Gerçek Ailem (SKZ)

20 C.H.I.L.L

yeji:ayyy siz şimdi cidden sevgilisiniz 

min:tabeee ki de evettt 

ozan:haydi eve gidelim yoruldum ben

min:yaa tamam ama ben bişey alıcam

ozan:nerden ne alıcan

min:ya ya da boşverin

ozan:söyle

min:ben anlamıyom bu ailede neden herkes zorluyor

yeji: onu bende anlamıyorum abi tayfası öyle de babam normal karşılar 

ozan: söylicekmisin artık

min:hmmm düşüniyim bir ayıcık alıcam ama 

ozan:ama ney ve bumu yani ayıcık için mi

min:oo ayıcık öyle değil

yeji:neyden bahsediyon sen, hee anladım

min:heh aferin hahahaha

ozan:ya ne oluyor biri desin artık

min:ya ben şimdi ayıcık almak istiyorum dedim ama oo ayıcık gerçek ayı heheh

ozan:kızım iyimisin sen bizi yemesinimi istiyosun ne ayısı 

min:ya ne biliyim aşırı tatlılar heheeh

ozan:sana başka hayvan alırım ama bu olmaz hadi ece gidiyoruz

min:tamam 

annem den

min ve yeji ozan gideli 3 saat oldular min kimseyi takmadı yüzünde korku vardı onun hepsinden korkuyor sadece bizimle konuşuyordu bunun bu halerine çok üzülüğyıorum keşke onu daha erken alsaydık diye kendime zarar veriyorum ama bunu hyunjin oğlum durduruyor doğru kendime zarar vermek istemem ama ona bir şeyler gelecek diye korkuyorum...

mert:uff bizi nasıl affedecek bizi resmen görmezden geldi

changbin:evet kendimi affetmicem eğer başına bir şeyler gelirse 

chan:ilk başta o adamı bulmamız gerek 

efe:aynen onu bulmadan şurdan şuraya gidemem 

babam:bence bütün ev halkı aynı yerde yaşıyalım yoksa farklı yerlerde bu adam bizede zarar verebilir 

minho:babam doğru söylüyor aynı evde kalalım adam yakalanana kadar en azından

Minden

biz yolda konuşarak gidiyorduk bazen abimin kafasına vurup kaçıyorduk yeji ablam ile hehhe bazende bana yapıyorlardı bende onlara yapıyordum biz böyle devam ederken bi yan ben onu gördüm benim durmam ile ikisi durdular benim gözlerim dolmaya başladı ben halen ne olduğunu anlamadım bunun burada ne işi vardı üveyB be-ben çok kormaya başladım ama onun yanında birileri daha vardı evet bunlar üveyA bilerim di en azından onlar beni göremiyordu armızda büyük mesafe vardı hemen ablam ve abşimin kolunu tutarak koşmaya başladım ve duvarın arkasına aldım onlar bana ne oldu bakışı atarak benden önce ozan abim söze girdi ve konuşmaya başiladı 

ozan:abicim noldu neyin vart

min:o-o-o burada 

yeji:kim burada neyden bahsediyorsun sen

min:üveyb burada 

ikiside şaşırdılar  ozan abim beni hemen kendisine çekti ve konuşmaya başladı

ozan:sakin ol o sana bişey yapamayacak biz hemen buradan gidicez merak etme sen

min:ama yanında iki tane biri daha vart onlar benim üveyA bilerim oluyor