Painter Of The Night (Omegaverse DJ)

5. Bölüm

-Nakyum-

Arabadayken çok sesizdi. Kafede benimle buluştuğu zaman onda içten içe bir mutluluk sezmiştim. Ama az önce ondan soğukluk hissettim.

Şuan ben arabada, hastanenin otoparkında onu bekliyorum. Acaba yakınına bir şey mi olmuştu? Ya da belki sevgilisine? (Morali bozulur)  NE, niye böyle hissettim ki? (Kızarmaya başlar)

N- Düşünme... Düşünme...

Birden bire arabanın kapısı açılınca daha fazla kızarmaya başladım.

Yazar-chan Not: Sende kızara kızara domates oldun be.

YS- Umarım seni fazla bekletme mişimdir.

N- Ha-Hayır. O kadar çok olmadı. Kişisel bir mesele değilse eğer öğrenebilir miyim?

YS- (kıkırdar) kişsel bir mesele fakat sana anlatabilirim sanırım. Zaten yakında haberlerden öğrenirsin.

N- Haberlerden öğrenilecek kadar önemli bir mesele mi?

YS- (mırıldanarak) pek değil.

YS- Sadece babam kalp krizi geçirdi.

N- SADECE Mİ?

YS- Onun nasıl biri olduğunu öğrensen sen de bana hak verirsin.

-Neyden bahsediyor acaba. Bir çocuk babasının kalp krizi geçirdiğini öğrenince niye böyle davranır ama neyse ki sevgilisi değilmiş. AHHHH niye böyle şeyler düşünüyorum?

YS- Sen neden ressam olmaya karar verdin?

N- Biraz sıkıcı bir hikaye yine de anlatmamı ister misin?

YS- Az önce babamın bana söylediği boş laflar dan daha sıkıcı olmaz, emin ol.

N- Çok küçük yaştan beri resim çizmeyi seviyorum ama derslerde de çok iyi olduğum için ablam ve öğretmenim sayısal okumamı istiyordu. Fakat ben resim çizmeyi her şeyden çok sevdiğimi anladım. Resim çizerken sanki başka bir boyuta işinlanıyordum. Başkalarının yaptığım resimlerden benim gibi hissetmesini istedim. Ve gördüğüm kadarıyla başardım da. Bana ne kadar sanat okumamamı söyleselerde hayalimde vaz geçmedim ama ablamı ve öğretmenimi kurmamak için açıktan iki yıllık işletme bitirdim.

YS- O kadar da sıkıcı değilmiş. Hayellerinin peşinden koşup gerçekleştirmen gerçekten etkileyici.

N- Peki sizin bir hayaliniz var mıydı efendim?

YS- Ben küçüklüğümden beri babamın şirketinin başına geçiceğimi bildiğim için hiç hayal kurmadım. Hayal kurmak daha çok kardeşimin elindeydi.

N- Peki şu an hiç mi hayaliniz yok?

YS- Hımm... Aslında var ve gerçekleşmeye başladı bile.

N- Senin adına sevindim.(irkilir)

YS- Sen bu şekilde üşümüyor musun? Arka koltukta bir hırka var. İstersen giyebilirsin.

N- Teşekkürler efendim.

Hırkayı alıp giydim ama hırka çok güzel ananas kokuyordu. Parfüm müydü? Hayır. Bu onun feromonu olmalıydı. Hırkayı kokladığımı farkedince güldü. AAAA TEKRAR KIZARMAYA BAŞLIYORUM.