Nerdeyse hazırdım. Saçlarımı yaptırmış, gelinliğimi giyiyordum. Giydikten sonra ayna karşına geçtim.
"Çok güzel oldun kızım." Dedi Beste. Gülümseyerek ona baktım.
"Hadi çıkalım gelmişler." Dedi annem. Beste'nin koluna girdim kuaför'den çıktık. Kapıdan çıktığım an tenim soğukla karşılaştı. Önümde duran Deniz'e doğru baktım. Gülümseyerek bana yaklaştı, tam karşımda durdu.
"Çok güzel olmuşsun." Dedi.
İşaret diliyle; " sende çok yakışıklı olmuşsun." Dedim. Ellerime beyaz, pamuk gibi birşey düştü kafamı kaldırıp gökyüzüne doğru baktım. Kar yağıyordu. Gökyüzünü işaret edip Denize doğru baktım. Beni izliyordu, gülümseyerek bana bakıyordu. Ona bir kez daha aşık oldum.
"Hadi gidelim herkes bizi bekliyor."Dedi Ege.
Deniz elimden tutup arabaya bindirdi. Arabayı deniz sürüyordu, önde Ege, arkada ben ve annem vardık. Annem ağlıyordu.
"Ağlama artık." Dedim işaret diliyle. Eliyle beni geçiştirdi. Ona bakarsam ağlardım, biliyorum. Bu yüzden kafamı cama çevirdim, yağan karı izledim. İstanbul sokakları beyaza dönüyordu, bu görüntü çok güzeldi.
Sokaklar kırmızı ve yeşildir. Bir çok renk dükkanlarda yer alıyordu. İstanbul'a yılbaşının heyecanı gelmişti.
☃️
Masaya oturmuş nikah memuruna bakıyorduk. Çok heyecanlıydım. Kalbim hızla artıyordu. Benim nikah şahidim Ege olmuştu, Deniz ise Beste'yi istemişti.
Ege elimi tutup, bana doğru eğildi "kızım sakin ol." Dedi. Ama o benden daha heyecanlı görünüyordu.
"Evet herkes burada sanırım." Dedi nikah memuru. Ona doğru döndük. "Başlayalım mı?" Diye sordu.
"Tabi." Dedi Deniz.
"Adınız?" Diye sordu nikah memuru.
"Nil." Dedi annem. Adam kaşlarını kaldırıp anneme baktı. "Kızım konuşamıyor." Dedi.
"İşitme engelli mi?" Diye sordu nikah memuru.
"Hayır sadece konuşamıyor sizi duyabilir." Dedi annem. morelim düşmüştü kafamı eğdim. Deniz elimi tuttu, "sorun yok" der gibi bana baktı. Ona bakarak gülümsedim.
"Devam edelim o zaman." Dedi nikah memuru. "Soyisminiz?"
"Gökçen." Dedi annem.
"Anne adı?" Diye sordu nikah memuru.
"Selen." Dedi annem.
"Baba adı?" Diye sordu nikah memuru. Yutkundum, uzun zamandır babamın ismini duymuyordum.
"Poyraz." Dedi annem. Onunda yutkunduğunu gördüm. En mutlu günümde mutsuz olamazdım, hayır bu olmazdı.
"Adınız?" Diye sordu nikah memuru.
"Deniz." Dedi Deniz.
"Soyadını?" Diye sordu.
"Çelik." Dedi Deniz.
"Anne adı?" Diye sordu nikah memuru.
"Leyla." Dedi Deniz.
"Baba adı?"
"Orhan"
Şahitlere döndü "Adlarınız nedir?" Diye sordu nikah memuru.
"Ege."
"Beste"
"Siz Nil Gökçen, Hiç kimsenin etkisi altında kalmadan,Hastalıkta, sağlıkta, iyi günde ve kötü günde Deniz çelik'i kendi hür iradenizle eş olarak kabul ediyor musunuz?"
İşaret diliyle "evet." Dedim. Gülümseyerek Denize baktım. Annem evet dediğimi nikah memuruna iletti.
"Siz, Deniz çelik." Deniz yerinde kımırdanmaya başladı. "Hiç kimsenin etkisi altında kalmadan,Hastalıkta, sağlıkta, iyi günde ve kötü günde Nil gökçeni kendi hür iradenizle eş olarak kabul ediyor musunuz?"
Deniz işaret diliyle "Evet" dedi. Şaşkınlıkla ona baktım. Gülümseyerek bana doğru bakıyordu. Adam anlamış gibi şahitlere döndü.
"Siz şahitlik ediyor musunuz?"diye sordu.
"Ediyoruz." Dedi, ikisi aynı anda.
"Gelini öpebilirsiniz." Dedi nikah memuru. Hepimiz ayağa kalktık salonda büyük bir alkış koptu. Deniz beni arnımdan öpüp kendine doğru çekti ve sarıldı.
"Çiçeği at!" Kalabalık bağırıyordu.
"Çiçeği at!" Gülerek onlara yaklaştım ve arkamı döndüm. Herkes üçten geriye saydı, ve çiçeği attım.
Çiçeği Beste tutmuştu.
"Tuttum!" Diye bağırdı. Zıplayarak bağırmaya devam etti. "Tuttum! Tuttum."
Ege bir anda Bestenin önünde diz çöktü. Beste şaşırarak ona doğru baktı.
"Beste çelik!" Diye bağırdı Ege. Herkes onlara doğru baktı. "Benimle evlenir misin?" Beste durup onun yüzüne baktı.
"Evet de!" Diye bağırıyordu herkes. Bende onlara eşlik edip, alkışladım. Sadece alkışladım. Deniz gelip arkadan bana sarıldı, onlara doğru baktı.
"Evet!" Diye bağırdı Beste. Denizin elinden tutup yanlarına gittim. Onurda yanımıza geldi. Onları tebrik ettik.
☃️
İşte hikayemin bitişi. Kâbus gibi üzerime çöken bir hayatım vardı, ve şimdi masal gibi bitti. Biz yeni maceralar yaşayıp, yeni anılar biriktireceğiz. Belki bir gün herkesin elinde olur hikayemiz. Herkes tanır bizi.
Beste, Onur, Ege, Deniz ve Nil'in hikâyesi buraya kadardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARIM DÜNYAM
Teen FictionKendi yarım hayatıma devam ediyordum. O kazadan sonra kendime gelememiştim ama annem için devam etmeliydim. Yaşamak benim için eğlenceliydi takı sesimi ve babamı kaybedene kadar. Her şeyimi kaybettim sandım ama tanıştığım o güzel çocuklar beni yaşam...