Beni kaçırdığını sanıyordu. Ama ben eski ben değildim sanırım henüz bunu anlamamıştı. Hala ona aşık saf çocuk olduğumu düşünüyor olmalıydı. Oysa gözlerimi okumayı eskiden bilirdi.
Madem hala eskisi gibi olduğumu düşünüyordu düşündüğü şeyi yerle bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben bir kez kaybettim. Bir daha hiç kazanamadım." - Kerem Bozok -
- KADININ FENDİ -
#Kardayürüizinibellietme
02/08/22
Hani derler ya zaman hızlı geçer. Ancak sen inkar edersin. Hatta yavaş geçtiğini falan söylersin. Bir zamana kadar hayatım böyleydi baskından sonra hayatım öyle hızlı akmıştı anlamamıştım. Adeta kum saatinin kum taneleri gibi hızlı hızlı akıyordu. Takip edemeyeceğim kadar hızlı sanki ona uyum sağlamazsam kaçacakmış gibi eğer ona yetişemezsem kaybedecekmişim gibi.
Akın Öcal'ın tanıdığı olan evimize gelen kadının bize pusulayı vermesi ve evimizden ayrılmasından sonra ki zaman diliminde başımıza gelmeyen kalmamıştı. Öyle şeyler olmuştu ki kardeşlerimi Kenan Bozok'un yanına göndermek zorunda kalmıştım.
Önce pusulayı almak için evimize baskın düzenlenmişti. Hepsini indirmiştik. Ancak Kuvars kolundan vurulmuştu. Üstünden çok zaman geçmeden Azer uyanmış ve kıyamet kopmuştu. Ancak hayat onun sırasını yine elinden almış ve bizi yeni bir baskınla karşı karşıya bırakmıştı. Kardeşlerimin rehin alınması ve onları kurtarmamızın ardından bu siktiğimin pusulasının yüzünden herşeyin olduğunu çözmüştük.
Gelenler sıradan insanlar değil bir örgüt için yetiştirilmiş özel askerlerdi. Örgütün logosu nilüfer çiçeğiydi. Bunu ise içinde çip olan bir yüzük ile öğrenmiştik. Her üye de yüzük vardı.
İşler iyice ciddiye binerken benim korkularım son derece artmış ve kardeşlerimi geri almak üzere yollamıştım. Poyraz'lar da oraya geri dönmüştü. Zira böyle büyük beladan, ancak Kenan Bozok koruyabilirdi aileyi. Ben, henüz o kadar güçlü değildim. Önce kendi kıçını bir koru da sen!
Önce kendi canımı korumak zorundaydım sonra herkes için savaşırdım. Bu süreçte çok çalışmış çok şey öğrenmiştim. Atışlarım ve dövüş yeteneklerim git gide iyiye gidiyordu. İsimsizler bu işin en iyisiydi.
Azer'in herkesi geride bırakma hikayesi ikinci baskında Umut'un, Azer'in önüne atlaması ve onun için vurulması üzerine rafa kalkmıştı. Azer eskisi gibi değildi. Ama onlara kıyamıyordu. Günden güne onları affetmek için adım atıyordu. Sevgi nefreti her şekilde yenerdi zaten.
Umut'un iyileşme süreci bizim güvenli kalacak bir yer aramamız üstüne Babamın bıraktığı ajandanın içinde olan şifreli konumu çözmemiz ve yerin altında gizli dağ evine ulaşmamız uzun zaman almıştı. Yukarıda ufak bir kulübe vardı. Ancak kulübenin içinde yer altına açılan kocaman bir ev vardı. Ev bizi çok şaşırtmış bir yandan da mimarisi ile hayran bırakmıştı. Annem ve Babam gerçekten işinin en iyisiydi.
Bulunduğumuz konumda sinyal kesiciler dahil herşey özenle düşünülmüştü. Belki de bu sayede pek çok beladan bir süre uzak kalmıştık. İsimsizler için yaptırdığım ev ise öyle bomboş kalmıştı. Artık orada kalamazdık.
