ASİYE
İstanbul
Evde kimse kalmamıştı...
Abilerim, Asuman, Selim abi, Şura... Herkes gitmişti.
Tek bir kişi hariç...
Barkın...
Dalgın görünüyordu. Oturma odasına gittiğimde onu televizyon izlerken buldum. Televizyonun sesi o kadar kısıktı ki gerçekten izlemediğine öylesine seyrettiğine emin oldum.
"Abi?" Bana döndü. "Gitseydin keşke, yalnız kaldın burada. Canın sıkılıyordur senin." Dedim.
İstanbul'a gelmeyeli sanırım en az iki sene olmuştu. Burada hiç arkadaşım yoktu, mecburen evde oturacaktım ama eminim ki onun arkadaşları vardı. Hatta birçok seviştiği kadın...
"Yalnız değilim Asiye, sen varsın ya. Seni tek başına bırakıp gidemedim. Birkaç arkadaşım yazdı ama buradayım."
Hepsi de kadındı eminim ki...
Onun yanına oturdum.
"İnan gerek yok abi. Benim yüzümden eve hapsolma."
Gitmesini hiç istemiyordum..
"Yok be kızım, başım çatlıyordu zaten. Dinleneceğim evde."
Ayağa kalktım.
"Ağrı kesici getireyim."
Hafifçe başını salladı. Ona su ve ağrı kesici getirdim. İçtikten sonra bana döndü.
"Sağ ol."
Neden yüzüme bakmamaya çalışıyordu?
Telefonum çaldığında bana döndü.
"Kim?"
Meraklı sorusuyla yutkundum. Çağan yine başka bir numaradan arıyor olmalıydı.
"Bilmiyorum, tanımadığım bir numara."
Telefonumu elimden aldığında şaşkınca ona baktım.
"Alo?"
Bana sormadan telefonumu açmıştı!
"Alo, bir dakika..." Çağan... "Sen kimsin? Kız arkadaşımın telefonunu neden açtın?" Barkın'ın sert bakışları bana döndü.
Bilmiyorum dercesine omuz silktim.
"Kız arkadaşım demeye devam edersen oraya gelip seni tavana asarım oğlum!" Sesi sertti. "Barkın ben, Barkın abin." Dedi üstüne basa basa. "Kaptan'la yanına uğrayalım istersen, ne dersin?" Gözlerim irileşti.
"T-Tamam abi, yanlışlık oldu galiba. İyi günler." Telefonu kapattı.
Korkak tavuk!
Barkın telefonumu bana uzattı.
"Sürekli başka numaralardan arıyor, benimle ilgisi yok." Dedim masumca.
Kaşları çatıldı.
"Arama yüzünü nereden bulduğunu merak ettiğim doğrusu."
Hızla başımı olumsuz anlamda salladım.
"Ben onunla görüşmüyorum abi! Ne demek istiyorsun?"
"Bir daha aradığını görürsem gidip onu vururum Asiye." Dedi üstüne basa basa. "İşine geliyorsa!" Hızla yanına oturdum.
"Beni mi suçluyorsun?" Sesimi yükselttim. "Hem seni ne ilgilendiriyor ki? Eski sevgilim bana dönmek istiyorsa sana ne?" Dedim.
"O seni aldattı lan! Salak mısın sen? Geri mi döneceksin?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Liman Alabora
General FictionBüyük gemide emin adımlarla ilerledim. Topuklu ayakkabılarımın beni sarsmasına rağmen düşmemeyi başardım. Alyansımı aceleyle cebime koydum. Kimsenin beni görmediğine emin olduktan sonra oraya girdim. Arkası dönüktü. Boğazımı temizlediğinde bakışları...
