Art deco | satosugu

6

Gözlerimi açtığımda satoru yanımda uyuyordu. Hafif şişmiş dudaklarına bir buse kondurup balkona çıktım. Bir sigara yakıp düşüncelere daldım.

Her şey bir rüyaymış gibi geliyordu. Dün gece o kadar harikaydı ki kendimi zevkten uçuyormuş gibi hissetmiştim ancak bugün gideceği gerçeği ile de yere çakılmam bir olmuştu.
Bundan sonra ne olucaktı?
Hepsi bu kadar mıydı?
Ne bekliyordum ki zaten? Benimle burada kalmasını filan mı ? En başından ona aşık olamamalıydım.
O zaman bu kadar canım yanmazdı.

İçeri geçip yatağa girdim. Satoru öylesine güzeldi ki
"acı verecek kadar güzel" tekrar anımsadım.

Yüzüne düşmüş bir kaç saç tutamını arkaya doğru sıkıştırdım. Gitmesini istemiyordum. Tekrar öptüm dudaklarını .

"Uyuyan bir insana ne yaptığını sanıyorsun?" Dedi gözleri hala kapalıyken.

"Üzgünüm uyandırdım mı?"

"Sorun değil. Kalkama lazımdı zaten."

Gözlerimiz tekrar buluştu.

"Gidicek misin?" Dedim

"Evet."

"Anladım."

"Benimle gel." Dedi

Eli yanağımı okşadı. Ve tekrar etti "benimle beraber tokyoya gel."

Elini yavaşça yanağımdan çektim." Üzgünüm yapamam."

"Neden?"

"Buradan gidemem."

"Neden!?" Dedi tekrar

"Seni seviyorum Ama burası , bu pansiyon ... benim tek umudum."

"Anlamıyorum."

"10 yıl önce kardeşim ormanda kayboldu. Tüm orman baştan uca arandı ancak tek bir iz dahi bulunamadı. Annem ve babam buna dayanamadı ve intihar ettiler. Sadece ben kaldım. "

"..."

Kalbimde hissettiğim ağrıyı gizlemeye çalışarak gülümsedim. "Eğer olurda geri dönerse evde birileri olmalı." Dedim ağlamamaya çalışarak.

Satoru beni kendine çekip başımı göğsüne yasladı " özür dilerim." Dedi sadece .

Göz yaşlarım yavaşça akmaya başaladı.
O şekilde saatlerce ağladım. Satoru da  saatlerce sabırla ve şefkatle saçlarımı okşadı.

Sonrasında dediği gibi gitti ve bir daha onu hiç görmedim.

Her yaz umutla gelmesini bekledim. Ama o hiç gelmedi ve bende beklemekten vazgeçtim.
Ne satoru ne de kardeşim. İkisi de geri gelmeyeceklerdi aynı diğer herkes gibi. Bu kırsala kimse ikinci kez gelmezdi.

- SON -

Bu kadardı

Şimdi sonunda neden satoru kalmadı diye düşünebilirsiniz o yüzden size açıklamak istiyorum.

Bildiğiniz gibi Normalde animede satoru ve suguru hayalleri ve hedefleri yüzünden ayrı yollardan yürümek zorunda kalıyorlar . Burda da ona benzer bir şey yapmak istedim. Sonuçta o kisi birbirlerini seven ama kavuşamayan bir çift. Ana hikayeden pek de kopamamak lazım.

Neyse umarım beğenmişsinizdir . Oylarsanız ve düşüncelerinizi yazarsanız çok sevinirim

Belki sonra sotorunun gözünden olayları anlattığım bir özel bölüm yayınlarım. (Tabi söz veremem :) )