Lalin de korkardı, hatta en çok kaybetmekten korkardı.
Lalin'i iki polis memuru kollarından tuttuğunda, Lalin keyifli bir şekilde ayağı kalktı ve tedirginliğini gizledi.
'Oyun devam ediyor, Lalin Borçalı kaybetmez.'
Mini bir ön bildiri, Hikâye gelecekte gerçekleşiyor. Keyifli okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●
14 ARALIK 2027
Nastya Lalin Borçalı iyileşirirdi. İnsanları iyileştirirdi, solmak üzere olan çiçekleri iyileştirirdi. İyileştirmeyi severdi ama asla kendini iyileştiremezdi.
Nastya Lalin Borçalı güçlüydü; düştüğünde ayağı kalkmayı iyi bilir, gücünün yetmeyeceğini bildiği insanlara kafa tutabilirdi ama asla kendindeki bu kararsızlığa karşı çıkamazdı, güçsüzdü.
Nastya Borçalı farklı biriyken, Lalin Borçalı bambaşkaydı. Gücünü isminden alırdı, bir zamanlar nefret ettiği ismini severdi. Şu an ise mükemmel olmaya çalışmazdı, mükemmel olmak istemezdi. Lalin Borçalı tek bir şeyi isterdi İstediği şey ise olmazdı...
"Konuşmayacak mısın?" Murat Tunceli onu keskin bir göz hapsine almışken, Nastya Lalin Borçalı boş bakışlarla adamın yüzüne bakıyordu. Boş bakışlarıyla konuşurdu Nastya, Hiç haz etmezdi Murat Tunceli'den.
30'larındaki genç adam ellerini, beyaz ama eskiliğinden ötürü sararmış olan eski masaya çarparak Nastya'ya doğru öfkeyle eğildi. "Susarak buradan çıkabileceğini mi sanıyorsun?" Adam sinirle gülerek geri çekilmişti. "Aptalsın."
"Sen ise fazla zekisin Murat," Nastya o kadar alaylı bir şekilde konuşmuştu ki, Murat'ın kaşları tekrardan çatılmıştı. Nastya boğazını temizleyerek Murat'a doğru eğildi ve başıyla yaklaş işareti verdi. Murat şüpheyle de olsa kısa bir anlığına bakışlarını camdan sorguyu izleyen memurlara çevirdi ve temkinli bir şekilde ona doğru yaklaştı.
"Tıpkı, 2025 darbesindeki gibi." Murat yutkunarak geri çekildi gözleri harlanmış bir öfkeyle genç kadına bakıyordu. Bu bilgi nasıl ve kimin vasıtasıyla eline geçmişti bilmiyordu ama bu işi kökten çözmesi gerekiyordu.
Oysa Murat Tunceli de biliyordu Lalin'i; ona karşı 'nasıl, kim?' Soruları saçmalıktan ibaretti. Lalin istediği her şeyi elde ederdi. Gösterdiği azmi kadar gizlediği azmi de vardı.
"Saçmalıklarına ayıracak vaktim yok, davanın uzamasını istiyorsan konuş." Lalin rahat bir tavırla geriye doğru yaslandı ve alaylı sırıtışla uyarıcı bir ses tonuyla konuştu.
"Konuşayım mı Murat Tunceli?" Murat öfkeyle Lalin'in çenesinden tuttuğunda Lalin tiksinir bir ifadeyle Murat'ı izliyordu. Geri çekilmedi, göz teması kurdu.
"Bana laf cambazlığı yapma ölün bile güneşi göremez anladın mı beni?" Sertçe Lalin'in çenesini bıraktığında Lalin kelepçeli ellerini hareket ettirerek ufak bir ıslıkla şarkı melodisi mırıldandı.
"Şuna bak!" Murat öfkeyle alnını sıvazladığında Lalin pervasızca konuştu.
"Beğenmediysen farklı bir şeyler mırıldanabilirim?"
"Gerizekalı." Murat sinirle cama doğru döndü.
"Ahmet, Kemal. Alın şunu gözüm görmesin."
Polis memurları, Lalin'in yanına geldiğinde Lalin onlara yapmacık bir gülümsemeyle göz kırpıp, Murat'ın arkasından kelepçeli ellerini havaya kaldırarak el salladı.
Lalin de korkardı, hatta en çok kaybetmekten korkardı. Lalin'i iki polis memuru kollarından tuttuğunda, Lalin keyifli bir şekilde ayağı kalktı ve tedirginliğini gizledi.
'Oyun devam ediyor, Lalin Borçalı kaybetmez.'
●
Beğenmeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın olur mu?
