"Biz birbirimiz için doğmadık aslında sadece öyle sanmışız..."
Araya yıllar girse de ben yine aynı Kerem'dim. Yine aynı şekilde içine kapanık ve kalbi kırılmış biri olarak bunu yaşamam büyük haksızlık...
O sabah telefonumun çalma sesiyle zar zor uyandım. Arayan kişi Yunus'tu. Önce sinirden açmadım. Sonra Zar zor yatak başlığına yaslanıp telefonu elime aldım ve açtım;
"Seni sikmemem için bana 7 neden söyle çabuk amcık"
"Ooo beyefendi de sinirli bu sabah vah vah"
"Kes la sabahın köründe 13 kere arayan ben miyim sanki"
"Sakin ol çocuk adam akşamki şey için aradım seni açmayınca yazdım bende fena mı :D"
"Akşam ne var amına koyim"
"Sana söylememişler belli"
"Lafı geveleme de söyle amcık akşam nolacak"
"Akşam Fenerbahçe ve Galatasaray'dan bi' kaç kişi yemeğe gidicez ve sende gelicen"
"Benim geleceğimi kim söyledi pardon"
"Ben söyledim ve artık gelmek zorundasın"
Oturduğum yatakta resmen sinirden ölecektim. Yunus beni haberim olmadan bi' yere haberim varmış gibi gösterip beni zorla alacaklardı. O sinirle telefonu yatağa fırlatıp banyoya yürüdüm. Aynadaki yüzüm neredeyse hayaletten farksızdı. Ve evet o gittiğinden beri ben böyleydim. Sanki kalbim kırıktı ve hiç düzelmeyecek gibiydi. Kendi kendime onun yüzünü ve burda olduğunu düşündüm. Sonra bi' an kendime gelerek ayıldım.
"Kendine gel Kerem sen ona layık değildin o senin yüzünden gay oldu. Biz birbirimiz için doğmadık aslında sadece öyle sanmışız..."
Bu bölüm şimdilik bu kadar olsun seviliyosunuz <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Tek İstediğin Aşk Mı?" || •AlKer•
RomanceAltay Bayındır & Kerem Aktürkoğlu "Ne yani, tek istediğin aşk mı?" "Evet, ama sen onu bile çok gördün bana..."
