ZIT KUTUPLAR

İntikam

2008 Yılı

Etraf kahverengi bir toz ile kaplanmıştı. Göz gözü görmüyordu. Sanki gökyüzündeki bulutlar aşağı inmişti ama bulutlar kirlenmişti. Etrafta çığlık sesi , bağırma, yalvarma ve ağlama sesi vardı. Annem elimden tutup hızla beni peşinden sürüklüyordu. Hızlı hızlı nefes alıp veriyordu. Çok korkuyordum. Göz yaşlarım hızla yanağımdan akarken elimde tuttuğum kahverengi tozlanmış ayıcığımı kendime bastırıp hıçkırıklarımı yutuyordum. Annem koşarak beni çekiştirip daha hızlı koşuyordu. Bende anneme yetişmek için koşmaya başladım. Annemle koşarken ayıcığımı sımsıkı tutuyordum. Birden önümüze biri düştü. Ben korkuyla geri çekilirken annem nefesini tutmuş yerde yatan adama bakıyordu. Saniyeler içinde adamın düştüğü yerde kanlar göl oluşturmaya başladı. Adamın kafası kanıyordu. Gördüklerim ile yuttuğum hıçkırıklarımı serbest bıraktım ve ağlamaya başladım. Annem hemen beni kucağına alıp yere düşen adamın etrafından dolaşarak koşmaya devam etti. Ben hala susturamadığım hıçkırıklarımla ağlarken annem kulağıma doğru kısık bir ses ile " Lütfen ağlama benim küçük mahperi'm , bak annen burda" Dedi. Anneme sıkıca sarılıp ağlamamı durdurmaya çalıştım. Annem halen koşarken etrafa bakmak için başımı annemin gömmüş olduğu boynundan kaldırdım. Yerde yatan bir sürü insan vardı ve bazıları yerde kıvranıyordu. Yere sanki kırmızı bir halı sermişler gibi her taraf kandı. Bazı kişilerin evlerinin kapısı kırılmıştı bazılarının ise evlerindeki eşyalar dışarı atılmıştı. Birden bir kadın gördüm kadın yerdeydi ama kıvranıp duruyordu. Yüz üstü yatan kadın birden kafasını kaldırıp bana baktı sol gözü kan içindeydi ve yüzünde onlarca kesik vardı ağzını yavaşça açıp bana doğru " Yardım et! " Diyerek ben ve koşan anneme doğru sürünmeye başladı ama annem koştuğu için kadından uzaklaşıyorduk. Birden birisi kadının başında belirdi ve belinden çıkardığı bir şeyi kadına doğru tuttu ve bir anda ses çıkarak kadının kafası parçalandı. Gördüklerim karşısında şaşkına dönmüş bir şekilde çığlık atıp kuvvetli bir şekilde ağlamaya başladım. Annem kafamı kendisine basrırıp susmam için yalvarırken ben daha kuvvetli ağlıyordum. Bir kaç dakika sonra bir ses duydum ve annem de durdu. Ağlamam biraz olsun dinmişti ve kafamı usulca kaldırıp anneme baktım. Yüzü tozlar içerisinde bembeyaz olmuştu ve doğrudan karşıya bakıyordu. "Anne " Dedim cılız sesim ile. Sonra bir ses daha . Annem ikinci sesin ardından yere doğru düştü ve bende onunla beraber cılız bir çığık atarak düştüm. Annem sırt üstü yere düşmüştü. Muhtemelen canı çok yanmıştır. Hemen düştüğüm yerden kalktım ve annemin yanına gittim. Ağlayarak " Anne " Dedim. Annem yüzünü bana doğru yavaşça çevirdi. Elini karnına götürdü. Bende karnına baktığımda karnının kanadığını gördüm. Annemden kan akıyordu. Daha çok ağlamaya başladım ve ayıcığımı yere bırakarak anneme sarıldım. " Anne, anne " Diyerek ağlamaya başladım. Annem elini yavaşça kaldırıp kafama bıraktı. Bu hareketinden sonra hemen sarılmayı bırakıp elimi annemin yanağına bıraktım. Soğuyordu vücudu. Annem ağzını oynatarak " Yaren, kızım" Dedi zorlukla. " Anne, lütfen ayağa kalk gidelim lütfen " Dedim . " Şştt sakin ol anneye birşey olmadı. Sadece..." Devamını getirmekte zorlandı. Ayağı kalkıp annemin elinden tutup çekiştirdim. " Anne hadi kalk ben sana yardımcı olurum. Hadi anne şimdi onlar gelecek çabuk anne" Dedim ama nafile. Annem kalkmayınca daha da çok ağlayıp annemin yanına çömeldim. Annem saçlarımı severek " Mahper'im, Yaren'im " Dedi. Sırılsıklam olmuş yüzüm ve gözümden almaya devam eden gözyaşıyla anneme baktım. Elini yanağıma koyarak sevdi. Sonra elini boynundaki hiç çıkartmadığı inci kolyesini çıkarıp bana verdi. İtiraz etmeden kolyeyi elime aldım. " Yaren'im bu kolyeyi sakla bu ko... Kolye sende o... Oldukça kötü adamlar seni bulamayacaklar ,bu kol...kolye senin ces...cesaretini gösterecek tamam mı? " Dedi annem zorlukla. Son kez ıslak yanağımı eliyle silip " Koş " Dedi. " Ne " Dedim şok içinde. "Koş Mahper'im kurtar kendini" Dedi. " Olmaz anne seni burda bırakmayacağım tek başına burda kalamazsın ki" Dedim gözyaşlarıyla. Annem biraz gür bir tonla " Koş yaren'im kurtar kendini hadi çabuk ol koş" Dedi ve tek eliyle beni kaldırmaya çalıştı. İtiraz etsem de zorla ayağı kalktım. Annem gözünden akan yaşla " Hadi yaren'im koş git buradan annen kurtulamadı sen kurtul,kaç buradan! " Dedi. Yerdeki ayıcığımı aldım ve geri geri gitmeye başladım. Annem " Koşş" Diye bağırınca arkamı dönüp koşmaya başladım. Gözyaşlarım hızla yanağımı ıslatırken hıçkırıklarım bitmek bilmez bir şekilde devam ediyordu. Arkamı dönüp anneme son kez baktığımda bir adam annen başındaydı. Adama baktığımda gördüğüm tek şey yanağında bir çizik olduğuydu. Adam annemin üstüne eğilip annemin saçını çekerek başını kaldırdı ve elinde tuttuğu şeyi annemin kafasına bastırdı. Önüne döndüğümde yine aynı ses geldi ama cesaret edip arkama bakmadım. Sanki annemin değil de benim saçım çekilmiş gibi çığlık attım. Annemin boynundan çıkarıp kanlı eliyle bana verdiği inci kolyeye baktım. Elindeki kanın bir çoğu bembeyaz olan inci kolyeye geçmişti ve bende kanın olmadığı taraftan tutmuştum. Kolyeyi ve ayıcığı sıkıca tutarak koşmaya devam ettim. Ayaklarım yorulunca ya kadar, halsiz düşene kadar koşmaya devam ettim. En sonunda nefesim daralınca durmak zorunda kaldım. Olduğum yerde durarak dinlemeye başladım. Annemin o hali, o adamın annemin saçlarını öyle çekişi aklımdan çıkmıyordu. Gözyaşlarım yeni kuruyan yanağımı tekrardan ıslatmaya başladı. İnci kolyeyi alıp bakmaya başladım. Etrafıma bakmadım, bakamadım çünkü korkuyordum. Annemsiz olan her yer benim için korkunçtu. Ağlamaya devam ederken o adam aklımdan çıkmıyordu. Annemin o narin, benim izlemekten keyif aldığım, güneş gibi parlayan saçlarını acımasızca çekişi annemin o acı yüzü kan gölüne dönen gövdesi aklımdan çıkmıyordu. Kanlı inci kolyeye acıyla baktım ve gözyaşlarımı kolumla bir çırpıda sildim. Kanlı kolyeye bakarak " Sana yemin ederim ki anne bu kanlı kolyeyi sana bunu yaşatanlar temizleyecek " Dedim.

Bölüm sonuuu umarım beğenmişsinizdir. Yeni kurgum uzun zamandır yazmak istiyordum sonunda yazdım. Bir dahaki bölümde görüşmek üzere❣️