gitmekten vazgeçip onlara döndüm. bu da neydi böyle? tüm bu tanımadığım insanlar kimdi?
