Onu görünce birkaç adım geriye gittim. Hepsi bunu farketmiş olacak ki bir bana bir de baktığım yere, o şerefsize bakıyorlardı. Hazar abim olayı biliyordu. Ona bakarak elini yumruk yaptı.
Sonra aklına ben gelmiş olucam ki hemen gelip elimi tuttu. Polat abimin haberi olamdığı için kaşları çatık biçimde bize bakıp 'ne oluyor' dercesine başını salladı. Abimde 'sonra anlatırım' dercesine mimik hareketleri yapmıştı. Kendimi hiç iyi hissetmiyordum. Her an fenalaşabilirdim.
Salak güneyde olayı bilmediği için "o engelliden mi iğrendin. Sen nasıl bir insansın bir insan fiziksel engelli olduğu için iğrenilir mi? Asıl iğrenilmesi gereken kişi sensin. "
"Salak çocuk, çok salaksın güney" bağırarak söyledikten sonra abimin kollarından çıkıp koşarak o kafeden uzaklaştım.
Sanki ben insanlar arasında ayrım yapmayı istemişim gibi davranmaları yok mu sanırsın iyilik meleği. O engelli bir birey değil o şerefsiz pisliğin teki. Fiziksel engelli olabilir bu yüzden herkes ona iyi davranıyor olabilir ama o şerefsizin teki.
Zihninde hiçbir sıkıntı yok. O o zihnini, aklını şerefsizlik için kullanıyor.
Şimdi siz benim insanları hastalıklarına göre ayıran o insanlardan sanıyorsunuz ama değilim.
O âdi şerefsiz benim 6 yaşımdan 12 yaşıma kadar taciz etmiş şerefsiz biri.
Ben bunları düşünürken sahile gelmiştim . Bir kayanın üzerine gidip oturmuştum.
Gözlerimden akmayı bekleyen yaşlar gözlerimden boşalırken birinin yanıma oturduğunu hissettim başımı kaldırdığımda demir'i gördüm.
Demir benim ağladığımı görünce beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Bu benim ağlamamı şiddetlendirdi ve sesli bir şekilde ağlamaya başladım.
Çok kötü bir durumdu. Bağırıyordum kimse duymuyordu, görmüyordu , hiç kimse bilmiyordu yada taam tersiydi ama bilmemezlikten geliyorlardı.
Aklım artık almıyordu bunları. Zaten şuanda bunları düşünecek halde değildim.
Etrafımıza birkaç kişinin oturmasıyla diğerlerinin de geldiğini anlamıştım.
Meriç koluma dokunarak "ne oldu? Bize anlatabilirsin? İstersen eve döndüğümüzde bana tek anlatabilirsin. " dedi şefkatli sesiyle.
Güney ise " bırakın şımarıklık yapıyor. " dedi. Artık dayanamıyorum.
"Salak çocuk aynen şımarıklık yapıyorun az önceki engelli diye üzüldüğün kişi benim hayatımın içine etti. 6 yaşımdan 12 yaşıma kadar taciz etti beni. Oldu mu? İçin rahatladı mı? " ağlamam daha da şiddetlenmişti.
Hiç kimse konuşmuyorsun bir yere dalmışlardı. Benim söylediklerimden sonra demir daha sıkı sardı beni.
Ben ağlamaktan yorgun düştüğüm için demir'in kollarında uyumuştum.
Hatırrladığım son şey abilerimin telefonla konuşmalarıydı...
🌸🌸
Arabanın durduğunu hissetmiştim. Gözlerimi hafif açtığımda demir'in kucağındaydım.
________________________
Naber canlar ?
bölüm biraz kısa oldu ama idare ediceksiniz biraz 🥺 .
Mutlu olmanız dileğiyle, şimdilik görüşürüz ❤❤:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek Ailem
Teen FictionSadece küçük bir hata herşeyi mahvedebilirmi? Bir ailenin temeli; güvenmektir, sevmektir, sevilmektir, saygı duymaktır, şefkattir, Bunlar neredeyse her evde, her ailede olan duygulardır. Fakat bu duygulardan biri bile benim ailemde yok bir tek ba...
