Karanlık Liman Alabora

7. Bölüm⚓️

ŞURA

Çaresizce olduğum yerde durdum. Barkın ve Selim'in hoşuna gitmiş gibi görünüyordu.

"Ben yengeni alıp gezeyim o zaman." Bana döndü. "Seni merak ediyordu. Gitmeden bize çağırdı. Yemeğe bekliyor."

Demek Selim evliydi. Karısı beni neden merak ediyordu anlam veremedim.

"Şey, tabii gelirim. Gideyim mi?" Barbaros'a döndüm.

Belki de hoşuna gitmeyebilirdi zira onun arkadaşıydı. Sormam daha doğru olur gibi gelmişti.

"Olur gideriz birlikte." Dedi.

Barkın sırıttı.

"Gitmek için senden izin alıyor. Sen de yalnız göndermiyorsun. Maşallah, aranızda ne güzel bir bağ oluşmuş." Dedi.

Bağ mı?

Bizim aramızda mı?

Hızla başımı olumsuz anlamda salladım.

"İzin almak için sormadım. Onun arkadaşı, belki rahatsız olabilir diye sordum. Elbette hiçbir adama bağlı kalıp da izin almam."

Bana ters bir bakış gönderdi.

"Barkın boş konuşup beni dellendirme! Gemi temizliği yapmak istiyorsan sen de bizimle gelebilirsin!"

Barkın hemen geriye kaçtı.

"Ben gideyim o halde. Sana başarılar Şura. Çok da zor değil aslında." Bana göz kırptı.

Selim ve Barkın gözden uzaklaşırken ona döndüm. Yalvarırcasına gözlerine baktım.

"Ben bilmem öyle şeyler. Yapma lütfen Barbaros." Dedim. "Ben korkarım denizden! Ben denize yüzmeye bile giremiyorum. Kenarda durup da o dalgalara bakarsam kötü olurum."

Kendimi ona yeterince açıkladığıma inandım ama o ikna olmuş görünmüyordu.

"Çok mu korkuyorsun denizden?" Bana doğru bir adım attı. "Hırçındır, delidir ama çok da güzeldir... Ben denizde hayat bulduğumu hissediyorum."

Başımı hafifçe salladım.

"Denize aşık bir adam ve denizden ölesiye korkan bir kadın..."

Hiç uyumlu bile değildik...

"Bu kadar korkuyorsan o fırtınada nasıl gemime bindin Şura? Çoğu denizci bile açılmazken binmen garip."

"Çaresiz kalıp ani bir karar vermiştim. Normalde asla binmezdim. Sanırım sen iyi bir kaptansın."

"Sanırım mı?" Alayla güldü.

O kadar hırçın dalgayla savaşmak kolay olamazdı tabii...

"Im, sen iyi bir kaptansın."

Egosu da çok fazlaydı ama gözüme tatlı geldi. Barbaros beni yeniden kucağına aldığında panikle etrafına baktım.

Liman çok dolu değildi. Birkaç bakış üstümüze kaysa da o umursamaz görünüyordu.

Beni gemiye bindirdi.

"İçerde bekle. Hareket edene kadar üşüme." Dedi.

Beni içeriye getirdi ve ısıtıcı açtı. Soğuktan titriyordum. Beni neden buraya getirmişti anlam veremiyordum.

Üstelik yalnız kalacaktık...

Geminin hareket ettiğini hissettim.

Ben bu adamlayken sürekli gemiye mi binecektim? Neyse ki kısa süreli yanındaydım. Gemiye uzun süre binmek zorunda kalmayacaktım.