Gerçek Ailem

1.9

Aşağı indiğinde annemi mutfakta buldum. Akşam yemeğini kendi yapmak istemişti.

Gidip biraz yardım ettikten sonra bebeklerimin yanına bahçeye çıktım. Yaklaşık 3 saat onlarla oynadıktan sonra hem onlar hemde ben çok yorulmuştum. Onlar bahçede uzanırken ben salona gittim.

Oturup biraz film izledikten sonra gözlerim kapanmaya başlamıştı. En son kapının açılma sesini duymuştum. Sonrası karanlık...

Meriç'in ağzından

Çok sıkılmıştım okulda. Melisimi özlemiştim. Ondan yarım saat bile ayrı kalmak istemiyordum.

17 yıl boyunca zaten uzak kalmıştık. Bundan sonra bir saliselik bile ondan uzakta geçirmek gelmiyordu, bu din yada isteyeceğim son şey bile değil.

Araba evin önünde durunca hızla arabadan indim. Kardeşlerim benim bu halime güldü ama onlarda benden farksız değildi.

Kapıyı çalıp açılmasını bıraktım. Fatma teyze kapıyı açtı. Başta odasına baktım çünkü sürekli odasında takılıyordu.

Orada yoktu üstümü hızlıca değiştirip mutfağa gittim. Burada da yoktu ama annem buradaydı . Anneme sorabilirim. Hatta ne duruyorum sordum gitti.

"Anne melisim nerde? " annem bana dönüp gülümsedi. "Salonda film izliyordu. " anneme teşekkür edip ve yanağından öptükten sonra mutfaktan çıkıp salona gittim.

Onu koltukta uyurken görmeyi beklemiyordum şahsen. Çok tatlı görünüyordu. Onun bir iki tane fotoğrafını çektim. Fazla bu şekilde uyursa uyandığında bir yerleri ağrıyacaktı. Onu alıp kucağıma odasına çıkardım.

Fırsattan istifade yanına uzanıp melisi göğsüme yasladım. Melis'in mis kokusu ciğerlerimi doldururken gözlerim kapanmaya başlamıştı. Uykuya karşı koymadım, koymakta istemedim. Sonra kendimi melis geldiğinden beri o huzurlu uykulardan birine bıraktım...

_________________

Nasılsınız canlarım:)

Uzun bir süre ardından yeni bölüm geldi. Düşüncelerinizi yorumlara yazarsanız sevinirim
Sınır 6 yorum 12 beğeni (bu bölüme)

Seviliyorsunuz:)