"ya arkaya doğru ilerleyin ablacım bak arkası boş geçin öyle"
Dolmuşçu amcanın sesi daha kargalar affedersiniz bokunu yemeden nasıl bu kadar gür çıkabiliyor anlamıyorum doğrusu. Napıyorsun be abi her sabah bıldırcın yumurtasımı yutuyon bu ne ses.
"Ücret göndermeyenler göndersin,gençler siz vermediniz bakın hadi! "
Tam yan tarfımda duran 3 öğrenciden ücretleri istiyodu ve çocuklar daha yeni binmişti dur be abi çatladın mı.
Kullaklığımı kulağıma takıp kısık bir sesle bi müzik açtım çünkü dün çok geç yatmıştım ve aşırı uykum vardı resmen sabah kalkmayıp yatakla bütünleşiyodum.Ve ben uykumu alamazsam maalesef aşırı agresif oluyordum.
Neyseki ücret ve bizi kaynaştırma faslı bittikten sonra nihayet arabayı sürebilmişti.Huzurlu melodi kulaklarıma dolarken o güzel melodiyi bölen ses yine o amcaydı.
"BAKIN ARKASI BOŞ İLERLEYELİM ARKAYA BEN GÖRÜYORUM BAKIN BOŞ ORA-"
AMCAAAAAA nerde boş yer nere boş daha fazla dayanamadım sabah sabah kafaydı bu da ne bağrıp duruyordu ve bir şebnem gürsoy edasıyla,
"AMCAAAACIM LEGO GİBİ GİRDİK BİRBİRİMİZE BURDA NERDE BOŞ YER VAR YATAY OLARAK TAVANLARIDA MI DOLDURALIM?"
Ben demiştim ama gergin oluyorum, çenemi tutamıyorum. Napiyim her güzelin vardır bir kusuru benimki de buydu ve evet hiç mütavazi olamıcam baya giderim vardı.
Neyse konumuz bu değil konumuza dönelim . Neyseki amca sabah sabah benim gibi bir çatlağı hoş görüp cevap vermedi. Sağol amca kavga edicek halim yoktu zaten.
Yolculuğumuz ben inene kadar sesizlikle , kazasız belasız geçmişti neyseki. Metrobüse binmek için metrobüs durağunın önünde indim.
ALLAHIM NOLUR BOŞ YER OLSUN NOLUR diye diye kartımı basıp metrobüsü beklemeye başladım benim kaderim bu bu benim kaderim resmen hayatım toplu taşımada geçti.
Eh be Peri bi arabayı hakkettin ha. Şöyle kırmızı bir mini cooper baya yakışırdı bana ha.AVUKAT PERİ BAŞARAN VE KIRMIZI MİNİ COOPERI şimdiden harika bir ikili olduk.
Tam hayal dünyamda canım olmayan arabamla dünya turu yapıyordum ki metrobüse doğru koşan bir gencin gazabına uğrayıp hayal dünyamdan çıktım. Koşarken elimdeki evrak çantasına çarpip çantamı düşürmüştü ve içindeki bir kaç evrak yere düşmüstü.
"Ben çok çok özür dilerim çok geç kaldımda koşuyordum çarptım size cok özü-" yere eğilip kağıtları toplamaya başladı.
Ona kızıcağımı düşünmüştü.Kızmamıstım ama buna kızabilirdim. Elinden kağıtları alıp Lafını böldüm,
"Tamam, sorun yok sakin ol hadi koş yetiş okuluna." diyip içten bir tebessümle ona baktım. Genç kız içten ve sıcacık bir gülümsemeyle bana karşılık verip tekrar koşmaya başladı.
Kağıtların kalanını toplayıp çantama yerlestirip sakince gelmiş olan metrobüse bindim ve gol boş yer! Arkada kovboy filmlerinden çıkmışçasına çalan şarkıyla beraber koltuğa bir bakış atıp hemen oturdum. Bu romantizimi daha fazla uzatamazdım yoksa koltuktan olabilirdim.
Kulaklıklarımı tekrar takıp hayal dünyama geri döndüm çunku sadece bu aralıkta hayal kurabiliyordum.İŞE GİDİŞ aralığı. Hayatımı romantize etmeyi seviyordum. Hayal kurmaya bayılırım ama dediğim gibi bunun için pek vaktim yoktu. Maalesef hayat gerçeklerle ilgileniyordu.
Ve gerçek dünya KIVANÇSOY HUKUK BÜROSU her gün içimde bi heyecanla geldiğim hatta ruhumu hissettiğim nadir yerlerden biri.
Ben Peri Başaran 28 yaşında genç bir avukatım ve Kıvançsoy Hukuk Bürosunun en popüler avukatlarındanım bana verilmiş ve şuana kadar alamadığım dava yok. Üzgünüm aklıma bişey koyarsam yapıyorum. Huyum kuramasın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR PERİ
General FictionAcaba hayatlarımızı dönüm noktası olacak o günü hissedermiydik?Acaba 6. hissimiz ne kadara kuvvetliydi ?Ya da hissetsek herhangi bi önlem alabilirmiydik? ...