Maviye Maviye çalar gözlerin, Yangın mavisine Rüzgarda asi, Körsem, Senden gayrısına yoksam, Bozuksam, Can benim, düş benim, Ellere nesi? Hadi gel, Ay karanlık...
İtten aç, Yılandan çıplak, Vurgun ve bela Gelip durmuşsam kapına Var mı ki doymazlığım? İlle de ille Sevmelerim, Sevmelerim gibisi? Oturmuş yazıcılar Fermanım yazar N'olur gel, Ay karanlık...
Dört yanım puşt zulası, Dost yüzlü, Dost gülücüklü Cıgaramdan yanar. Alnım öperler, Suskun, hayın, çıyansı. Dört yanım puşt zulası, Dönerim dönerim çıkmaz. En leylim gecede ölesim tutmuş, Etme gel, Ay karanlık...
Ahmed Arif
___________________________ Hayatımda ilk defa bu kadar mutluyum, zaman hızlı geçiyor. Aynadan üzerimdeki elbiseye bakıyordum. O vurulma olayından sonra tam koskaca 1 ay geçmişti aradan. Bu akşam ise boran'la sözümüz vardı. Normalde berdel le evlenene düğün yapılmazdı ama Boran düğün yapacağını söyledi. Heyacanlıyım ama bir tarafım ise hala buruk.
Boranın bana söz için aldığı elbise vardı. Siyah yırmatçlı, göğüs dekolteli bir elbiseydi ve bana çok yakışmıştı. Kapının açılmasıyla bakışımı kapıya çevirdim.
Yade(babaanne) gelmişti. Zümrüt ananın bakışları üzerimdeyken yanıma geldi. Elindeki kutuyu masta bırakarak konuştu. "Efsan çok güzel olmuşsan güzel kızım" dedi.
Utansamda belli etmeyip gülümseyerek konuştum. "teşekür ederim yade" dedim. Elimi bırakıp masada bulunan kutuyu açtı. İçinde çok güzel bir pırlanta kolye çıktı. Çok zarifti.
"bu annenin kolyesiydi Efsan, annen bu kolyeyi çok severdi, hiç boynundan çıkarmazdı. Bu kolyeyi baban annene almıştı, annende bir şey olmasın deyip bana saklamamı söylemişti. Annen demiştiki kızımın düğününde olmasam bu kolyeyi ona ver ana demişti. Nasıl duygulanmıştım ya. Hissetmişti annen, içinde hep kötü bir his olduğunu söylerdi. Ama kimse takmamıştı onu abartıyor demişlerdi. Ben sözümü tuttum Efsan Bu kolyeyi sana verdim, bundan sonra bu kolyeye gözün gibi bakmak zorundasın "dedi zümrüt ana.
Gözlerim dolmuştu, ağlamamak için kendimi zor tutuyordum, ama başarasız oldum gözümde bir yaş düştü. " bu kolyeyi canım pahasına koruyacağım a yemin ederim yade"dedim.
Zümrüt ananın kolyeyi boş boynuma takmasıyla derin bir nefes aldım. Yade tekrar önşme geçince konuştu. " hayde gelmişlerdir, daha fazla bekletmiyelim"dedi. Başımı salladım. Zümrüt anayla beraber odadan çıktığımızda yavaşça merdivenlerden aşağıya indik. Korna seslerinin gelmesiyle daha çok heyacanlandım. Elmas yenge yine pis bakışlarıyla bana bakıyordu. Orhan ağa ise boş bakıyordu. Berfin bir aydır hiç görmemiştim.
Kapıya varıp açtığımda dondum. Karşımda abartısız 30 arabadan fazla konvoy vardı. Arabalar yavaş yavaş durduğunda ise hala korna sesleri çalıyordu. İlk arabadan hatica hanım ve yavuz ağa indi. İkinci arabadan ise botan ve yeşil gözlü kumral saçlı bir genç adam çıktı. Üçüncü arabadan ise 2 genç kız çıktı. Önce içeri Hatice hanım ve yavuz ağa girdi. Yavuz ağanın tuhaf bakışlarını ilk defa umursamadım. Sonra iki genç kız ve yeşil gözlü adam girdi içeri. En son ise boran elimde güllere içeriye girdi. Gülleri bana verdi ama biz hala bakışıyorduk. Gelen öksürük sesiyle hemn bakışlarımı kaçırdım. Yeşil gözlü adam gülmemek için kendini zor tutuyor gibiydi. Dahada fazla utanıp hemen mutfağa kaçtım.
...
Kahve zamanı gelmişti, ben tek borana kahve yaparken yardımcılar ise diğerlerine kahve yapıyorlardı. Kahveyi yapıp temsiye güzelce yerleştirdim. Aklıma gelen fikirle gülümsedim. Hemen baharatları alıp hepsini teker teker kahvenin içine döktüm. Suyun içinede şeker attığımda olmuştu.
Yardımcılar ın hazırladığı kahveleri de alıp mutfaktan çıktım. Salona girdiğimde büyüklerden başlayıp kahveyi dağıtmaya başladım. En son borana geldiğimde ona baktım ve onu bana bakarken görmek beni biraz utandırmıştı. Boranda kahveyi alınca bir köşeye geçip beklemeye başladım.
Boranın kahveyi içmesiyle ona baktım. Gözüme baka baka hepsini içti ama yüz ifadesinden zorlandığı belli oluyordu, hemn suyunda içince suyu püskürtmesiyle gülmemek için kendimi zor tuttum. Ama yeşil gözlü adam hiç utanmadan gülüyordu. Yavuz ağanın boğazını temizkrmesiyle ona döndüm. Yavuz ağa zümrüt anaya bakarak konuştu. "buraya geliş sebebimiz belli allahın emri peygamberin kavliyle kızınız efsan o oğlum borana istiyorum" dedi. Hemn zümrüt anaya baktığımda önce bana baktı sonra borana en son yavuz ağaya dönüp konuştu. "verdim gitti". Ne zman tuttuğumu bile bilmediğim nefesimi verdim. Elmas hanım daha fazla bu ortama dayanamayıp başım ağrıyor deyip odasına çıkmıştı.
Herkesin ayağa kalkmasıyla bende boranın yanında yerimi aldım. Hatice hanımın ikizlerinden Dilan tepsiyi alıp yanımıza geldi. Yavuz ağa yüzükleri alıp elimize taktığında derin bir nefes aldım. Tepsiden makası aldığında dahada heyacanlandım. Yavuz ağa bana son kez bakıp kurdeleyi kesince alkış çalmaya başladılar. Boran bana doğru dönüp elini başıma attı. Ve hiç beklemeden alnımdan öptü.
Bu çok değişik bir histi. Boranla büyüklerin ellerini teker teker öptük. Ve biz her şeyden habersiz sözümüz ü yaptık ...
Genç adam uçaktan indiğinde derin bir nefes aldı. Toprağını özlemişti. Kaç yıl olmuştu buraya gelmiyeli. Tam 12 yıldır uzaktı topraklarına. Ama şimdi dönmüştü. Her şeyin bir bedeli vardı ve şimdi herkesin cezasını çeken vakti geldi. Tüm sırların ortaya çıkma vakti geldi. Adamlar ağalarını görünce yerlerinde dondular ve bu haber Mardine bu şekilde duyuldu. "Ateş Aşiretinin ağası Argas Ateş tam 12 yıl sonra tekrar Mardine döndü".
___________________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
EFSAN ın elbisesi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
