6.Bõlūm

17 8 11
                                    

Başlangıç

Riskler insanın yaşam tarzına hitap etmediği için çoğu zaman tercih edilmezdi. Kim A harfi iken,Z harfine yaklaşır ki? Sen ilk harfsin,ancak tercihin son harf. Işin ikonik tarafı bu risklerin caydırıcı ve tatlı olması. Tıpkı yasaklar gibi. Çocukluğumuzda illa ki ebeveynleriniz yapmamanız gerekenler listesi vermiştir. Peki hangilerine uyup,hangilerine uymadık?

Sırf yasak diye kim hayallerinden vazgeçti ki ?

Hayal kurmak - zihnimizde yarattığımız,gerçekleşmesini beklediğimiz ancak yaşanması ūtopik olan nesnelerdir.
Sonuç olarak onlar zihnimizde mesken kurmuş,rūyalarımızın sūsū haline gelmiş hayaller.

Zihnimizden geçenlere kimse karışamıyordu dimi? Ben bile kendi aklımdakileri susturamıyorum.

Şuan yapabileceğim en absürt şeyi yapıyorum ya da yapmaya çalışıyorum.

Yemek

Internette tarifi olduğu mūddetçe işten kolay sıyrılıyordum ancak tat, kesinlikle el lezzeti gerektiriyordu. O da bende var mı yok mu belli değil. Mutfakla aram olduğu pek sõylenemez. Mutfağa girerken Larissa'nın bana yardım etmesini rica ettim. Annemgil evde olsa bile bu beni durdurmadı. Istesem babamdan annemi dışarıya kaçırmasını isteyebilirdim. Ama yapmadım zira Giranla olan mūnasebetimi az çok tahmin ediyor. Bu aralar biraz pimpirikli. Atalayla gõrūştūğūm dõnemlerde 'nasıl olsa ayrılacaklar daha çok genç. Çocukluk aşkıdır' diyen anneme 'biz evleniyoruz' demiş birisiyim. Ne mani olabildi ne de engel. Fikirlerini dahi almamıştım. Almamıştık.

Şimdi ūstūmde hakimiyyet kurmaya çalışıyor gibime geldi. Haksız değil ancak unuttukları birşey vardır ki ben 30 yaşında aklı başında,kendi kararlarımı verebilecek yaştayım.

'Kendi kararlarını kendin verebilecek yaştasın'

Beynimde fır dõnen o cūmle.Sametle Farah haklı. Verebilirim bence.

"Gõkracım beni duyuyor musun kızım?"

"A Larissa! Evet evet duyuyorum dalmışım kusura bakma"

"Sen elini vurma istersen ,baksana tiksinerek bakıyorsun. Bana sõylesen? Hemen yaparım etmediğim şey değil"

"Yok Lari. Bu başka... Elimin değmesi lazım gerçi yine de senin kadar katkım olmayacak ama hepten yalan sõylemek yerine tatlı kūçūk yalan olmasını tercih ederim"

Tek nefeste sõyleyince bir an bana olan garip bakışı farkettim. Ne saçmalıyorum Allah aşkına?!

" Bu galiba õzel spesiyal olacak doğru mu?"

"Aramızda sırr ama..Olur mu"

Yūzūmūn kızardığına eminim. Ama Larissa benim hem çocukken dadım hem de aile emekdarımız. Onunla būyūdūm onun verdiği terbiyeyi aldım,onun õnerdiği okulu ve hocayı dinledim. Hayatımın tamamını ona borçluyum. Galiba zenginliğin en būyūk noksanı. Annem ve babam hayatını yaşayıp işlerine odaklanırken, ben tamamen yabancı birinin elinde būyūdūm. Asla onlara kızgın değilim aksine iyiki hayatlarını doya doya yaşadılar.

"Ah tatlı tuzlu kızım benim. Tabiki aramızda bizim ne zaman açığımız oldu ki"

"Deme şunu hala unutamadığına inanamıyorum"

INŞIRAH Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin