İntikam

3. Bölüm; Gerçek Yüz

Saat 6.30'du. Mesaj kutusunda yeni bir bildirim vardı. Jolie'den gelmişti.
"Ben geldim. Adresi bekliyorum Eflinciğim." diyordu. Adresi yazdım ve hazırlandım. Üstüme bol bir sweat, altıma cargo pantolon giyip aşağı indim. Yemek yapacaktım. İyi de ben yemek yapmayı bilmiyordum ki? Of. İş yine başa düştü. Yanıma çantamı alıp çıktım. Dışarıda Jolie'yi bekledim. 15-20 dakika sonra bir taksi geldi. Jolie gelmişti. Koşarak ona sarıldım.
"Hoşgeldin canım, çok özledim seni"
"Bende seni birtanemm, e hadi içeri geçmiyor muyuz?"
"Şeyy.."
"Ney Eflin?
"Ya ben restorana gideriz diye düşünmüştümm"
"Yok artık Eflin. Kahvaltı hazırlamadın mı?"
"Ya Jolie bilmiyormuş gibi yapma. Ben yemek yapmayı mı biliyorum?"
"İyi hadi gidelim gel." Yola çıkmıştık. Gideceğimiz restoran yakındaydı. Bu yüzden yürüyerek gidecektik. Jolie hemen lafa daldı;
"Ee neydi o mesele."
"Ne meselesi?"
"Ya dün dedinya boşver diye kestirip attın."
"Ya ben lafı uzatmam biliyorsun. Eskrimde bir rakibim old-" Daha lafı bitirmeden Jolie konuştu;
"Ne! Eskrimde bir rakibin mi var! Nasıl! Senin! Şaka falan mı! Dalga geçiyorsun!"
"Ay yeter! Dur bi. Bu gizli bir rakip. Bende tanımıyorum. Sadece 1 kere yenildim. O kadar."
"Ee nesi garip bunun?"
"Ya bak şimdi. Ben çıkışta bunu giyinme odasına giderken gördüm. Yanına gittim. O da beni gördü. Bodrum kata indim koşarak. Bu da beni takip etti. İşte neymiş çaylakmışım. Neymiş ona yalvarmak gerekmiş. Bana aptal muamelesi yaptı ya!"
"Hmm. Anladım. Neyse geldik zaten. Orada da azıcık sohbet ederiz." İçeri girip 2 kişilik kahvaltı söyledik. Biraz daha sohbet ettik. Ondan sonra konu gizli rakibimden açıldı;
"Senin insanları araştıran bir arkadaşın yokmuydu. Neydi o? Yiğit! Evet. Yiğit. Ona soralım?"
"Haklısın Jolie! Bak ben bunu akıl edemedim. Hadi gel gidelim." Yürümeye başladık. En sonunda geldik. Kapısı çok değişik bir eve gelmiştik. Gelişmiş bir kapıydı. İçerden parmak izi ile açılan bir kapıydı. Dışarıdan ise hem ses hem görüntü gerekiyordu. Yiğit'in tanıdığı herkes için bir liste vardı. Ona göre açılırdı kapı. Eğer Yiğit'te onaylarsa tabii. Beni zaten tanıyordu, Jolie ile ilk defa tanışacaklardı. Kapı açılmıştı. Uzun bir koridordan sonra "Sola Dönün" diyen bir komut sayesinde kapıyı bulmuştuk. Kapı yavaşça açıldı. İçeri girdik.
"Hoşgeldin Eflin, nasılsın görüşmeyeli? Seni hangi rüzgar attı buraya?"
"Sorma ya. İşim düştü sana. Bu arada bu Jolie. En yakın arkadaşım."
"İşin düşmese gelmezsin zaten. Ayrıca memnun oldum Jolie. Yiğit ben. Neyse sen söyle kimi araştıracağımı." Yiğit böyle birisiydi. Gerekirse bir hırsızı araştırır ama polise gitmezdi.
"Adı Alex. Soyismini bilmiyorum. Ama sarışın ve mavi gözlü birisi."
"Çok yardımcı oldun sağol ya. Neyse ben araştırır gece ararım. Niye gündüz değil diyorsan yarın önemli bir işim var."
"İyi tamam. Hadi iyi öğlenler."
"Görüşürüz" Çıkıp eve doğru yürüdük, zaten saat 16.00'a geliyordu. Bir taksi çağırıp gittik. Akşam olunca Jolie cheesecake yaptı. Amerika'da öğrenmiş. Birde popcorn alıp film izlemeye başladık..

(Bundan sonraki kısım Yiğit'in ağzından olacak.)

Saat 01.30 civarında Eflin'in verdiği görev aklıma geldi. Hemen bilgisayarımın başına oturdum. Alex'i araştırdım. Onun hakkında bulduklarım karşısında şok olmuştum. Kim olduğunu öğrendiğimde daha da şaşırmıştım. Kendisi bir suikastçiydi. Bu.. Bu benim kuzenimdi.. Evet babam Türk ama annem bir Fransız dı. Bundan kaynaklı anne tarafı kuzenlerimde Fransız dı. Bunu Eflin'e nasıl söyleyecektim onu mu düşünsem yoksa Alex'in bunu teyzemgile yaptığını nasıl söyleyecektim onu mu düşünsem. Ama sonuçta kendisi kuzenimdi. Bu yüzden asla teyzeme söyleyemedim. Peki ya Eflin? Onu arayacaktım. Cevabını öğrenecekti. Aradım;
"Alo Eflin, orda mısın?"
"Ya gece gece ne var Yiğit?"
"Senin şu dediğin arkadaşı araştırdım."
"NE! ARAŞTIRDINMI? EE NASIL BİRİYMİŞ? NE İŞ YAPIYORMUŞ MESLEĞİ NEYMİŞ?"
"Kendisi.."