Saldırı

Kan -Bölüm 5

Canlarımm:)Hikayemiz yenii başlıyorrr.Kozamızdan şimdi çıkıyoruzz.Canlar bölümler oldukça kısa farkındayım çünkü okul var böylelikle hızlı okursunuz.Tam cümle kuramadım ama siz anlamışsınızdırr.Kimlerii yakıştırdınızz birbirlerine ben,Kutayla Eren'i.Ben sizi tutmiyim siz tahmin edebileceğiniz olaasılıklarla dolu bir bölümü okumaya başlayınn.Şaka yaptım lütfen okuyun...

Eren'den

Kutay gerizekalısı bir anda yanımızdan öfke ile kalkıp gitti.Telefonuna gelen mesaj yüzündendi ve bunu bize söylemedi ancak o mesajdan bana da geleceğini tahmin edemedi.Her zaman öfkesine yenik düşüyor sonra ne yapacağını bilmiyor aval aval etrafına bakınıyor ki bu olay sürekli yaşanıyor.Bizimkilere o masadan kalktıktan sonra mesajı gösterdim kimse şok olmadı ama korktukları yüzlerinden belli oluyordu.Korkmalılardı,korkmam gerekiyordu çünkü onlar Akallardı.O lanet sokağın ismini sökmem gerekiyor diye söylendim.

Yemekten hızlıca kalkıp kapıya yöneldik,hesabı ödedikten sonra restorandan çıkıp arabaya bindik.Kutay'a küfürler savuruyordum,sinirliydim haliyle.Bir kerede bizimle hareket etse ve şu klişelere sığınmasa kafamı kırıcağım.

"Oğlum şunun yerini bulun."

"Biz neye çabalıyoruz Berenciğim."

"Araba kullanıyorum Eren dua et ki yanında değilim."

"Bizim duamız olanlardan sonra kabul olur mu bilmem canım benim."

"Karıma bulaşma Eren."

"Hay karına."

Gökhan kafama sertçe yumruğunu geçirince sesimi kestim.Biraz süre geçtikten sonra arabaya koyduğumuz çipten Kutay salağının yerini tespit edebildik.Beren'in siniri bazen işimize yarıyordu göz açıp kapayana kadar ordaydık.

Arabadan inince sokağın ıssız olması içimi ürperti.İlk kez yaşanmıyordu. Beren arabada kalmıştı, olası bir tehlikede arabanın farlarını açıp kapatacaktı. 

Evin önünde durduğumuzda içeriden gelen sesleri fark ettik.

Bu ses Akallardan Defnenin ve Asilin sesiydi.

''Asil bu çok tehlikeli, eminim buraya geldiler ve hiç hazırlıklı değiliz, kızı rehin almamız çok mantıksız!''

''Kapa çeneni Defne!''

''Hepiniz aptalsınız, bunca sene planlı hareket ettik, şimdi tüm planı bozuyorsunuz!''

''İçeri geç.''

Asilin Defneye böyle davranması sinirimi bozmuştu.

Konuşmalar kesilince sinirlerime hakim olamayıp yerde bulduğum büyük bir taşı cama fırlattım.

Kırılan camdan içeri girince sandalyede bağlı Berili ve elindeki silahla Akalların lideri Yalçını hedef alan Kutayı gördüm.

''Gidin buradan!''

''Hoş geldiniz, bizde sizi bekliyorduk. Fakat bir eksik var, Beren nerede?''

Gökhan sinirle öne atılınca kolundan yakaladım.

''Sakın ters bir hareket yapmayın Akeller, aksi takdirde odanın içinde bulunan bombayı patlatıp hepimizi havaya uçururum.''

''Berili bırak, hepsi gitsin. Derdinizi benimle halledin.''

''Kutay saçmalama.''

''Bu iş çok uzadı, Asil getir sandalyeleri, çabuk ol.''

''Eren hemen çıkın buradan!''

''Asla.''

Kafamla dışarı gösterip Beren diye mırıldanarak Kutaya Berenin silahlı olduğunu söylemeye çalışmıştım.

Arkamdan kolumu tutan eli refleks ile yakalayıp büktüm. Defne acı içinde yere düştü. Onun canı yanınca benimde kalbim sızlamıştı.

''Bunu yaptığına pişman olacaksın!''

Evet çatışma başlıyordu...

Asil elinde 2 silahla odaya döndüğünde hemen Gökhanı kolundan tutup Berile doğru fırlattım. Gökhan çabucak Berili çözünce, Beril kabanının cebinden çıkardığı tabanca ile Asili kolundan vurdu.

Acı içinde kıvranan Asilin yanına Defne koştu.

Yalçında sonunda harekete geçerek cebinden bir bıçak çıkardı. Bıçağı hareketsiz yakalanan Berilin bacağına geçirdi.

Beril acıyla yere düşerken Kutay hedef aldığı Yalçını bırakıp Berilin yanına koştu. 

''Kutay Berili al çıkalım buradan!''

Kutay Berili kucağına aldı, tam çıkacaktık fakat sırtımda hissettiğim acı ve ıslaklıkla gözlerim karardı. Yere düşmeden önce son gördüğüm şey Asilin sırıtarak elinde tabancayla bana bakması olmuştu...

5. Bölüm sonu!