Minik kız

234 15 21
                                    

Aşağıdakı bağırış sesleriyle uyandı küçük kız . Her zamanki gibi . Evlerinden kavqa eksik olmazdı hiç bir zaman onların. Gözlerini ovaladı. Yataktan çıktı ve tüylü terliklerini ayağına geçirdi. Minik adımlarla inmeye başladı merdivenleri. Aşağı inince ağlayan annesi ile karşılaşmayı beklemiyordu . Ne de olsa kavqaları on dakika sonra bitmeli değilmiydi ki. Annesi yaklaştı ve sarıldı küçük kıza ,sanki son defaymış gibi . Nereden bile bilirdiki bu gerçekten de son olduğunu . Annesi onun eline orta boy bir peluş ayıcık verirken konuşmaya başladı. " Hayatım , ben uzun bir süre burada olmayacağım . Babanı kızdırma tamammı. " Sözünün sonlarına doğru ağlaması şiddetlenmişti kadının . " Yn'em benim . Bu ayıcık senin . Buna bakınca beni hatırla olurmu". " Gitmesen olmazmı" sözü devam edicektiki ynnin babası onu kolundan tutup kendine çekene kadar. " Defol evimden şimdi . " Diye bağırmıştı babası.
Annesi kızına son defa sarıldı. "Doğum günün kutlu olsun canım . Üzülme tamammı? " Diye sordu. " Bu gün hep beraber sinemaya gidecektik anne . Neden gidiyorsun?"  Artık gözlerinden yaşlar akıyordu ynnin . Nede olsa sadece sekiz yaşı vardı. Annesi bu sefer cevap vermedi . Kapıdan çıktı . Aralı kalan kapıdan izlemeye başladı küçük çocuk. Birden olan şeyle gözleri büyüdü . Annesi kanlar içinde yerde yatarken babasını annesine doğru tuttuğu silahı beline geri koyuyordu. Minik çocuk annesine doğru bakarken babası onu kucağına aldı. Göz yaşlarını sildi. " Ağlamak yok. Ağlamak güçsülerin işidir . Sen benim kızımsın . Ağlarsan ne olucağını biliyorsun. Ağlamazsansa istediğin her şey gerçek olucak " dedi kızını odasına götürürken . Küçük kız yaşına göre çok çocukca davranırdı zaten .

Nasıl ama???? Devam edicek .

Mafya Ve KüçüğüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin