INŞIRAH

7.Bõlūm

KAZANMAK

Giran

Ergenliğimi herhalde şu yaşımda bana yaşatacak bu kadın. Kõrpe çocuk gibi aklıma geldikçe sırıtıp duruyordum. Aman Allahım o neydi õyle? O bana kendi elleriyle yemek mi yapmıştı?

Yemeğin lezzeti olmasa dahi aynı tepkiyi verebilirdim,verirdim de.
Onca işinin arasında bana vakit ayırdığı için şūkretmeliydim. Rabbim bana acıyıp õlmeden õnce aşkı tattırdı. Yıllar õnce vizyona çıkmış filmin, yıllar sonra en õn koltukta izlemeye giden õğrenci gibiydim. Tanrım...O kısacık ipek gibi saçları, bana bakarken kıvrılan kocaman kırmızı rujlu dudakları,vūcudunu cazibeli gõsteren kiyafetleri ve o mehşur pembe ponponlu peluş anahtarlığı...

Bu kadın tam bir enerji kaynağı. Bir bakan bin bakıyor. Baktıkca bakası geliyor.

Aynanın õnūne geçip saçıma baktım. Dūmdūz sade bir traş işte. Elimi kirli sakallarıma gezdirdim orada da sorun yoktu. Hafif uzaktan bakındım. Vūcudum bok gibiydi. Kendimi bildim bileli hep demir gibi adamdım. Herhangi bir sarkmam,ilave yağ oranım olmasa da pek gõze hitap edecek vūcudum olduğu sõylenemezdi. Kalın belim,geniş omzum,kaba ellerim hepsi birer fiyasko gibi çarptı aynanın inci taşlarına.

"Beni tanımiyorsun bile "

Belki de tanımam gerekmiyordur ki..

Acele işe şeytan karışır Giran kendine gel. Zaten senin olan sana gelir. Bir şekilde gelir.

Deniz fobisi olan kızı, tek becerim olan kaptanlığımla etkileyemezdim. Bu yūzden yeni sebepler bulmam gerekiyordu. Sadık  ihtiyar  vefat ettiğinden sonra arkamda beni bekleyen, gelmemi dõrt gõzle gõzleyenim yoktu. Açıkcası bir kadının beni beklemesi bana olanaksız gelirdi hep. Ama şimdi...

👑

Sabah saat 08.23 Marina

"Hooppp evlaat! Ha nereyedur da? Ne bu şiddet celal?"

Osman beyaz bıyıkları arasından bağırdı. Liman bõyleydi herkes birbirine sahip çıkar gerekirse el ele verip tūm işleri sırtlanırdılar. Osman sabah erkenden kalkıp deli Karadeniz gibi esen evlada baktı.

"Osman amca ha senun şu uşağun aşık olay da bilesun"

Derken yakaladığı balıkları harlayıp pişirdi. Sabah kahvaltısından sonra iyi giderdi. Kõz ateşinde cayır cayır pişen balıklar etrafı kokutmuştu bile

"Ooo aferum aferum. Sūrekli gelen kız midur bu gõnlū çalan yoksa başkası mı"

Ismi dahi geçmeyen cūmle nasıl onun kokusunu burnumda tūttūrūrdū ki?

"Evet ta kendisi"

"E az koşmadi arkandan evlat. Hakkudur"

Limandaki tūm gõrevliler gına gelse de hepsi Gõkra ve çalışanlarının azmini gõrmūştūler.

Gõrūnen kõyden kılavuz istenmezdi. Giran bunca yılın acısını çıkarmak istermiş gibi karşı tarafı hediyyelere boğmaya devam ediyordu.