Ben Bekar Bir Babayım!

Yetimhane

Kitabın adı ben bekar bi babayım ama Levi bu kitapta Hange ile sevgili... Her şey ani gelişti beni suçlamayın.

İki günde yüz liranın hepsini yemeğe harcayıp + annemin koyduğu iki çeşit yemeği de yiyerek kendime ayı demeyi layık görüyorum

Hange de gelip çocuklarla tanışınca isimlerini iyice ezberledim. Hange ile yaklaşık üç aydır çıkıyorduk, bu yüzden yetimhane açma fikrini kabul etmiştim.

Ah, sanırım bu fikrin nereden çıktığını size anlatmalıyım.

Bundan bir ay önce, Hange'nin kardeşi gelip üç yaşındaki kızını bize bıraktı. Kendisinin bir ağız operasyonu varmış. Ben küçük kızla bir türlü anlaşamayınca Hange bu parlak fikri ortaya atmıştı.

Biraz Erwin'in de zorlamasıyla kabul etmek durumunda kalmıştım.

En azından bu veletler Hange'nin yeğeni kadar yorucu değil.

"Levi abi."

Telefonumu kapatıp pantolonumun paçasını tutan çocuğa baktım. Kısa, sarışın ve mavi gözlü o kız. Historia.

"Ne oldu?"

"Reiner abi ranzadan düştü, burnu kanıyor."

"Ne?!"

Hay sokayım, ranzadan düşmeyi nasıl becerdi bu velet?!

Odaya gidip baktığımda burnu manyak gibi kanayan Reiner'ı, onunla ilgilenmeye çalışan Bertholdt ve Armin'i gördüm. Diğerleri de gözleri fal taşı gibi açılmış izliyordu.

Veledin kanı yere döküldükçe oda daha da kirleniyordu.

"Bir açılın, kaldırın şunu ayağa."

Reiner'ı kaldırıp ilk yardım çantasını çıkardım dolaptan. Burnuna tampon yaptım, bir tane daha bir tane daha derken kanamayı durdurmayı başardım.

Burnu kırılmamış demek ki.

Şükürler olsun.

"Anlatın şimdi bana, ranzadan düşmeyi nasıl başardın sen?"

Historia: "Levi abi, en son Ymir ile kavga ediyorlardı sonra Ymir'i iteyim derken düştü."

Bertholt: "Historia için kavga ediyorlardı."

Reiner: "Bertholt, kes sesini!"

"Size bir kız için kavga etmemeniz gerektiği ve buna değmeyeceğini anlatmadılar mı?!"

Ymir: "Historia için değer, tamam mı!"

"Sus kız!"

Ymir bana dil çıkardı, ben de ona bakış attım. Armin ve diğerleri olanları ürkerek izlemişti.

Marco, Jean'a baktı, bakışlarında Jean'ın anlayacapı bir mana vardı. Jean, kes şunu der gibi bir hareket yaptı. Ben o sırada ne olduğunu anlamaya çalışırken Jean, Mikasa'ya döndü.

Yeğenim elden gidiyor gibime geldi.

Mikasa'ya bakınca bir kez daha kafama dank etti.

Kız kardeşim ve eniştem öldürülmüştü.

Acı bir gerçek.

Şimdi yeğenime ben bakmak zorundayım.

***

Sanırım angst içermeyen kitap yazamıyom

Amk psikiyatriste gitmeden önce biraz moralim düzelsin diye yazayım demiştim

Neyse oy atın yorumlarınıza bakıp güleyim

Armin kadar tatlı günler