Ölümcül Bir Gün

Giriş

Dışarıda top oynayan çocuklar, evlerin önünde 5 taş oynayan kızlar ve evde sıcak yemekler yapan kadınlar bu küçük kasabada herkes mutlu yaşıyordu.Nereden bilicektiler başlarına gelicekleri.
Bir kadının çığlık sesi ve sonrasında evden çıkması bir oldu "Yangın var!" diye bağırıyordu, çevredeki kişiler evi sondurmeye gittiler ama o sırada tuhaf bir şekilde diğer evlerde yanmaya başladı. Çocuklar korkuyla ağlıyor, büyüklerse yangını söndürmeye çalışıyorlardı ama nafileydi.Sönmesi bir yana yangın alevlemiş sadece evler diğil tüm kasaba yanmaya başladı.Oranın biraz uzağıdan geçen bir oduncu dumanlar gördu ve itfaiyeyi aradı ve itfaiye ekipleri gelinceye kadar oradan ayrılmadı. İtfaiye ekipleri gelince adamı ordan uzaklaştırdı. Bütün kasabanın yanması onlarda tuhaf geldi. Fazla sorgulamadan yangını söndürmeye çalıştılar. Bazı itfayeciler yangının içine çoktan girip insanları kurtarmaya başlamıştı. Kurtarılan insanların bir çoğu ölüydü. Geri kalanlarda kıpırdamıyordu. İnsanların vütlarında maviliklere vardı, zehirlenmiş gibiydiler. Ambulans gelene kadar insanların hepsi zehirden dolayı öldü.

Yangının sönmesi iki gün sürmüştü. Tuhaf olansa kasabada hiç çocuk yoktu. Polis kimin bunu niye yaptığını, kasabadaki çocuklara ne olduğu araştırıyordu, ama arkalarında hiç iz bırakmamışlar

                             💉

"Hepsi öldümü?"
"Evet efendim"
Uzun koridorda yürüken köşelerde tutsak olarak tutulan insanların yardım sesleri geliyordu. Hepsi beyaz duvarlarla kaplı odalara zincirlenmiştiler. Kapının olduğu ön kısım boydan boya kırılmaz camdı, böylece bir kişiye ceza verilince diğerlerinde görüyordu, ama bir birileriyle konuşmasınlar diyede aralarında duvar vardı yani 3 yanlarında duvar kaplıyken önleri camdı.
"Bu duvarları en kısa zamanda ses geçirmez yap Kevin"
"Emredersiniz efendim"

Kimsenin çığlıklarını umursamadan yollarına devam etiler. Koridorun sonuna yaklaştıkalarında o odanın onunde durdular.
"Hepsi bukadar mı?"
"Diğer ikisi kaçmış efendim."
"Onları hemen bul."
"Emredersiniz."
Karşılarında duran ve titreyen küçük bedenlere bakarken sırıtış ve "sizin asıl hikayeniz şimdi başlıyor ufaklıklar" dedi. Gözü birden aralarında bir tanesine takıldı, hepsi korkuyordu, o hariç başı dik, gözleriyse korkusuzca karşısındaki adama dik dik bakıyordu. Korktuğu saklamaya çalıştığı titreyen elerinden beliydi ama gözleri öyle korkmuyor gibidiki. Minik çocuğun gözlerine bakarken alaylı bir şekilde sırıtıp"Anlaşılan seninle baya uğraşıcaz "dedi ve 8 tane çocuğu orda korkularıyla bırakıp gitti.

İlk yayınladığım kitap, ilk yazdığım bölüm umarım gerçekten seversiniz
Sizce bunları yapan kim?
Bunları neden yaptı?
Kaçan 2 kişiye ne olucak?
Gekecek bölümde görüşürüz.