𝗩𝗼𝗹𝗲𝘆𝗯𝗼𝗹𝗰𝘂+𝟏𝟖

*⁴*

Merhabalarrrr

Nasılsınız?

Medyadaki şarkıya pek aldırış etmeyin....
................

"Elif söyle onlara Sara hanım bu çalışmayı redd ediyor"

"Malesef Sara bu çalışmayı redd edemesin" dediğinde of'ladım.

"Kimler olucakmış?"

"Galatasaray Voleybolcuları olucakmış" dediğinde tutuğum nefesi püskürdüm.

"Ne zaman?"

"Yarın 12:30-da" dediğinde "Hayır kesinlikle haylır kişisel işlerim var benim sen onu 18:30 ayarla" dediğinde kafasını sallayıp çıktı.

Saate baktığımda öğle arası olduğunu gördüm. Eşyalarımı toparlayıp şirketten çıktım.

Yakınlarda ki restorana ilerledim zaten yürüme mesafesinde.

"Sara?" Diye Koray bana seslendi bende gülümseyerek ona baktım "Korayyyy" diyerek ona sarıldım.

Koray restorantın sahibi aslında bu restoranı ben kurdum ve müdürüde Koray yaptım.

Şirkete yakın olduğu için hep gelirim amma yanlız olduğumda. Aralqdaşlarımla veya birileriyle olduğumda başka yerlere giderdim.

"Senin buralara yolun düşer miydi ya?" Kaç zamandır gelmiyodum onun homurdanmasıydı bu.

"Bundan sonra sık sık gelicem merak etme" dedim onadan ayrılarak.

Beni her zamanki yerime oturtu "Her zam-"

"Tamam biliyorum, Sara." Ona gülümsedim.

Siparişimi beklerken telefonum çaldı ekranda 'Babam' yazısını görünce hem gülümsedim amma hem de gerildim.

Çünki ciddi bir şey olmadığında Babam beni kesinlikle aramzdı bu saatlerde.

Aramayı açdım.

"Güna-"

"Kızım bu haberler ne?!"

"Ne hab-"

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun?"

"Ne haberi baba?!"

"Sana gönderiyorum" diyip kapattı. Babam nadiren böyle kızardı bana. Hatta şu hatımda sadece 2 kere kızmışdı (bu da üçüncü)

Babam: 'Ekran görüntüsü'

Babam: Haberin var mıydı?

Babam: Ne demek bu?

Babam: Kızım cevap ver!

Babam orda sinir küpü olmuşken ben hâlâ gönderinin etkisinde kalmışdım.

Şimdi ne olacaktı babam olanları söyleyecek miydim? Yarım yamalak hatırladığım bir geceyı babama söyleyecek miydim? Hayır!

Babam: Akşam eve gelince konuşucağım sesinle

Ben hiç bir cevap vermiyordum. Peki ne diycecektim babama? Baba ben... senin antrenörü olduğun takımın oyuncusuyla mı ilkşkiye girdim veya yattım. Ne diyicektim? Bilmiyordum.

"Sara! Sara!" O kadar sitresli olduğum için Koray'ın beni çağırdığını bile fark etmemişim.

"Ha?"

"Noldu sana? Bir şey olmuş belii" diye yanımdaki sandalleyi benim daha yakınıma çekip oturdu.

"Babam.. şu an sinir küpü ve ben ne yapacağımı bilmiyorum" dedim masadaki peçeteliğe dalgın dalgın bakarken.