Quickly Wear the Face of The Devil

1. Dünya: İş Devini Alt Etmek

Bir adam yere yıkıldı, boynuna bir kılıcın soğuk ürpertisi değdi, kan kırmızısı gözleri dipsiz bir nefretle boyandı.

Karşısında siyah bir cübbe giymiş bir adam duruyordu, iyi görünümlü bir adam olduğu belliydi ama hafifçe kalkık dudakları 120.000 puanlık kötülüğü açığa vuruyordu. Adamın kalbi 'Öldür onu! Öldür onu!' diye bağırıyordu ama kılıcı tutan eli hareketsizdi. Bunun yerine düşünceleri geçen yıllar hakkında seslenmeye başladı. Adamın ailesini nasıl yok ettiğinden, adamın ebeveynlerini ve kardeşlerini nasıl boğduğundan, adamın son yıllardaki zulmüne nasıl isyan ettiğinden bahsetmeye başladı.

Yakışıklı adamın kalbi yüksek sesle kükredi. 'Saçma sapan konuşmayı kes! Onu öldürmenin zamanı geldi!'

Sonunda kendi kılıcını kontrol edebildiğinde, bir attan kurtuldu ve hareket edememesi gereken ölmekte olan kadın aniden bir hançer kaptı ve kalbine sapladı.

Olanlara inanamadı ve yavaşça başını çevirdi, gözleri sevgi, nefret ve güçlü bir isteksizlikle kararmıştı.

"Özür dilerim." Kadın duygulara boğuldu, bu uzun süren savaş sonunda sona erdi, ama kötü adamın ölümü son değil, her şeyin başlangıcı anlamına geliyordu.

Ölmesi gereken yakışıklı adam şimdi uçsuz bucaksız bir yıldız denizinin içinde duruyordu, siyah cübbesinin yerini daracık bir kıyafet almıştı ve bileğindeki saate bakıyordu.

Açık konuşmak gerekirse, bu bir saat değil, bir yapay zekaydı. Adamın adı Zhou Yunsheng'di, aslen 2458'in yüksek teknoloji dünyasında yaşıyordu ve en iyi bilgisayar korsanlarından biriydi.

Bir gün, yıldız ağında bir işlemi bitirip çıkış yapmak üzereyken, "Tanrı Alanı" adı verilen kara deliğe benzer bir varlık onu farklı bir boyuta çekti.

Orada, bir 'Kötü Adam sistemine' yüklendi, ardından dönüşü olmayan bir yola ayak bastı - ölemeyen kötü adamın yoluna.

O adamın kadınına dokunmaması, efendisinin hazinelerini çalmaması, o çocuğun kardeşine zorbalık etmemesi, o adamın ailesine baskı yapmaması gerektiğini açıkça biliyordu, ancak sistemin kontrolü altındaydı ve aptalca şeyler yapmak zorundaydı, bu sadece onu ölüme götüren bir yoldu.

Daha da sinir bozucu olanı, ne zaman önemli birini bıçaklamak, kesmek ya da ateş ederek öldürmek için fırsat bulsa, sistemin okuması için çok sayıda satır girmesi ve ardından umudunu kaybetmek zorunda kalmasıydı - çünkü her zaman arkasında elinde bıçakla sessizce bekleyen bir kişi olacaktı, bu kaçınılmazdı.

Zhou Yunsheng yakışıklı görünüyordu, gülümsemese bile ağzı her zaman hafifçe yukarı kalkıktı, bu onun nazik bir adam olması gerektiğini gösteriyordu. Ancak, aslında tam tersiydi, sinsiydi, kılık değiştirmede iyiydi ve kontrol arzusu yoğundu.

Genellikle ağı bir oyuncak olarak gören bir kişi 'sistem piyonu' haline geldi, bu tür büyük bir psikolojik boşluk kalbinin şiddet susuzluğuyla dolmasına neden oldu.

Tanrı'dan intikamını alacaktı.

Sıradan bir insan olsaydı, belki de her yeni dünyada ipucu arar ya da sistemle işbirliği yapar, gücünü yavaş yavaş arttırır ve ardından Lord Tanrı'nın kaynağını bulup onu yok etmek için araştırma yapardı. Ancak Zhou Yunsheng bir bilgisayar korsanıydı ve hiç kimse verilerin özünü bilgisayar korsanlarından daha iyi bilemezdi. Dünyanın en düzenli, en sofistike, en istikrarlı makinesi olabileceği gibi, en kaotik, en kontrolden çıkmış, en savunmasız varlığı da olabilirdi.

Ve bu sanal dünyada her şeye gücü yeten ana tanrı sadece bir veri kümesiydi. Eğer onu yok etmek istiyorsanız, genel bir güçle onu alt etmeniz gerekmezdi, yalnızca virüs olarak bilinen küçük bir kod karmaşasına ihtiyacınız vardı.

Zhou Yunsheng en başından beri kendisini ana tanrı sisteminde var olan bir virüse dönüştürmeyi amaçlıyordu, böylece virüs tespit edilemeyecek, kontrol edilemeyecek ve daha da önemlisi ortadan kaldırılamayacaktı.

Ana tanrının ana merkeziyle karşılaştırıldığında, sadece bir grup önemsiz kod olmasına rağmen, kalıcı hasara neden olacak bir koddu, bir gün, bu küçük yaralanmalar ana sistemin felç olmasına neden olacak kadar üst üste gelecekti. O zaman ne zaman olursa olsun, gerçek dünyada tekrar yaşayabilecekti.

Bu ihtimali dört gözle bekliyordu.

Zhou Yunsheng şimdi bileğindeki yapay zeka ile oynuyordu, bu yapay zeka Tanrı'nın ona verdiği bir hediyeydi - 'kötü adam sistemi'.

Sistemin kendine ait 007 kod numarası vardı ve sesi bir erkek sesiydi. Lord Tanrı tarafından verilen görevleri yerine getirmekten sorumluydu, görev başarısız olursa ona ceza vermekten de sorumluydu ve ev sahibi emri dinlemediğinde geçici olarak bedenini kontrol edebilirdi, gerekirse ev sahibi yok edilirdi.

Sıradan bir insan olsaydı bu sistemden korkar ya da nefret ederdi ama Zhou Yunsheng aksini düşünüyordu. Şu anda kalbindeki coşku ve heyecanı bastırmaya çalışıyordu. O bir hackerdı, ona sadece bir bilgisayar verin ve dünyayı fethedebilsin. Yüce Tanrı ona en kullanışlı aracı sağlamıştı.

Sayısız reenkarnasyondan sonra, bu reenkarnasyonda, nihayet kötü adam görevini tamamladığında, ana tanrının ana alanına gönderilmedi, şimdi bu uçsuz bucaksız yıldız denizine geldi ve 007 sonunda programı kırmak için virüs yerleştirildi, onu tehdit eden sistem - tamamen yok edildi.

007 artık görevleri serbest bırakamıyor, konuşamıyor, ana bilgisayarın bedenini kontrol edemiyordu, bunun yerine ana bilgisayar tarafından kontrol edilen bir ana araç haline gelmişti.

Zhou Yunsheng parmak uçlarını uzatmış yavaşça yapay zekanın hatalarını ayıklıyor, gözleri eğlence beklentisiyle parlıyordu. Önündeki uçsuz bucaksız galaksi 007 tarafından yaratılmış gizli bir alandı, Lord Tanrının her yerde bulunan izlemesinden kaçınabilirdi. Güvenliydi, çekiciydi, onun sığınağıydı.

Galakside dolaştı, gözlemlemek için parlak bir yıldızı önünde tuttu ve yavaşça yerine koydu. Görünüşte uçsuz bucaksız olan bu evren, gerçekte sadece bir düşünceyle her şeye ulaşılabilecek bir yerdi. Güç denilen şey fiziksel güç değil, ruh anlamına geliyordu.

Zhou Yunsheng usulca gülümsedi ve parmak uçları yıldız denizinde kayboldu. Tanrı'nın bu mükemmel dünyasını kirletmek için sabırsızlanıyordu.

.
.
.