Gözüne giren güneş ışığıyla gözlerini açan Minho uyandı. Chan ın ona verdiği odadaydı, dün Chan la koşturmak çok hoşuna gitmişti ama önemli bir olay daha vardı bir arkadaşı yanına gelecekti. Arkadaşlarını çok özlemişti sadece bir tanesini görecek olmak bile iyi hissetiriyordu.
Yataktan kalkıp dolaba yöneldi Chan ın dediği gibi dün kıyafetler gelmişti ama Minho o sırada Chan ın ne kadar tatlı olduğunu düşündüğü için kıyafetlere dikkat etmemişti. Kıyafetler çok kaliteli ve tam Minho nun zevkine göreydi. Minho havlu alarak banyo ya girdi yıkandı. Çıktığında ne giyeceğini düşündü arkadaşı ile görüşecekti özenmek ve onu korkutmamak istiyordu. En sonunda karar vermişti.(Giydiği:)
Kapıyı açtığında kilitli olmadığını gördü ve gülümsedi. Aşağı indi bir kaç adam kahvaltı hazırlıyordu. Minho yu farkedip ona döndüler ve baş selamı verdiler Minho da aynı şekilde selam verdi adamlar işlerini yapmaya devam etti.
"Günaydın Minho." Gelen kişi Hyunjin di.
"Günaydın hyung, şey daha iyi misin?"
"Biraz etkisinde kalacağım ama umursamamaya çalışacağım sonuçta bize ihanet etmeyi o seçti." aslında şuan Hyunjin in hüngür hüngür ağlaması gerekiyordu ama dün Chan gece hepsinin yanına gelip ayrı ayrı konuşmuş ve sakinleştirmişti. Hyunjin ve Changbin de etkili olmuştu ama Seungmin hiç bişey olmamış gibi konuşmuştu Chan istediğini diyebileceğini söylese de Seungmin hiç ödün vermemişti. Duygularını içinde yaşayarak kendine zarar veriyordu Chan farkındaydı ama elinden birşey gelmedi zaten ikisi de biliyordu Seungmin bir gün patlayacak ve birinin omzunda hıçkıra hıçkıra ağlayacaktı. O omuz kimdi şimdilik bu bilinmiyordu. Hyunjin ve Minho koltukta oturmuş sohbet ediyor ortak olan düşünceleri hakkında konuşuyorlardı. Ardından merdivenlerde Changbin göründü, Minho ya gülümsedi ve aşağıya indi. Minho yu sevmeye çalışacaktı kötü biri olmadığı belliydi dolduruşlarada kanmazsa iyi abi kardeş olabilirlerdi. Minho aldığı gülümsemeyle şaşırsa da o da gülümsedi. Aslında buradakileri çok sevmişti bazen korkuyordu ama alışabilirdi.
"Günaydın hyung." Minho da alışmaya karar verdi.
"Günaydın Minho günaydın çikolatalı çilek." Hyunjin yanına oturan bedene yandan baktı ve
"Çikolatalı çilek ne be? Zevksiz. " Changbin in gözleri havaya kalktı.
"Ben miyim zevksiz? Senin yaptığın benzetme çikolatalı çilek salak! " Hyunjin ağzını kocaman açtı ve Changbin e baktı.
"Ben salak mıyım? Sen bana salak mı dedin bücür!"
"Sana dedim tabi ben bücür müyüm zeka seviyesi düşük!"
"Sen aynaya bakmıyorsun herhalde görme yetin bozulmuş! Aa yoksa aynaya boyun mu yetmiyor?" gülmeye başlayan Hyunjin ve kendini tutamayan Minho kıkırdamaya başlamıştı. Minho kendini zorlasada çok komiklerdi ve gülmesini tutamıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Savior
FanficMinho: Senden nefret ediyorum. Chan: Aa niye öyle dedin şimdi ben kendime bayılıyordum. Minho: Manyak!