23.Bölüm⚓️

4.9K 621 355
                                    


ASİYE

Aynadan kendimi süzdüm. Gayet güzel görünüyordum. Kendimi biraz toparlamak adına dışarıya çıkmaya karar vermiştim. Kaç gündür midemdeki bulantı geçmiyordu. Biraz dışarı çıkmak bana iyi gelecekti.

Şansıma Mert kısa bir süreliğine buraya gelmişti ve beni tenis maçına davet etmişti. Dolabımda yıllardır duran tenis eteğini sonunda giyebilmiştim.

Saçlarımı at kuyruğu yaptım ve şapkayı saçımdan geçirdim.

Aklıma Barkın geldikçe içimi büyük bir hüzün kaplıyordu...

Düşünmemeye çalıştım ve evden çıktım.

Sanki reddedilmişim gibi hissediyordum... Oysaki ilk adımı atan bendim... Yaş farkına rağmen, abimin en yakını olmasına rağmen ben cesaret göstermiştim.

Çarptığım sert şeyle birlikte korkuyla çığlık attım.

Başımı kaldırmamla sertçe yutkundum.

Barkın...

Yeşillerini gözlerime dikti.

Beni baştan aşağıya süzdü, ardından kaşları çatıldı.

"Nereye böyle?"

Ne?

Anlamayarak ona baktım.

"Tenis oynayacağız." Ondan uzaklaştım. "Görüşürüz abi." Yüzüne bakmadan gidecektim ki kolumu tuttu.

"Kiminle?" Sert sorusuyla birlikte acıyla gülümsedim.

Beni mi kıskanıyordu? Eski sevgilisiyle beraberken bana mı karışıyordu?

"Seni ilgilendirdiğini sanmıyorum abi." Dedim üstüne basa basa. "İşim var, geç kalacağım." Kolumu çektim.

Onu arkamda bıraktım ve hızla arabama bindim. Sert bakışlarını bir an olsun benden ayırmadı. Hızla arabayı çalıştırdım.

Resmen ellerim titriyordu...

Bana nasıl karışabilirdi? Başka biriyle beraberken onu öpen kadına umut veriyordu, yine beni kıskanıyordu...

Tenis kortuna geldiğimde arabayı park ettim. Spor salonuna girdiğimde Mert hemen beni karşıladı.

"Hoş geldin güzellik. Gözüm seni aradı durdu."

Gülümsedim.

"Merhaba canım."

Ona sarıldım.

Birlikte içeriye geçtiğimizde beni korta getirdi. Tenis raketini elime aldım.

"Sen başla."

"Teşekkürler."

Direkt oyunu başlattım.

Dikkatim dağılsın istiyordum, aklımdan onu çıkarmak istiyordum...

İlk seti kazandığımda Mert beni tebrik etti. Yerlerimizi değiştirdik. Mert raketi kaldırdığında duraksadı, kaşları çatıldı.

"Ne oldu?"

Baktığı tarafa döndüğümde gözlerime inanamadım.

Barkın gelmişti!

Korttan içeriye girdiğinde bakışları beni buldu. Tam karşımda dikildi.

"Bu herifle buluştun demek... Buraya senin için mi geldi? Hemen yeni birini mi buldun?"

Ne?

Hızla etrafıma baktım ve ona döndüm.

"O benim arkadaşım! Ben koca aramıyorum, sevgili bulmak gibi bir derdim yok! Sana hesap vermek zorunda da değilim."

Karanlık Liman AlaboraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin