FERYAT - GAY

Beş

Günün üçüncü bölümüdür, diğerlerini atlamayın.

Keyifli okumalar ❤️

•••

"Neyin var oğlum anlatmayacak mısın?" Elini, masada öylece oturan oğlunun elinin üzerine koydu Asiye.

"Yok birşey anne."

"Nasıl yok birşey. Bu yüzünün hali ne birşey yoksa?"

"Çarptım anne ciddi birşey değil."

"Ali. Ben çocuk değilim yavrum. Kardeşin bile inanmaz bu söylediğine. Acaba sen direkt ne olduğunu mu anlatsan ha canımın içi? Sen öyle kavga dövüş eden biri değilsin. O yüzden daha çok merak ediyorum. Kim yaptı bunu sana?"

"Hani Ateş bana iş ayarlamıştı ya."

"Evet bugün başlayacaktın, o kadar sevinerek, hazırlanarak çıktın evden."

"Dakika bir gol bir, biri canımı fena sıkınca tutamadım kendimi bir yumruk attım. O da tabii bana vurmuş bulundu."

"İyi de Alim senin öyle öfke problemlerin yoktur ki alttan almayı bilen birisin, nerede birine bir şiddet görsen ilk sen dur dersin. Üstelik koskoca avukatsın artık. Neden yaptın böyle birşey?"

"Çünkü söz konusu Poyrazdı anne. Çizgiyi aştı, ben de susturmak zorunda kaldım. Doğru bir yöntem miydi, hayır! Ama o an engel olamadım işte kendime."

"Poyraz mı? Nasıl yani?"

"Boşver anne. Oldu işte birşeyler sonuç olarak kapandı konu, bu kadarını bil yeter."

"Ve bu kadar erken döndüğüne göre?"

"Evet işi kaybettim."

Oğlunun söylediklerinden sonra derin bir nefes verdi Asiye. Ali ise bakışlarını mahçup bir ifade ile önüne eğdi.

"Kızdın mı bana? Biliyorum, böyle bir dönemde böyle bir hareket yapma lüksum yoktu ama nasıl oldu ben de bilmiyorum. Söz konusu kardeşim ve ailemiz olunca akan sular duruyor bende biliyorsun. Onun için her şeyi yaparım o yüzden de engel olamadım o an kendime. Çok özür dilerim, söz veriyorum çok daha iyisini bulacağım en kısa zamanda."

"Mesele içinden geçtiğimiz dönem değil ki Ali. Evet üzüldüm ve kızdım ama senin için üzüldüm. Mesleğini yapabilmek için her kapıyı çaldın yavrum sen. Ve şimdi tam hayaline kavuşmuşken öfkene yenilmen kızdırdı beni. Ayrıca kardeşinin ameliyat parasını biriktirmesi gereken de sen değilsin tamam mı? Evet, o senin kardeşin, o senin canın ve onun için çırpınman çok güzel birşey. Ama bu sorumluluğu yüklemeni istemiyorum omuzlarına. Bu sorumluluk baban ile bana ait. İzin de vermiyorsunuz ki çalışmama ne güzel iş bulmuştum kendime."

"Sağlığın için anne bunu sen de biliyorsun. Poyraz'ın durumu zaten babamla beni kahrediyor ama sen varsın, sen varsın diye ayaktayız biz anne. Bizi ayakta tutan, bize güç veren senin varlığın. Sen de düşersen toparlanamayız. O yüzden senin kendine dikkat etmen gerekiyor. Ben iş konusunu halledeceğim üzülme sen benim için tamam mı? Olmadı başka işler bakacağım tekrardan. İlla mesleğimi yapmak zorunda değilim. Ayrıca omuzlarıma sorumluluk da yüklemiyorum. Et tırnaktan ayrılmaz diyen sendin unuttun mu? Kardeşime ben sahip çıkmazsam kim çıkacak?"

"Akıllı düşünceli oğlum benim. Hep böyle fedakardın biliyor musun? Hiç üzmezdin kardeşini. Senin gibi abisi olduğu için çok şanslı Poyraz'ım."

"Hadi bakalım yeter bu kadar duygusallık Asiye sultan. Her şey çok güzel olacak. Çok çalışacağım, yorulacağım gerekirse ama yatağa mahkum bırakmayacağım kardeşimi."