UMAY

3.Bölüm

3.Bölüm.

15.12.2023

Keyifli okumalar.

"Ben görmeme rağmen inanmak istemedim, annemin düştüğü bu durumu görmek istemedim."

Sert adımları karagahın bahçesinde hissedilirken duruşundan ödün vermeden göz ucuyla arkasına baktı.

Askerler tarafından tutulmuş bir adam. Serkan. Onu böyle gördüğü için kendisiyle gurur duyuyordu.

Acıması yoktu ona karşı. Hastahaneye gelen genç hastaların ki bunlar çoğunlukla erkek oluyordu bir çoğununun madde kullanmasını sağlamıştı.

Az bile yapıyordu yani. Birazdan yapacakları aklına gelince yüzünde keyifli bir sırıtış oluştu.

En sevdiği kısım buydu.

Önden ilerlerken bir anda durdu ve askerlerin öne geçmesini izledi.

Onların gittiğine emin olduktan sonra babasını aradı. Bir kaç çalıştan sonra açıldı telefon.

"Efendim prense-

"Deme şunu ya."diyerek sözünü kesti babasının çirkef bir tavırla.

Babası gülerek "Peki demem prensesim."dedi. Ardından "Sen ne yaptın? Hallettinmi?"diyerek cevabı bilmesine rağmen konuştu.

"Hı-hı"diye onaylar bir tavırla konuştu Umay. "Benim gibi mükemmel bir insan halletmeyecek de kim halledecek?" Egosunu öne alarak konuşmuştu.

Zaten bir tek abisi ve babasıyla konuştuğunda böyleydi.

Güldü babası.

"Sakın adamı öldüreyim deme, bildikleri çok önemli."

"Bildiklerini öğrendikten sonra öldürsem."diyerek pazarlığa kalkıştı babasıyla.

"Sana kızım olarak değilde bir asker olarak emrediyorum!

Adamı sakın öldürme!"

"Emredersiniz komutanım." Rütbeye geçmişlerdi işte şimdi.

"Komutanım."dedi Umay bir kaç saniye sessizlikten sonra. "Rütbeden çıkabilir miyim?"

"Çık asker."

"Babacığım, canım babam, en sevdiğim baba-

"Senin başka bir baban mı var da en sevdiğin baban oluyorum?"diye sözünü kesti babası.

"Tabii ki de hayır, bir an role kapıldım."

"Peki ne isteyeceksin yine?"

"Görende sanır ki her an bir şey istiyorum."

"İstemiyor musun canım kızım."

"İstemeyeyim mi?"diye nazlı bir şekilde konuştu.

İşte onun iki ayrı tarafı vardı.

İki ayrı kişiliği vardı.

Umay; herkese korku salan...

Deniz; herkese neşe saçan...
 
"Abim sana söylemedi mi?"diye sordu babasına bu sefer.

"Ha şu abinin bahsettiği konu."dedi ve derin bir nefes aldı babası. "Öncelikle canım kızım ne kadar buraya gelmeni istemesem de sen bir askersin, Vatan daha önce gelir aileden. Bu yüzden bana bir şey demek düşmez, zaten diyeceğim şeyi de dinlemeyeceksin."

"Tam da üstüne bastın babacığım. Yine de kendi bildiğimi okuyacağım." İçten içe sevinmişti.

"O zaman ben gidiyorum işlerim var."