Galagan pakadto Bacolod ang Ceres samtang
Ginahulat ko ang imo sabat sakon text, 'langga.
Ika-duha ta na nga anibersaryo subong,
Kag nadumduman ko ang imo ginhambal sa'kon
Sa adlaw nga ginsabat mo naman gid ko:
"Ikaw lang gid ang akon ginahigugma—
Ikaw lang gid ang hatagan ko sang oras."
Nagpadayon akon nga paghulat si'mo balos
Asta sang nakalab-ot na ang bus sa Himamaylan.
Gin-alsa ko ang akon mga mata halin sa cellphone
Kag nakit-an ko ang nakasulat sa ganghaan sang duug:
"Welcome to Himamaylan City!"
Nagtulok ko sa gwa sang bintana ka Ceres,
Apang waay may nagbugno sa'kon nga
Mga tag-as kag naga-inggat nga tinukod—
O kung mga malapad kag sementado nga dalan—
O kung mga masangkad kag tahom nga parke—
O kung mga mamahalon nga kapehan kag baligyaan.
Naglaghong 'ko, kay tungod wala
Sing may nagsulod sa'kon mga mata
Kundi ang mga higko kag batsihon nga dalan;
Mga higko kag gubaon nga baligyaan;
Kag mga makapung-aw nga panimalay.
"Diin 'di ang dakbanwa?" ginpamangkot ko
Sa'kon nga paminsaron. "Diin diri
Ang dakbanwa?"
English Translation:
The Ceres made its way to Bacolod as
I waited for your reply to my text, dear.
It was our second anniversary today,
And I remembered what you'd told me
That day when you'd finally said yes to me:
"You're the only one I love—
You're the only one to whom I'll give my time."
My waiting for your reply continued
Until the bus reached Himamaylan.
I raised my eyes from the cellphone
And saw what was written on the place's entrance:
"Welcome to Himamaylan City!"
I stared out of the Ceres' window,
But neither tall, shiny buildings;
Nor wide, cemented avenues;
Nor vast, beautiful parks;
Nor posh cafes and shops greeted me.
I scoffed, because nothing entered my eyes
But dirty and potholed roads;
Dingy and decrepit shops;
And depressing dwellings.
"Where here is the city?" I thought.
"Where here is the city?"
