Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"gerçekleri öğrenme zamanı."
*
"levi nerde?"
stresle oturduğu kanepede bir bacağını sallayıp duran genç çocuğa baktım,karmaşık duygular seziyordum bakışlarından. öfke,stres,korku.. birçok şey. odaklanmış karşısına bakıyor,beni görmezden geliyordu.
korkuyordum.
bir şeyler oluyordu.. ne olduğunu bilmiyordum ama bir şey oluyordu. akşam saatlerinde mutlaka evde birileri olurdu. kenny,levi ya da mikasa. kimse yoksa bile en azından hange buralarda olur,yanımdan ayrılmazdı.
bir haftadır bu evde,onlarla beraberdim ve kısa bir süre olmasına ramen onları biraz olsun çözmüştüm,en azından şu an bir tuhaflık olduğunu anlayacak kadar.
"jean,levi nerde?"
bıkkınlıkla bir nefes verdi ve oturduğu kanpeden ayrılıp yanıma yaklaşmak için bana doğru birkaç adım attı.
"soru sorma."
"neden? bir tuhaflık var,neler oluyor? neden kimse yok?"
"sus,soru sorma."
kaşlarımı çatıp bu sefer ben ona doğru yaklaştım,bir şeyler oluyorsa bilmeye hakkım vardı. günlerdir beni burda tutuyor ve bana neden burda olduğum,dışarda neler olduğu hakkında tek kelime etmiyorlardı.
"söyle jean,ne oluyor? levi,mikasa nerde?"
"misa odana git ve ben seni ordan alana kadar dışarı çık-"
dış kapı gürültüyle açıldığında jean'de benimle beraber meraklı bakışlarla o tarafa dönmüştü.
levi..
başını odaklandığı yerden kaldırmadan içeriye doğru bir adım attı.
bu da neydi böyle?.. beyaz gömleği boylu boyunca kana bulanmıştı,artı olarak yüzüne de kan sıçramıştı sanki. epey kötü görünüyordu,yoksa yaralanmış mıydı? tanrım,ne olmuştu bu adama böyle?
"levi!"
ona doğru atıldım ve korku dolu gözlerle bir yarası olup olmadığını anlamak üzere vücuduna baktım,iyi görünüyordu. o an anlamıştım,üzerine başına bulaşan bu kanlar ona ait değildi.
"kuzen,iyi misin?"
levi başını biraz yukarıya kaldırıp jean'e baktı,daha sonra bakışları benim gözlerime kaydı. stres ve korkuyla onu seyrediyordum,neler olduğunu anlamaya çalışıyordum.
