Tılsım

3. Bölüm

Bu kız kim oğlum?

Elimi tutarak

Karım. Dedi

"Ne!" Dedim bir anda.
Pusat bana karım mı demişti. Onu sadece muayene eden bir hemşire yim sadece. Hatta hemşirecik.

"Ne oldu kızım?"

Pusat hemen atıldı.

"Senin yanına gelmeden birşey yemedi. O yüzden böyle."

"Tamam oğlum. Ben yemek yapıyorum. Siz geçin içeriye ."

Pusat'a şaşkın gözlerle bakıyordum.

"Karşıdaki odaya geç anlatacağım sana."

Neyi anlatacaktı acaba? Ben hemşireydim ve  onu tedavi ettim. Ne vardı ki bunda. Görevimi yaptım sadece.

Dizime kadar gelen siyah botlarımın fermuarını açıp çıkarttım ve hızlıca odaya geçtim.

Ellerimi belime koyup.
"Neyden bahsediyorsun sen? " Dedim.

"Sakin olursan anlatacağım."

"Böyle bir durumda sakin olmamı mı bekliyorsun"

"Bı dinle bari."

"Dinliyorum yalancı."

"Annem babamı kaybedeli çok az zaman oldu. Kendini toruna verdi. Tutturdu evlen diye. Bende evlenmişiz gibi yapmanı istiyorum. Olay bu. "

"Oldu olacak bide çocuk yapalım?"

"Yaparız istersen" dedi ve sırıttı.

"La havle! Bulduk belayı "

Annesinin sesi salondan geldi ."Haydi bakalım yemeğe."

Kapıyı hızlıca açıp salona gittim. Pusat arkamdan geldi. 

Yemekte musakka vardı.  Bir lokma ekmek ve bir kaşık musakka attım ağzıma.

Pusat'ın annesi   Pusat'a ekmek verirken

"Ee kızım adın ne senin? "

Kafamı öne eğdim.

"Kusura bakma kızım bilmiyorum adını. Pusat söylemediği için."

"Sorun değil ."

Annesinin adını bilmediğim için pusat'ın elini sıktım.

Kısık sesle

"Adı ne?"

"Fatma"

"Sorun değil Fatma anne. Adım devâ. Devâ Abay."

"Memnun oldum kızım. Ee Pusat nerde kalacaksınız."

"Bir süre burada-" Pusat'ın kelimesini bildiğim için "Yarın İstanbul'a geri döneceğiz. Ziyaret etmek istedik sizi."dedim Pusat'a bakarak.

"Tamam kızım. Çok iyi yapmışsınız. "

Pusat durumu anlaması için "Anne biz evlendik. "

"Beni neden çağırmadın oğlum?"

"Deva'nın ailesi küçükken vefat etmiş. Daha çok üzülmesin diye."

"Allah rahmet eylesin kızım."

Bay yalancı her şeyi planlamış zaten. Ben sadece arka oyuncuydum.

Yemek bittikten sonra bulaşıkları yıkadım.

Odaya  geçip yorgun bir biçimde kendimi yatağa bıraktım. Gözlerimi kapatıp kuş seslerini dinledim." Nasıl bı belaya düştüm ben".Diye söylendim içimden.

3saat sonra;

Elimi yanıma attıktan sonra bir el hissettim.

Kafamı kaldırıp baktığımda Pusat'ı gördüm. Bağdaş kurmuş oturup telefona bakıyordu. Kim bilir hangi kızlara bakıyordu.

"Ay höst ulan!"

Bir anda bana baktı.

"Ne oluyor kızım sana? Ne bu tepkiler. Sanki birşey yaptık. Oturuyorum işte şurada."

Yataktan kalkım ve dolabı açtım. Her evde olan yastık yorgan takımını aldım ve " Madem benim sözde 1.98,oldukça yakışıklı,yalancı kocamsın al yat yerde!" Dedim.

"Abart sende. Valla senin ilerideki  gerçek kocana Allah sabır versin. Ne bu çene ya?"

"Şükür et o zaman gerçek kocam değilsin diye."

Birşeyler homurdanıp aldı elimdeki yorganları. "Gecenin bu saatinde yerde yatcaz bide. Halime bak. Senin benden çekeceğin var hemşirecik."

"Asıl senin benden çekeceğin var Komutan."