Hepinize iyi okumalar.
Ben sana mecburum bilemezsin ,adını mıh gibi aklımda tutuyorum.büyüdükçe büyüyor gözlerin.ben sana mecburum bilemezsin içimi seninle işitiyorum.
...
Hatırlatma
Efsan. Adım Efsan" dedim. Adımı ona neden söyledim hiç bir fikrim yok sadece içimden geldi. Önüme dönüp tam ilerliyordum tekrar sesini duydum.
"Boran . Adım Boran"
İşte bu gecenin son sözleri oldu.
Hatırlatma son
Efsandan
Masaya varınca tekrar yerime oturdum.elmas hanım ve zümrüt ana ya baktığımda birbirlerine kötü kötü baktıklarını gördüm.kafamı onlardan çevirip halay oynayanlara baktım ,giderek dahada kalabalık oluyordu.
Berfinin ayağa kalkmasıyla ona baktım,zümrüt anaya bakarak konuştu.
"Halaya gireceğim yade" zümrüt ananın başını sallamasıyla hemen masadan uzaklaştı.
Hemen iki kızın arasına girip oynamaya başladı.
Zümrüt anaya baktığımda zaten bana baktığını gördüm.
Zümrüt anadan görmediğim anne sevgisinin gördüm ,
Şefkati ve merhameti ondan öğrendim.
Zümrüt ananın sesiyle düşüncelerime ara verip onu dinlemeye başladım .
"Sende kalkasan efsan ,halay çekesin ."dedi .
Tam konuşacaktımki
Elmas yenge konuşmaya başladı.
"Halaymı,bu uğursuz nerden bilecek halay çekmeyi,anası yokki bir şey öğretsin" bu hakaretlere alışmışım.
Ama yinede üzüyordu, kalbimin derinlerinde
Bir parça kırılıyor.
Ama kimse görmüyor yine.
"Sanane gelin halay çekip çekmemesinden
Senide ilk zamanlar
Görmüştük ağzımı açtırma şimdi benim" diye sert bir sesle konuştu.
Ayağa kalkıp yanıma geldi. "Kalk efsan" yavaşça ayağa kalktım.
Elmas hanım her zamanki gibi bize kin ve öfkeyle bakıyordu.
ikimizde Halaya doğru yürümeye başladık.
Bir çok kişinin bakışlarına üzerimde hissediyordum.
Ve bu beni çok geriyordu.
Zümrüt ananın başa geçmesiyle yanında yerimi aldım .
Zümrüt ana yaşlandığı
İçin pek fazla oynuyamıyordu.
Biraz daha oynadıktan sonra zümrüt ana çıkmış ti.ve benide çıkmaman için beni tembihledi.
Şimdi halayın başında ben vardım.
Daha hızlı oynamaya başladım.
İşte o an parmaklarımın arasında olan mendil gitti.
Elim büyük bir elin içine hapsedildi o an siyah harflerle tekrar gözgöze geldim.
Kaşlarımı çatıp ellerimi çekmeye çalıştım. Ama elimi daha çok sıktı.
Tekrar ona baktığımda dudağı hafif kıvrılmış ti.
Kafamı önüme çevirdiğimde herkes bize bakıyordu.
Berfin ise gözleri dolu dolu bize bakıyordu.
...
Düğün bitmişti ama bende bitmiştim.
Yatağımda uzanmış düşünüyordum.
Yastığım in altındaki fotoğraf ı çıkarıp tekrar bıkmadan her gece yaptığım gibi incelemeye başladım.
Bir kadın vardı, kahverengi saçları omuzlarını üstündeydi, kahverengi gözleriyle ekrana kocaman gülümsüyordu.
Bir adam vardı kızıl saçlarıyla, kehribar gözleriyle sert yüzü olmasına rağmen o da kadın gibi kocaman gülümseyerek bakıyordu ekrana.
Bir gamze vardı adamın yüzünde.
Ortalarında ise bir erkek çocuk 12 yada 13 yaşındaydı muhtemelen.
Saçları kahverengiydi, kehribar gözleri ile oda kocaman bakıyordu ekrana onun da yanağında bir gamze vardı.
En can alıcı nokta ise bu aileyi tanıyor olmamdı ,hiç görmemişim ama duymuştum.
Onlar benim ailemde,beni terk eden ailemdi,beni 3 aylıkken bırakan ailemdi. Beni bırakıp giderken kaza yapıp ölen ailemdi.
Efsar Kara annem,Poyraz Kara babam ,Aras Kara abim.
22 yıl önce beni terk eden ailem diye zihnime kazındı.
...
Burasıda neresiydi hiç bilmiyordum.her taraf bembeyazdı.
Üzerime baktığımda beyaz bir çiçekli bir elbise vardı,ayaklarım ise çıplaktı.
ilerledim, ilerledim bir ev karşıladı beni, neden hiç bir şey hissetmiyordum.
Bu beyazlığin zıttı olarak simsiyah bir ev vardı karşımda.
eve doğru ilerlemeye başladım. Kapıya baktığımda aralık olduğunu gördüm.
Kapıyı yavaşça açmamla simsiyah bir salon karşıladı beni.
içeriye girmemle kapı büyük bir hızla kapandı.
Ama neden hala sakindim.
iceri ye girmemle bir adam karşıladı beni.
Nasıl olabilirdi, tanıyordum ben bu adamı. Daha yeni hiç bir şey hissetmezken şimdi heyecan ve korku hissetmeye başladım.
Karşımda duran adam konuşmaya başladı.
"Sonunda geldin "dedi.
Kuruyan dudaklarımı ıslatıp sakin bir sesle konuşmaya başladım. "Siz kimsiniz"dedim ama sesim bana çok yabancı gelmişti.
Gülümsedi, "neden bildiğin soruların cevabını bana soruyorsun "dedi .
Gözümden bir yaş aktı, kendimi tutmaya çalışıyordum.
Ama olmuyordu yıllar sonra onu Karşımda görmek çok kötü bir şeydi.
Gözyaşımı baktığında gülümsemesi soldu.
Bana doğruyu yürümeye başladı, kaçmak istedim olmadı, onu görmek istemedim,ama hala karşımdaydı
Elini uzattı dokundu yanağıma, daha fazla dayanamadım sımsıkı sarıldım ona ,burnuma gelen toprak kokusuyla daha çok sarıldım ona.oda sarıldı bana sımsıkı hemde.
Zar zor ayrıldı benle,iki elinide yanağıma koyup bana bakıp konuşmaya başladı.
"Ağlama bebeğim. "Dedi
Ama olmuyordu. Durduramıyordum kendimi.
Tekrar konuşmaya başladı"bebeğim benim mutlu ve huzurlu uyumamı istiyorsan katilimi bul efsan "İşte o an ağlamam durdu ve ağzımdan tek bir kelime çıktı "katil"tek kelime bunca şeyi nasıl ifade ederdi.
Başını sağladı "evet katil, onu bulmalısın efsan benim katilimi bulmalısın, bizi ayıran i bulmalısın.bu senin elinde" dedi .hiç bir şey diyemiyordum, hipnoz olmuş gibiydim.
Başımı salladım. Hemen Gülümsedi tekrar "unutma efsan ruhumun huzur bulması için katilimi bulacaksın, pes etmek yöndedir Başımı salladım. Beni kendine çekip sarıldı. Bende hemen sarıldım ona konuşmaya başladı "şimdi gitmem gerekiyor ama geri dönücem"iste duyduğum son sözler bunlardı.
Sıçrayarak uyandım. Gördüğüm nasıl bir rüyaydı. Onca yil sonra tekrar rüyama girdi.
Terden sırılsıklam olmuştum. Tek bir çare kalıyordu.
Onun katilini bulmak.
Benim biricik tek ve son aşkım olan Barlas Karaca intikamını alacam Barlas alcam.
İşte gecenin son sözleri de böyle bitmiş oldu çok acı çekecek efsan ama acılarına merbem süren olacak .her şey zaman a ve kadere kaldı.
_________________________
Evet arkadaşlar 2.bölümde geldi.
Sizce nasıldı bölüm.
