Gerçek Ailem

1.1

Bu bölümü @haticealci'ye  hitaben atıyorum. 

Keyifli okumalar dilerim :))

_________________

Adam baya sinirlenmişti. Üzerime doğru gelmeye başladı. Başta meriç olmak üzere odadaki benden büyük ortak çocukları da önüme geçmişlerdi.

Küçük olarak 2 veya 3 çocuk vardı şimdi ona dikkat edemeyeceğim. O adam farklı adamlar çağırıp erkekleri tutmalarını söyledi. Benden küçükleri de tutmuşlardı.

Adam belinden silah çıkardı. Diğer adam demeye bin şahit orangutan suratlı mahluklar da erkekleri tutmakta zorlanıyorlardı. Erkekler orangutan suratlı mahlukların elinden kurtulmaya çalışıyordu.

Benim anlamadığım tek şey şu ; hani tamam meriç benim dördüzüm o yüzden bu kadar endişeli peki diğer çocuklar niye bu kadar endişeli gören de yıllardır arkadaşız sanar yani o derece. Neysem.

Şuan bana silah doğrultmuş ve korkutmaya çalışıyor. Bilmiyorki ben zaten silahla yetiştirildim. Diğer ailede babam olacak şahıs beni her sorunda silahla korkuturdu. Bir iki defa sıkmışlığı da var. Estetik doktırlarına para verip yara izlerinin görünmeyeceği şekilde operasyon geçirmemi sağlamıştı piç herif.

Adam bir yandan silah doğrultuyordu bir yandan da üzerime doğru geliyordu. Öncedende yaşamışlığım olduğu için o kadar fazla korkmuyırdum. Bende de öyle bir şans varki bir türlü geberip gitmiyordum.

Bir kaç kere kendimi öldürmeye çalışacaktımda dünyadaki insan görünümlü mahluklar için Rabbime ne cevap vereyim? Dimi. Neysem.

Adam dibime kadar girip "çok güzelmişsin be güzelim selim gibi bir mahluktan senin gibi bir melek nasıl çıkar merak etmeden duramıyorum" dedimişti ve elini yanağıma sürmeye çalışmıştı.

Bakın çalıştı diyorum çünkü ben onun o elini büküm dirseğine boynunu tuttum ve diğer elindeki silahıda alıp başına doğru tuttum. Benim bu hareketimle bütün adamlar çocukları bırakıp silahlarını bana çevirdiler.

" bırak patronu yoksa arkadaşların ve dördünün ölür. " dedi aralarından bir mahluk. Bende ona ve onun arkadaşı olan mahluklara hitaben.

"Birincisi onlar benim değil dördüzümün arkadaşı ikincisi dördüzümün kılına bile dokunammazsın buna cüret bile edemezsin çünkü haddine değil. Üçüncüsü dördüzümle beraber hiç birinin kılına zarar gelmeyecek zira patronunun kafasını hiç acınadan patlatırım ve hepinizi öldürmeden ölmem. "

Uzun bir konuşma yapmıştım ve hepsini tek nefeste söyledim. Galiba ailede genetik tek nefeste uzun konuşmalar. Neysem.

Dördüz kelimesine baskı yapmıştım baya fazla baskı yapmıştım hem de.

Meriç'e kal gelmişti.o sırada dışarıdan silah sesleri gelmişti. Birkaç dakika sonra sesler kesilmişti. Kapının bir anda açılmasıyla herkes kapıya dönmüştü. Birini aileler ve polisler içeri dalmıştı.

Bakın dalmıştı diyorum sürü halinde içeri geçmişlerdi. Öyleki bir ara yerin ve deponun sarsıldığını düşündüm.

Polisler ve aileler şaşkınlıkla bana bakıyorlardı ve hepsine kal gelmişti.

Polis memurlarından birine bakarak
"Acaba şu insan vücutlu orangutan suratlı habeş maymununu almayı düşünüyormusunuz. Hazır eliniz değmişken diğerlerinide alırsanız sevinirim. " deyişimle polisler kendilerine gelerek adamları aldılar.

Annem ile babam hemen gelip benle Meriç'e sarıldılar. Sonra geri çekildiler. Onlardan sonra
Hazar abimle Polat abim gelip sarıldılar o sırada diğerleri Meriç'e sarılıyordu.

Diğer ailelerde çocuklarına sarılıyordu. 7 yaşındaki çocuk annesinden zorla kurtulup yanıma geldi. Annesi ona öyle bir şekilde sarılmıştı ki çocuk kurtuldu diyorum.

Gelip bana sarıldı ve " bizi kurtardığın için sağol, çok güzel bir koz olduğun gibi çokta cesur bir kızsın . Tekrardan teşekkürler " diyip yanağımı öptü. O bana sarılırken bende eğilmiş ve sarılışına karşılık vermiştim.

Çok tatlı bir şeydi.Kıkırdayıp çocuğa cevap verdim. "Rica ederim yakışıklı." Diyip yanağından makas almıştım.

___________________________

Naber canlar?

Nasılsınız?

Bölümler hakkında ne düşünüyorsunuz?

Sizce gelecek bölüm de ne olacak veya ne olmalı?

Sizi seviyorum. ❤

Hikayene şans verdiğiniz içinde çokça teşekkür ederim.

:)