Art deco | satosugu

4

İlk defa biri benden hoşlandığını söylüyor. Bu kişinin, benim aşkından öldüğüm adam olması olabilirmiş gibi daha da heyecanlanmama sebep oluyordu.
Çığlık atmak ve hatta ağlamak istiyordum. Mutluluk krizi dedikleri şey tam olarak böyle bir şeydi.
Çığlık atmak ve ağlamak her zaman üzüntüden olmazdı . Bazen ani heyecan ve mutluluk gibi durumlarda da insan bu davranışları sergileyebilirdi.

"Bir cevap vermeyecek misin?" Diye soruyor satoru .

'Çok istekli olmamalıyım.' Diye düşündüm.

Yutkundum.
okyanusa benzeyen gözleri gözlerime bakarken mümkün müydü 'çok istekli olmayan' bir cevap verebilmek.

Gözlerim, dolgun dudaklarına indi. 'Onu öpmek istiyorum' dedim içimden.

Şimdi onu öperek bir cevap vermek daha iyi değil miyidi?

Dudaklarına baktığımı fark etmişti . Yavaşça aramızdaki mesafe kısaldı.

Dudakları dudaklarıma değdiği an tüm bedenim zevkle titredi.
Yavaşça alt dudağımı dudaklarının arasına aldı ve emmeye başladı.
Eli yavaşça yanağıma çıktı ve saçlarımı okşadı.

Elimi elinin üzerine koyup dudaklarımızı ayırdım.
Gözleri aralandı
Mavi gözleri gözlerime şefkat ve arzuyla bakıyordu.

'Tanrım acı verecek kadar güzel' diye anımsadım tekrardan .

"Ben de senden hoşlanıyorum." Dedim

Sonra içimden defalarca kez
Seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum
Seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum Seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum seni seviyorum
Dedim. Ama o bunu asla bilmeyecek .