YARIM DÜNYAM

2. BÖLÜM

Eve geldiğimde, anne'm evde değildi. Muhtemelen hâlâ okul'daydı. Anne'm bir lisede ingilizce öğretmenliği yapıyordu. Bazen erken, bazen geç geliyordu. Muhtemelen, yine akşam altı gibi gelicekti.

Odama girip üstümü değiştirmeden yatağa uzanmıştım. Boş gözlerle tavanı izliyordum. Tuhaf bir şekilde aklımda o çocuğu, yani Deniz'in gözleri, yüzü ve sesi vardı. onu bir kaç defa Beste'nin yanında görmüştüm. Aslında, onu Beste'nin sevgilisi sanmıştım. Sorsaydım gerçeği bilirdim ama sormamıştım. Tuhaf bir şekilde bu duruma sevindim yani sevgilisi olmadığına sevindim.

Tatlı çocuktu, Güzel de gülüyor. Derin bir iç çektim. Yüzümdeki gülümsemeyi fark ettim, hemen yüzümdeki gülümsemeyi sildim. Banane elin oğlundan.

Kapının çarpma sesini duyduğumda, Yataktan kalktım. Ayak seslerini duydum, Mutlulukla kapıyı açtım, ve karşımda anne'mi gördüm.

"Artık ayak sesimden bile anlıyor gibisin." Dedi. Gülümseyerek ona sarıldım. Bunu hep yapıyordum. Babama doya doya sarılamadım, ama anneme sarılamak istiyordum.

"Gidip duş alacağım, sonra beraber akşam yemeği yapalım mı?" Diye sordu. Kafamı hızlıca aşağı yukarı salladım. Anne'mde gülümseyerek odasına geçti.

Bende üstüme rahat birşeyler giyip, mutfağa geçtim. Hemen arkamdan anne'mde geldi. Beraber yemek hazırlayıp film eşliğinde afiyetle yedik. Sadece ikimiz vardık, bu durum canımı yaksada sadece ikimiz vardık işte.

Biraz daha onunla birlikte film izledim. Uykum gelince odama gitmek için ayağa kalktım. Yanağına öpücük kondurup uyumaya gittim. Işığı karatmadan yatağıma girdim. Karanlıkta uyuyamıyordum.

Kafamı yastığa koymuştum ki telefonuma bildirim geldi. Genelde bu saat'te ya reklam mesajı gelirdi, yada Beste mesaj atardı. Merakla telefonumu elime aldım, ekrana baktım, tanımadığım bir numaraydı. Yatakta doğruldum ve mesajı açtım.

                           05729...

05729...;

Selam, ben Deniz.

Beni hatırladın mı?

Deniz mi? Beste' kardeşi sanırım merakla mesaj yazdım.

                             Evet, hatırladım Deniz.
                                            Neden yazdın?

Deniz;

Bugün için özür dilerim.
Ben bilmiyordum. Eğer bilseydim o an susardım, yada ne bileyim of kusura bakma ya.

                                                Sorun değil.
                     Senin suçun yok bunun için
              Özür dilemene bile gerek yoktu.
                       Numaramı Beste mi verdi?

Deniz;

Evet, Beste verdi. Ondan aldım.
Umarım seni rahatsız etmedim.

                               Yok rahatsız etmedin.

Deniz;

Hmm kendimi nasıl affettire bilirim?

                            Affedilecek bir şey yok.
                                             Hatan değildi.

Deniz;

Yinede kendimi hatalı hissediyorum.

                               Biraz daha bu konuda
                    Konuşursak seni engellemek
                                Zorunda kalacağım.;)