Biyolojik ailem KILIÇLAR |YARI TEXTİNG

Bölüm 3

Gündüz Kılıç
Bir kaç ses duymamla gözlerimi açtım ve ne olduğunu kavramaya çalıştım "Ne oluyor burda?" Diye sordum boğuk çıkan sesimle.Saçlarımda ki elin çekilmesiyle birinin saçımı okşadığını anladım.Lan namus elden gidiyor,Gece yanıma oturunca derin bir nefes verdim bir dakikada ne kadar sterslenmiştim be.

Gece "Gündüz ben ben çok özür dilerim cidden çok ama çok üzgünüm" ne diyo bu manyak karı "Benim yüzümden koştun arkamdan bana seslendin ama ben durmadım çok özür dilerim." bumuymuş bunun karın ağrısı cidden?

Ona baktım konuşmak için ağzımı araladığımda Gece'nin gözünden bir yaş firar etti.Hemen oturur pozisyona geldim hızla kalkınca birden başım döndü ve elimi alnımın üzerine koydum Rüzgar endişeyle "Gündüz hemen kalkma biraz  dinlen sonra kalkarsın." "Yok ben iyiyim."

Elimle Gece'nin yüzündeki yaşı sildim.
"Canım ikizim sakın ağlama bak ben iyiyim ayrıca senin neden hızla kalktığını tahmin edebiliyorum,ben olsam ben de aynısını yapardım ayrıca benim aptallığım koşmamalıydım."

Gece o ortamda biraz daha dursaydı sinir krizi geçirecekti ve bunun için ilacını almaya gitmişti,bende onu yanlız bırakmak istememiştim olur da ilaçlarına yetişemeyip sinir krizi geçirir diye.Gece bana sarıldı sırtını okşayıp saçını öptüm.

Sedef Hanım "Kızım bizi çok korkuttun." "Kusura bakmayın boşuna benim için endişelendiniz." Sedef Hanım dolu gözlerle bana baktı Selim Bey araya girerek "O nasıl söz öyle güzel kızım bir dahakine kendine dikkat et ve ilacını yanından ayırma."Kafamı salladım.

Bio abiler-Rüzgar hariç-alkışlamaya başladı.Gece kafasını kaldırdı alkışlayan tayfaya baktı,ben ve diğer üyelerde onlara bakıyordu.Rüzgar Koray'a bakarak "Ne oluyor abi,ne yapıyorsunuz?"Alp alaycıl şekilde sırıttı ve "Bir şey yok Rüzgar karşımızda oyun oyandılar ve bizde onları alkışladık olan bu."

Gece ve benim kaşlarım çatıldı Sedef Hanım "Ne diyorsun sen öyle oğlum?"
"Annecim diyorum ki karşımızda çok güzel bir performans sergilediler.Bize göre ve kesinlikle Gündüz astım hastası değil ki astım hastasıysa bile bunu kullanarak bize vicdan yaptırıyorlar aklı sıra,Gece'nin gözyaşları da oyunun parçası olan timsah gözyaşlarıydı."Bartu tüm nefretiyle konuştu.Alkışlayan tayfa tüm nefretiyle bize bakıyordu.

Gece Kılıç

Ne saçmalıyordu bu?Niye böyle birşey yapalım ki sağlığın şakasımı olur?
"Ne saçmalıyorsun sen?"kendimi sakin tutmaya çalışıyordum ama yok olmuyordu.

"Gece'cim kardeşimin herşeyi net bir şekilde anlatığını düşünüyorum." Tiksinir bir hâlde Alp'e bakmaya devam ettim.Derin derin nefes alıp sakinleşmeye çalıştım,bu evde sinir krizi geçirmeden nasıl duracaktım acaba?!

''Bakın birbirimizi görmezden gelelim olsun bitsin.'' İkizim senin ağzından bal damlıyor ama bu öküzler anlamaz ki.

''Ayrıca on sekiz yaşımıza gelince ayrılacağız bu evden o zamana kadar hem siz hem biz sabredelim.''diye Gündüz'ün cümlesini devam ettirdim.Umarım anlarlar.

Sedef Hanım gözleri dolu dolu bize bakıyordu Selim Bey'in gözlerinde de hüzün vardı.Ama ben dayanamam ki,neyse evden ayrılınca bile konuşuruz artık onlarla,hem burda sorun olan oğulları.

Onların yüzüne bakmadan Gündüz'ün elini tuttum ve kaldırdım.

Sedef Hanım ve Selim Bey'e bakarak ''İyi geceler''dedik.Evet,aynı anda dedik sonuçta ikiz olmak bunu gerektirir. 

Odaya gelince kendimi yatağa attım,gerçekten artık çok yoruldum hem bedenen hem de zihnen.

Gündüz de banyoda işlerini hallediyordu o çıkınca ben girip günlük işlerimi hallettim ve Gündüz'ün yanına kendimi attım.Evet,Gündüz'ün üstüne birazcık ufakcık atlamış olabilirim.